Μπορεί ο Λαπόρτα να σώσει την χαμένη τιμή της Μπαρτσελόνα;

Τα μέλη της Μπαρτσελόνα έδειξαν την εμπιστοσύνη τους στον πρώην πρόεδρο της ομάδας Χοάν Λαπόρτα επανεκλέγοντάς τον πρόεδρο του σωματείου με ποσοστό 60% έναντι των διεκδικητών Βικτόρ Φοντ και Άντονι Φρέιξα. Αυτή θα είναι η δεύτερη θητεία του μετά από εκείνη των ετών 2003-2010.

Τα τελευταία τρία χρόνια το κλαμπ βρίσκεται σε περιδίνηση. Ο Λαπόρτα κληρονομεί από τον προκάτοχό του Μπαρτομέου ένα χρέος άνω του 1.5 δισ. ευρώ, με συνεχείς αποτυχίες στο Τσάμπιονς Λιγκ , με το πρόσφατο 1-4 στο Καμπ Νου από την Παρί Σεν Ζερμαίν, με μια τοξική σχέση με την πλειοψηφία των μελών της ομάδας και τους οπαδούς «στα κάγκελα» για το πληγωμένο γόητρο τις τεράστιας αυτής ομάδας.  Η παραίτηση του Μπαρτομέου τον Οκτώβριο του 2010 έδωσε την αίσθηση πως θα πάρει «ανάσα» ο σύλλογος, ωστόσο αυτό δεν κράτησε πολύ. Την 1η Μαρτίου η αστυνομία εισέβαλε στα γραφεία της ομάδας, συνέλαβε τον Μπαρτομέου για το σκάνδαλο Barcagate και υποθέσεις διαφθοράς, φέρνοντας και πάλι αναστάτωση στην ομάδα.

Μαζί με τα σκάνδαλα και την κάκιστη αγωνιστική εικόνα της ομάδας, η πανδημία του κορονοϊού ήρθε να επιβαρύνει την ήδη προβληματική κατάσταση, με τα έσοδα να κάνουν «βουτιά» 200 εκατ. ευρώ το 2020. Οι φήμες ότι ο Μέσι θα αποχωρήσει πολλαπλασιάζονταν, με τον Μπαρτομέου να θέλει να αποδεσμευτεί από το συμβόλαιο του σύγχρονου «συμβόλου» του σωματείου. Η νίκη του Λαπόρτα καθησύχασε τους οπαδούς και τα μέλη της ομάδας εντός και εκτός Καταλονίας, με τον ίδιο να δηλώνει αμέσως μετά την εκλογή του ότι προτεραιότητά του είναι η παραμονή του Αργεντινού στην ομάδα.

Προσθήκες και προτεραιότητες

Στην πρώτη του ομιλία ως νέος πρόεδρος ο Λαπόρτα αναφέρθηκε πολλές φορές στον Γιόχαν Κρόιφ, στην προσφορά του Ολλανδού στο σωματείο και στο πνεύμα που ενέπνευσε στα χρόνια της παρουσίας του στην Βαρκελώνη, αναφερόμενος επίσης στα επιτεύγματα της 7ετούς προεδρίας του, τους πολλούς τίτλους και κυρίως την εικόνα υγείας και την αυτοπεποίθηση που έβγαζε η ομάδα. Ο Λαπόρτα υπογράμμισε επίσης ότι ο Ζορντί Κρόιφ, γιος του Γιόχαν και παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, θα επιστρέψει στην ομάδα ως αθλητικός διευθυντής.

Στο πλάνο του νέου προέδρου περιλαμβάνεται η ενίσχυση του των ακαδημιών, η ανάδειξη νέων ταλέντων που θα στελεχώσουν την πρώτη ομάδα και η διεύρυνση των δραστηριοτήτων της «Μασία» σε άλλες ηπείρους, κυρίως στη Λατινική Αμερική.  Πολλοί σίγουρα θα ήθελαν επιστροφή των ειδώλων της προηγούμενης δεκαετίας, των Γκουαρντιόλα, Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο και Μπουσκέτς σε νέα πόστα, ωστόσο οι τρέχουσες οικονομικές δυσκολίες και οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν τέτοια «όνειρα». Για αυτόν ακριβώς το λόγο ο προπονητής Ρόναλντ Κούμαν ήδη επιχειρεί να αναδείξει νεαρούς παίκτες, όπως οι Φάτι, Πουιγκ, Πέδρι και Μορίμπα, γύρω από από τους οποίους θα στηθεί η νέα «μαγιά» του συλλόγου, με την πιθανότητα να γίνουν κάποιες ποιοτικές πλην χαμηλού κόστους προσθήκες, όπως του 33χρονου Σέρχιο Αγουέρο για παράδειγμα, που αναμένεται να μείνει ελεύθερος από την Μάντσεστερ Σίτι το καλοκαίρι.

