«Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά. Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά! Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω. Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω. Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία. Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία».
«Δεν θα ξαναφάω ποτέ στη ζωή μου κρέας. Το έταξα, γιατί δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό. Συγγνώμη στην εταιρία», είπε η ηλικιωμένη, για την οποία ολόκληρη η κοινωνία έχει ορθώσει τείχος αλληλεγγύης.
Στη θέση της κυρίας στα Lidl μπορεί να βρεθούμε εμείς αύριο, φίλοι μας ή συγγενείς μας. Ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι μια κοινωνία σε ηθική και πνευματική αποδρομή, είναι μια κοινωνία που δεν θα επιβιώσει, δεν θα πάει μπροστά.
«Είχα πεθυμήσει να πάρω δύο – τρία κιλά κρέας, να φωνάξω τα παιδάκια μου να φάμε όλοι μαζί μια μέρα, όχι να με φωνάζουν μόνο αυτά. Ήθελα να φτιάξω κάτι με τα χεράκια μου όπως παλιά»
.
Μετά την κοινωνική κατακραυγή που ανάγκασε την εταιρία σε αναδίπλωση, η οργή δεν έχει κοπάσει.
«Δίπλα στα παιδιά κι απέναντι σε μια γυμνή κοινωνία και πολιτεία, εθισμένων στον κανιβαλισμό και την εκμετάλλευση».
Μάλιστα, υποστηρίζει ότι το τελευταίο που θα ήθελε να δει, είναι να κληθεί για επίπληξη ο Καθηγητής από το Υπουργείο Παιδείας
Ο καθηγητής είχε πει στην μαθήτρια «είσαι η ντροπή της κοινωνίας» με τους υπόλοιπους μαθητές της τάξης να απαντούν στην πράξη ότι «τα ρούχα δεν έχουν φύλο!».
