Μπορεί ο Στέφεν Κάρι να πάει μόνος του τους Γουόριορς στα πλέι οφ;

Μέχρι τώρα οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς έχουν καταγράψει μια ενδιαφέρουσα πορεία, με ρεκόρ νικών 17-15. Μια ομάδα που βασίζεται εξ’ολοκλήρου στον Κάρι, που δίνει συνεχώς τροφή για σχόλια και επισημάνσεις για τους σχολιαστές του ΝΒΑ.

Κάθε εβδομάδα που περνάει ο Κάρι λάμπει όλο και περισσότερο από το σύνολο της ομάδας, με πολλές συζητήσεις στο διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να γυρνούν γύρω από το ερώτημα εάν και πως ο Στιβ Κερ, προπονητής των Γουόριορς, μπορεί να πάρει περισσότερα από την ομάδα σε επίπεδο απόδοσης.

Ο Κερ έχει δώσει όλο το βάρος της επίθεσης στον Κάρι κι όταν αυτός απουσιάζει από το γήπεδο, η ομάδα δυσκολεύεται πολύ στην επίθεση. Απέναντι σε σκληρούς αντιπάλους, οι Γουόριορς χωλαίνουν και η κριτική που δέχονται από την εξέδρα μεγαλώνει. Ειδικά για μια ομάδα που «κακόμαθε» το κοινό της επί μια τετραετία με τρεις κατακτήσεις του πρωταθλήματος (2015, 2017, και 2018).

Ο Κερ είναι λάτρης του γρήγορου παιχνιδιού και του transition, ωστόσο είναι σχεδόν αδύνατο να κρατηθεί ο ρυθμός του αγώνα για πολύ ώρα σε ψηλά  επίπεδα. Ειδικά όταν ο Κάρι είναι στον πάγκο το μεγάλο ζήτημα, πέρα από τον ρυθμό, είναι και η ροή στο σκοράσισμα. Δεύτερος πιο αξιόπιστος στο σκοράρισμα δεν υπάρχει κι αυτό δημιουργεί κενά διαστήματα στην επίθεση. Σταθερές λύσεις από την περιφέρεια δεν υπάρχουν και όταν η μπάλα περνά κοντά στη ρακέτα και τον Ντρέιμοντ Γκριν, τα πράγματα πάνε μεν καλά, αλλά και εδώ υπάρχουν όρια. Απέναντι σε δυνατότερους παίκτες ο Γκριν δυσκολεύεται, ενώ τα πολλά λεπτά συμμετοχής και η σωματική φθορά ενδέχεται να τον «κάψουν» για την κρίσιμη συνέχεια του πρωταθλήματος.

Όσο θα ανεβαίνουν οι ρυθμοί και θα πλησιάζουν τα πλέι οφ, η διαχείριση του δυναμικού θα πρέπει να αλλάξει, με τον Κάρι να χρειαστεί να πάρει περισσότερες ανάσες. Σε εκείνον καταλήγει πάνω από το 75% από τις τελικές πάσες, έχοντας ένα από τα υψηλότερα ποσοστά σε αυτό το τομέα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ομάδες.

O δαιμόνιος πόιντ γκαρντ κλείνει τα 33 έτη τον επόμενο μήνα, με τους Γουόριορς να μην έχουν εναλλακτικές λύσεις στην επίθεση. Ο παρακάτω πίνακας είναι χαρακτηριστικός της μονοδιάστατης επιθετικής εικόνας της ομάδας με και χωρίς τον Κάρι.

Με τον Κλέι Τόμσον και τον Κέβιν Ντουράντ, αλλά τον Κάρι εκτός λόγω του σοβαρού τραυματισμού του πέρυσι, οι Γουόριορς δυσκολεύτηκαν πολύ στην επίθεση, ενώ φέτος με τον Κάρι να επανέρχεται αλλά τον Ντουράντ να έχει αποχωρήσει για τους Μπρούκλιν Νετς τα πράγματα φαίνονται ακόμη πιο δύσκολα για να διασφαλίσει η ομάδα θέση στα πλέι οφ.

«Υπάρχουν καταστάσεις που απαιτούν τη διαρκή μου παρουσία στο παιχνίδι και προσπαθώ να είμαι πάντα έτοιμος να ανταποκριθώ. Οι καλές όμως ομάδες πρέπει να βρίσκουν κι άλλους τρόπους για να ανταπεξέρχονται, να έχουν κι άλλες επιλογές για να παραμένουν ανταγωνιστικές. Δυστυχώς δεν είμαστε σε αυτή τη θέση», είχε τονίσει με δηλώσεις του μετά την ήττα από τους Σαν Αντόνιο Σπερς στις 8 Φεβρουαρίου. Ήταν η πρώτη φορά που έκανε ανοικτά δηλώσεις για την έλλειψη επιθετικού πλουραλισμού που όλοι βλέπουν, αλλά κανείς δεν μιλά ανοιχτά για αυτό.

Ο Κάρι είναι σε δαιμονιώδη φόρμα πάντως, «πιάνοντας» τα ποσοστά της σεζόν 2015-2016, όταν ανακηρύχθηκε MVP του πρωταθλήματος. Με τα σημερινά δεδομένα, τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, μάλλον είναι δύσκολο να αλλάξουν πολλά στους Γουόριορς. Εάν κάτι είναι σίγουρο όμως, είναι πως αν ο Κάρι συνεχίσει χωρίς τραυματισμούς, θα μας χαρίσει πολλές όμορφες στιγμές, σαν αυτές που απολαύσαμε τα χρόνια της κυριαρχίας των Γουόριορς.

Τα Best of της δεκαετίας