Καμία αναφορά στην «καταλανική ταυτότητα»

Σε αντίθεση με την καμπάνια του 2003, ο Λαπόρτα του 2021 δεν φαίνεται διατεθειμένος προς το παρόν να αναφερθεί στην καταλανική ταυτότητα, σε όσα πρεσβεύει η Μπαρτσελόνα για τους Καταλανούς, τους συμβολισμούς και το παγκόσμιο μήνυμα της ομάδας «mes que un club» (περισσότερο από μία ομάδα).

Το 2003 ο πρόεδρος της ομάδας έκανε «σημαία» τη σημασία του καταλανισμού για το σωματείο απέναντι στην περιθωριοποίηση της καταλανικής ταυτότητας που είχε μεθοδικά προωθήσει ο πρώην πρόεδρος Γιοσέπ Λουίς Νούνιεζ. Ο Νούνιεζ ήταν στο τιμόνι της ομάδας σε μια περίοδο που είχε κορυφωθεί το καταλανικό ζήτημα, καθώς το 2006 η κυβέρνηση της περιφέρειας ανακοίνωσε μονομερώς τη διεύρυνση των αυτονομιστικών δικαιωμάτων της Καταλονίας, ενέργεια που την έφερε σε σύγκρουση με την κυβέρνηση Θαπατέρο στην Μαδρίτη. Ο Νούνιεζ δεν θέλησε τότε να πάρει θέση, φοβούμενος ότι αυτό θα ήταν εις βάρος της εικόνας του συλλόγου.

Ο Λαπόρτα αντίθετα αξιοποίησε την καταλανική ταυτότητα για να ενισχύσει την εικόνα του συλλόγου διεθνώς, θέλοντας να καταστήσει την ομάδα συνώνυμο της δυναμικής της ανεξαρτησίας και της περιφέρειας της Καταλονίας, φέρνοντας την εμφάνιση της ομάδας πιο κοντά σχεδιαστικά και χρωματικά στα χρώματα της πόλης της Βαρκελώνης, αξιοποιώντας τη σημαία της Senyera (καταλανικής σημαίας) μαζί με την σημαία της ομάδας στο Καμπ Νου τόσο στην Πρεμιέρα Ντιβιζιόν, όσο και στις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις. Μαζί με τα παραπάνω, έφτασε στο σημείο να συμπεριλάβει σε κάθε συμβόλαιο παίκτη ρήτρες «σεβασμού στους καταλανικούς θεσμούς, την κουλτούρα και τη γλώσσα της Καταλονίας» – πρόταση η οποία ωστόσο εγκαταλείφθηκε τα επόμενα χρόνια. Ο Γκουαρντιόλα, που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας το 2008, συνέβαλε καθοριστικά στην ενίσχυση της καταλανικής ταυτότητας, με αποκορύφωμα τον χορό της sardana που χόρεψε όλη η ομάδα μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ το 2009 και 2011 στο «Ολίμπικο» της Ρώμης και στο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου.

Το 2010, όταν ο Λαπόρτα αποχώρησε από τα διοικητικά της Μπαρτσελόνα για να κατέβει στην πολιτική, τα χαρακτηριστικά της καταλανικής ταυτότητας άρχισε να υποχωρούν, με τον νέο τότε πρόεδρο Σάντρο Ρόσελ να φέρνει μια νέα, πιο συντηρητική προσέγγιση. Αυτό, ωστόσο, δεν απέτρεψε τους οπαδούς της ομάδας να φωνάζουν ρυθμικά «independencia» (ανεξαρτησία) σε κάθε 17ο λεπτό κάθε αναμέτρησης της ομάδας στο Καμπ Νου για αρκετό καιρό, ειδικά μετά την μονομερή απόφαση του Κάρλες Πουιτζδεμόντ το 2017 για διενέργεια δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

Το ζήτημα της Καταλονίας παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα θέματα που απασχολούν και την περιφέρεια αλλά και συνολικά την ισπανική κοινωνία και θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς πως θα διαχειριστεί ο Λαπόρτα πιθανή αναζωπύρωση του ζητήματος επί προεδρίας του. Προς το παρόν ο νέος πρόεδρος θα κριθεί από την ικανότητά του να διασώσει τη χαμένη τιμή του συλλόγου, να κρατήσει τον Μέσι στην ομάδα και να διαμορφώσει ένα δυνατό σύνολο που θα μπορέσει και πάλι να εμπνεύσει. Η ομάδα διεκδικεί τον τίτλο φέτος, με πρώτη την Ατλέτικο Μαδρίτης, έχοντας πίσω της την «ανάσα» της Ρεάλ, ενώ στις 17 Απριλίου αντιμετωπίζει την Ατλέτικ Μπιλμπάο στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας στη Σεβίλλη.