Μπορεί ο Νίκολα Γιόκιτς να είναι ο επόμενος MVP;

Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια;

Αυτή είναι η κλασσική ερώτηση όλων όταν πλησιάζει η ώρα των υποψηφιοτήτων για τον επόμενο MVP στο ΝΒΑ. Ειδικά σε μια εποχή που όλο και περισσότεροι παίκτες καταγράφουν μέσους όρους άνω των 35 πόντων ανά παιχνίδι και εντυπωσιακές επιδόσεις, η εξίσωση γίνεται πιο δύσκολη και η λύση πιο απαιτητική.

Ο ρόλος του MVP είναι σίγουρα πολυσύνθετος και δεν εξαντλείται μόνο στους πόντους. Αφορά τη συνολική απόδοση καθ’όλη τη διάρκεια της σεζόν, περιλαμβάνει σίγουρα τα πλέι οφ και καταλήγει σε ένα σύνολο χαρακτηριστικών που αναπόφευκτα δεν μπορούν να τα έχουν όλοι. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, back-to-back νικητής του βραβείου, έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον «βασιλιά» Λεμπρόν Τζέιμς. Ο Ράσελ Γουέστμπρουκ έχει άλλα στοιχεία που τον κάνουν μοναδικό, όπως και ο Κέβιν Ντουράντ επίσης. Όλοι οι παραπάνω – και πολλοί άλλοι επίσης – ταξιδεύουν του θεατές και τηλεθεατές σε άλλα επίπεδα, κάνοντας το ΝΒΑ συναρπαστικό, εξωγήινο πολλές φορές, ειδικά όταν το συγκρίνει κανείς με το επίπεδο των εθνικών πρωταθλημάτων και την Ευρωλίγκα. Οι αριθμοί μπορεί να λένε την αλήθεια, ωστόσο πίσω από τους αριθμούς υπάρχει μια ολόκληρη ιστορία για τον καθένα.

Ο Νίκολα Γιόκιτς γράφει τη δική του ιστορία με τους Ντένβερ Νάγκετς και αλλάζει τον τρόπο που παίζεται το παιχνίδι. Όπως ο Στιβ Νας, ο Στέφεν Κάρι και ο Γιάννης, όλοι τους back-to-back MVP, ο Γιόκιτς αλλάζει τα δεδομένα και δείχνει ότι ένας παίκτης του μεγέθους και της θέσης του μπορεί να είναι πολλά παραπάνω από ένας σκόρερ.

Η τρισδιάστατη αντίληψη του γηπέδου

Για τον Νας ήταν το transition παιχνίδι, η αίσθηση ότι ενώ πατάει στο παρκέ βρίσκεται αιωρούμενος από την μια πλευρά στην άλλη μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Για τον Κάρι το σουτ έλαβε νέες διαστάσεις, από κάθε σημείο, από κάθε γωνία, σε κάθε άμυνα, αυτός ο παίκτης ήταν και παραμένει έτοιμος να σκοράρει με τον πιο απίθανο τρόπο, πάνω στην πιο απίθανη άμυνα. Για τον Αντετοκούνμπο είναι η απόλυτη σωματική κυριαρχία, ο βηματισμός, το άπλωμα του κορμιού και υπερπήδηση των αντιπάλων στα drive. «Καθαρίζει» τις φάσεις με τόσο -ξεκούραστο για όλους εμάς – τρόπο σαν να μην συμβαίνει τίποτα, σαν να μην ζορίζεται.  Τώρα για τον Γιόκιτς είναι η άνεση του σκοραρίσματος από την περιφέρεια, η τρισδιάστατη αντίληψη του γηπέδου, η πάσα ακριβείας από την weak στην strong side, ένας πασαρόδος-σέντερ που δεν έχουμε ξαναδεί τα τελευταία πολλά χρόνια.

Ο διψήφιος αριθμός ασίστ που καταγράφει πολλές φορές δεν φαίνεται μέσα στο παιχνίδι γιατί γίνεται με τρόπο αρμονικό και συνεχή. Σαν να μην σταματά ποτέ. Η ικανότητα να βλέπει γήπεδο, να τραβιέται από τη ρακέτα, να βρίσκεται στην κορυφή, να βρίσκει κενούς χώρους ή να κάνει αέρινα pick ‘n’ roll, και ξαφνικά να βρίσκεται στη γωνία του τριπόντου και να σκοράρει είναι μοναδική. Οι πάσες του γίνονται με χειρουργική ακρίβεια, με τον ίδιο να είναι πρώτος στις ασίστ μεταξύ των σέντερ του ΝΒΑ ήδη από τη rookie χρονιά του το 2015-2016.

Στα τρία τελευταία παιχνίδια έχει 18 ασίστ, με τον προπονητή του Μάικλ Μαλόουν να τονίζει πως «στόχος μου είναι να έχει 3 ασίστ για κάθε λάθος στο παιχνίδι, ώστε εάν έχει για παράδειγμα 10 ασίστ να έχει τρία ή λιγότερα λάθη». Ο Γιόκιτς έχει μέσο όρο 10 ασίστ ανά παιχνίδι μέχρι τώρα στη σεζόν, καταγράφοντας 5 λάθη μέσο όρο, με πτωτική όμως πορεία από την αρχή της χρονιάς. Εάν συνεχίσει έτσι, ο στόχος του Μαλόουν μπορεί να επιτευχθεί, κάτι που σημαίνει πως θα αυξηθεί η παραγωγικότητα και του ίδιου του παίκτη, αλλά και των Νάγκετς συνολικά το επόμενο διάστημα.

«Είναι εντυπωσιακή η προσήλωσή του στην προπόνηση, αλλά και η προσπάθεια που κάνει κάθε μέρα στο γυμναστήριο, το πόσο σκληρά δουλεύει» σημείωσε ο βετεράνος της ομάδας Πολ Μίλαπ. «Δεν είναι τυχαία η συνεχή βελτίωση που βλέπουμε στο παιχνίδι του», πρόσθεσε.

Δίνει ασίστ όσο εύκολα σκοράρει

Ο Γιόκιτς, στα 26 του χρόνια, έχει καταφέρει ένα μεγάλο ρεκόρ: Είναι ο πρώτος παίκτης σε αυτή τη θέση με τον υψηλότερο αριθμό ασίστ ανά παιχνίδι στην ιστορία του ΝΒΑ μέχρι σήμερα, μπροστά από τον Όσκαρ Ρόμπερτσον με 9.7 τη σεζόν 1967-68, ενώ έφτασε τον Γουίλ Τσάμπερλεν στην πρώτη θέση των σέντερ με 50 triple-double. Εντυπωσιακό αναμφίβολα επίτευγμα για τον Σέρβο με ύψος 2.11, που έχει συμμετάσχει σε 3 All-Star Game και έχει βρεθεί 2 φορές στην All-Star πεντάδα της χρονιάς.

Μπαίνοντας στον έκτο χρόνο παρουσίας του στο Ντένβερ έχει ήδη σημειώσει 2.098 ασίστ, 700 περισσότερες από όσες είχε ο Στιβ Νας σε πέντε επίσης χρόνια, αλλά από τη θέση του point guard. Ο Γιόκιτς δημιουργεί μια νέα τάση στο ΝΒΑ, αλλάζοντας το παιχνίδι και δίνοντας νέους ρόλους στους ψηλούς, πέρα από το να κυριαρχούν κάτω από ρακέτα, να παίρνουν ριμπάουντ και να κάνουν καλά σκριν. Η ικανότητά του να βλέπει όλο το γήπεδο δημιουργεί νέες προκλήσεις για όλους μέσα στο γήπεδο – συμπαίκτες και αντιπάλους.

Ο Γιόκιτς είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει triple-double με μέσο όρο 25.1 πόντους, 11.4 ριμπάουντ και 10 ασίστ, έτοιμος να αρπάξει το βραβείο του MVP από τώρα. Ο Ζόελ Εμπίντ των 76ers είναι κυρίαρχος στους αιθέρες, ο Ντουράντ είναι αρχηγός της φετινής ομάδας στο All-Star Game της Ανατολικής Περιφέρειας και ο Γιάννης αυξάνει συνεχώς την απόδοσή του, φτάνοντας τα επίπεδα που τον έκαναν MVP για δύο συνεχόμενες χρονιές.

Μεγάλος ο ανταγωνισμός για έναν τέτοιο βραβείο και μακρύς ακόμη ο δρόμος για το τέλος της σεζόν. Ακόμα κι εάν ο Γιόκιτς δεν καταφέρει να φτάσει στην πηγή, θα έχει καταφέρει κάτι σημαντικό: Να εμπλουτίσει τους κανόνες και να διευρύνει τους παραδοσιακούς ρόλους για τους ψηλούς έξω, ώστε να κινούνται πιο άνετα και δημιουργικά έξω από τη ρακέτα.