Εδώ να μείνεις: Γιούργκεν Κλοπ και στα δύσκολα και στα εύκολα

Μετά το τέλος της αναμέτρησης με την Μπράιτον και την θριαμβευτική επικράτηση της ομάδας του Ρομπέρτο ντε Τζέρμπι, ο Γιούργκεν Κλοπ, ως συνήθως, έσπευσε να συγχαρεί τον προπονητή και τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας. Χαιρετά και τους δικούς του παίκτες και κατευθύνεται προς την εξέδρα των απογοητεύμενων οπαδών της Λίβερπουλ για να τους ευχαριστήσει για το ταξίδι και τη στήριξη. Στέκει μπροστά τους, ενώνει τις παλάμες του μπροστά από το πρόσωπό του, σαν να προσεύχεται, και σκύβει το κεφάλι. Ζητά συγγνώμη για την αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζουν οι «Κόκκινοι» από την αρχή της σεζόν.

Τίμιος, ειλικρινής, αληθινός. Αυτός είναι ο Κλοπ. Αυτός είναι ο Κλοπ της Μάιντζ, της Ντόρτμουντ και βέβαια της Λίβερπουλ. Δένεται με την ομάδα που καθοδηγεί, της αλλάζει ταυτότητα και αγωνιστικό προφίλ και λογικό είναι, στο βάθος των χρόνων, να γίνονται λάθη. Όπως έχουν καταγραφεί και σημαντικές, σημαντικότατες επιτυχίες, που έχουν αλλάξει επίπεδο τις ομάδες που έχει αναλάβει. Όπως στη ζωή, έτσι και στην προπονητική, οι σχέσεις έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Ο Γερμανός είναι υπέροχος, ακόμη και στις ήττες, παίρνοντας πάνω του την αποτυχία, χωρίς γκρίνιες και μισόλογα. Σε κάθε συνέντευξη Τύπου, ο Κλοπ λέει αλήθειες, μιλάει ποδοσφαιρικά, αλλά μιλάει κι ανθρώπινα, παίρνει θέση όχι μόνο σε αμιγώς ποδοσφαιρικά κι αγωνιστικά θέματα, αλλά και για την πολιτική, για την UEFA, τη FIFA, για την ακραία εκμετάλλευση των παικτών από χορηγούς και ομοσπονδίες. Είναι εκεί, παρών, δραστήριος. Συμμετέχει σε όλα, δεν τα ρίχνει στη διαιτησία, στην ατυχία, στη διοίκηση που τσιγκουνεύεται τις μεταγραφές, ή στους ποδοσφαιριστές του. Το μεγαλείο της προσωπικότητάς του λάμπει καθημερινά στο Λίβερπουλ και το Άνφλιντ. Κι αυτό, το γνωρίζουν όλοι. Από τη διοίκηση μέχρι τον τελευταίο οπαδό και φίλο της ομάδας, εκτός κι εκτός Αγγλίας.

Στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι με την Μπράιτον, τόνισε ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί χειρότερο παιχνίδι δικής του ομάδας σε ολόκληρη την καριέρα του. Έχουν υπάρξει και χειρότερα παιχνίδια είναι αλήθεια, αλλά το πιο ανησυχητικό για τους φίλους του συλλόγου είναι ότι ο Γερμανός τεχνικός δείχνει να έχει χάσει την αισιοδοξία και τη σιγουριά που τον χαρακτήριζε ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές της θητείας του στο Άνφιλντ. Ο προβληματισμός είναι ζωγραφισμένος στο πρόσωπό του και η Λίβερπουλ δεν φαίνεται ότι θα βγει εύκολα από την φετινή κρίση. Παίκτες έχουν ξεμείνει από δυνάμεις, ο πάγκος δεν έχει βάθος, οι τραυματισμοί είναι πολλοί, οι περισσότεροι βασικοί έχουν ξεπεράσει τα όρια της αντοχής τους, ήρθε και το Παγκόσμιο Κύπελλο που μείωσε δραματικά τις μέρες των διακοπών κι έδεσε το γλυκό.

«Intensity is our identity» (η ένταση είναι η ταυτότητά μας) έλεγε ο Πεπ Λάιντερς, άμεσος συνεργάτης του Κλοπ, ωστόσο αυτό το μότο έχει χαθεί από το παιχνίδι της ομάδας. Το ψηλό πρέσινγκ έχει εξαφανιστεί, το ποσοστό ανάκτησης της μπάλας έχει πέσει – όλα τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι η Λίβερπουλ έχει «καθίσει», ότι δεν μπορούν οι παίκτες να υπηρετήσουν το πλάνο. Ο Κλοπ έχει ανανεώσει το συμβόλαιό του μέχρι το 2026, με τον ίδιο να μην ανησυχεί για το μέλλον του στην ομάδα. Οι οπαδοί εξακολουθούν να τον λατρεύουν, ωστόσο δεν γνωρίζουμε τι σκέφτονται οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες της ομάδας. Ο Κλοπ επανάφερε τη χαρά και την περηφάνια στο Άνφιλντ και πιθανή απόλυσή του, δεν θα μόνο η υπέρτατη αχαριστία, θα ήταν κι η αρχή ενός οδυνηρού κύκλου ομφαλοσκόπησης για τους «Reds».

«Η δουλειά μου δεν είναι μόνο να είμαι εδώ όταν λάμπει ο ήλιος, αλλά και όταν πρέπει να περάσουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο», είχε δηλώσει ο Γερμανός τεχνικός. Καλά τα λέει, το θέμα όμως είναι να το ακούν κι όσοι δεν γνωρίζουν μπάλα, αλλά κοιτούν μόνο τα οικονομικά δεδομένα και τα έσοδα που θα έρθουν από μία μάλλον αποτυχημένη, σε επίπεδο τίτλων, χρονιά.