Ο πολιτικός χρόνος έχει πυκνώσει τόσο πολύ, που είναι πλέον δύσκολο να συγκεντρώσει κάποιος τα πιο χαρακτηριστικά “μαργαριτάρια” της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Είμαι βέβαιος πως με το τέλος (;) αυτής της μεγάλης περιπέτειας για τη χώρα και την κοινωνία μας, για αυτή την πρωτοφανή κατάσταση που ζούμε, από την οποία δυστυχώς προβλέπω ότι δύσκολα θα καταφέρουμε να ανακάμψουμε, θα γραφτούν πολλά βιβλία, από διαφορετικό πρίσμα, με κοινή συνισταμένη τα ερείπια που αφήνει πίσω της η σημερινή πολιτική ηγεσία σε όλα τα επίπεδα.
Γράφει ο Δημήτρης Ραπίδης
Είναι προφανές ότι, ακόμα και στα μάτια των πιο ακραιφνών ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος, ότι ο κ. Μητσοτάκης επιλέγει ως κεντρική στρατηγική την επιστροφή στο παρελθόν, με αναχρονιστικές διατάξεις και μνημονιακές πολιτικές, που οξύνουν την κοινωνική αγανάκτηση και φέρνουν την οικονομία προ αδιεξόδων.
Οι κυβερνητικές πολιτικές και επιλογές για αυτή την εβδομάδα δεν μας αφήνουν, και πάλι, καθόλου αδιάφορους.
Πρώτον, προωθείται ένα από τα πιο οπισθοδρομικά και αντιπαιδαγωγικά νομοσχέδια για την Παιδεία στην ΕΕ, με κύκλους στις Βρυξέλλες να εκφράζουν την ειλικρινή απορία τουςγια πολλές διατάξεις του νομοσχεδίου.
Δεύτερον, το Υπουργείο Υγείας συνεχίζει να κρατά κλειστή την παιδοκαρδιοχειρουργική κλινική στο «Αγία Σοφία», προκαλώντας σύγχυση, πανικό και αγωνία σε γονείς με παιδιά που πάσχουν από συγγενείς καρδιοπάθειες. O Σύλλογος Γονέων Παιδιών με Καρδιοπάθεια έχει καταθέσει σειρά ερωτήσεων προς τον αρμόδιο Υπουργό κ. Κικίλια, ο οποίος όμως αδιαφορεί να απαντήσει.
Τρίτον, συνεχίζονται τα παράνομα pushbacks προσφύγων στο Αιγαίο, κατά παράβαση του εθνικού, ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου. Νέα βίντεο βλέπουν το φως της επικαιρότητας τις τελευταίες μέρες, με σκάφη του λιμενικού τη στιγμή που βάζουν πρόσφυγες και μετανάστες σε λαστιχένιες βάρκες, τις οποίες και πετάνε χωρίς μηχανή μέσα στη θάλασσα, με κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων. Στηλιτεύει η κυβέρνηση τις πολιτικές Ερντογάν στον Έβρο, αλλά κάνει ακριβώς το ίδιο στο Αιγαίο.
Τέταρτον, μάθαμε πως η κυβέρνηση διένειμε τελικά με τρόπο άκρως μεροληπτικό τα δεκάδες εκατομμύρια της καμπάνιας #ΜένουμεΣπίτι. Τη μερίδα του λέοντος έλαβαν φιλοκυβερνητικά σάιτ, με “δωράκια” να κατευθύνονται σε ανύπαρκτα μπλογκ, χωρίς υλικό, ειδήσεις και περιεχόμενο, αφήνοντας εκτός χρηματοδότησης έγκυρα σάιτ με καθημερινή παρουσία. Βγάζει μάτι δηλαδή πως η μόνη σκοπιμότητα της κυβέρνησης ήταν ο εκβιασμός και η χειραγώγηση των Μέσων για τη δημιουργία ενός μηχανισμού κυβερνητικής προπαγάνδας σε βάρος της διαφάνειας και της ελευθεροτυπίας. Απλά πράγματα.
Πέμπτον, οι τεράστιες ελλείψεις γιατρών στα νησιά, με τις υγειονομικές μονάδες των νησιών να αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα στη στελέχωση και τον εξοπλισμό. Απουσία ενός μίνιμουμ προγράμματος και επιχειρησιακού σχεδίου από την κυβέρνηση, καμία πρόνοια για τη διασφάλιση της δημόσιας Υγείας, προχειρότητα και ανεπάρκεια σε όλο το φάσμα της κυβερνητικής λειτουργίας.
Κλείνουμε λοιπόν άλλη μια εβδομάδα γεμάτη με παλινωδίες, κοινωνική και εργασιακή ανασφάλεια, πισωγυρίσματα. Κάπως απότομα μας ήρθε η “νέα κανονικότητα” μετά τον κορονοϊό, με τη δυσφορία και αγανάκτηση ολοένα και περισσότερων πολιτών να μεγαλώνει.
