_EDITORIAL

Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία, συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Συμβαίνει και στη χώρα μας με άλλο μανδύα.

Γαργάρα οι παρακολουθήσεις, γαργάρα η φτώχεια και η ενεργειακή κρίση στο βωμό της κούφιας επικοινωνίας και εποποιίας του λαοφιλούς ηγέτη.

Οποιοσδήποτε παρακολουθήσει χωρίς κομματικές παρωπίδες αυτό που συμβαίνει στα σύνορα με την Τουρκία, και ειδικά στο Αιγαίο τα τελευταία χρόνια, θα συνειδητοποιήσει ότι τόσο η ελληνική όσο και η τουρκική πλευρά είναι συνυπεύθυνες για τα εγκλήματα κατά των προσφύγων.

Η επόμενη κυβέρνηση, είτε με τον Μητσοτάκη, είτε με τον Τσίπρα, είτε με κάποιον άλλο επικεφαλής, θα κληθεί να ισορροπήσει μεταξύ παχυλών υποσχέσεων και σκληρής πραγματικότητας, μεταξύ της ανάγκης της κοινωνίας για βαθιές «ανάσες» και της βίαιης συγκράτησης των δαπανών και του αναμενόμενου δημοσιονομικού «σφιξίματος».

Πολλά είναι τα ερωτήματα και τα διλήμματα για την προεκλογική στρατηγική, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να καλείται να ισορροπήσει και να προχωρήσει μέσα σε μια κινούμενη άμμο.

Η χώρα μας βρίσκεται στην 3η θέση, πίσω από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, με περίπου 1 στους 3 Έλληνες να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο φτώχειας και εξαθλίωσης.

Ενόψει εκλογών θα ακούσουμε πολλά σε μια προσπάθεια να αλλάξει η κεντρική ατζέντα, που δεν είναι άλλη από το πώς θα στηριχτεί η κοινωνία απέναντι στην ενεργειακή κρίση και φτώχεια.

Έχουμε χορτάσει Αντουανέτες σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα που δεν κατανοούν ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των εργαζόμενων και του κόσμου ίσα που πληρώνει το φαγητό του, ακροβατώντας στα βαθύτερα όρια της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Ο πρωθυπουργός και ο επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης έχουν έρθει κοντά το τελευταίο διάστημα με πρωτοβουλία του Άδωνι Γεωργιάδη – Ποιος ο ρόλος του Ευάγγελου Βενιζέλου

Ο κ. Μητσοτάκης έλεγε ψέματα όταν «η αλήθεια πρέπει να αναδειχτεί στις πραγματικές της διαστάσεις» προς μηνός, γιατί στην πραγματικότητα εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να συγκαλυφθούν όλα και κυρίως οι ευθύνες που φέρει ο ίδιος προσωπικά για το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Η αδελφή του πρωθυπουργού εμμέσως απειλεί όποιον καταθέσει για το σκάνδαλο των υποκλοπών, παίρνοντας πάνω της το βάρος και την ουσία μιας δήλωσης που για προφανείς λόγους δεν θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης.

Η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν είναι λύση, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να συμφωνήσουμε σαν κοινωνία ότι τα πανεπιστήμιά μας χρειάζονται γενναία, κρατική στήριξη.

Το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη στρέφεται όλο και δεξιότερα, για την ακρίβεια ετοιμάζεται να συμφωνήσει με την ακροδεξιά για να κυβερνήσει, κακοποιώντας παράλληλα τους θεσμούς.

Το πιο άθλιο που μπορεί να κάνει κάποιος πολιτικός για την κοινωνία και τους πολίτες της είναι, αντί να επενδύει στην πρόοδο και την εξέλιξη, να επενδύει στον φόβο και την ανασφάλεια.

Σήμερα, περισσσότερο από ποτέ, απαιτούνται γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Ποιος όμως θα τις αναλάβει; Ποιος έχει τη δύναμη, τη θέληση, το όραμα και τη νομιμοποίηση να πάει τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω;

Όσοι απορούν γιατί μίλησε τώρα ο πρώην πρωθυπουργός, ας αναζητούσαν καλύτερα απαντήσεις στο «παιχνίδι» που στήνεται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.

Ο κ. Μητσοτάκης που έχει πάρει το manual της alt-right και αποστηθίζει κάθε σελίδα, παρέα με το στενό του περιβάλλον που είναι έτοιμο να πει το μεγαλύτερο ψέμα προκειμένου να εμποδίσει την αποκάλυψη της αλήθειας.

Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να μείνει στην ιστορία ως ο «πρωθυπουργός των υποκλοπών», εκείνος που έστησε ένα σκοτεινό παρακράτος.

Οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι πυκνές το επόμενο διάστημα, σε μια χρονιά (μέχρι το καλοκαίρι του 2023) που αναμένεται να είναι γεμάτη προκλήσεις, αναστάτωση και αβεβαιότητες.

Ο Κιλιτσντάρογλου αντιπολιτεύεται τον Ερντογάν με περισσότερο εθνικισμό, στρέφοντας ακόμη δεξιότερα το τιμόνι της πολιτικής σκηνής στη χώρα.