Έμα Ραντουκάνου: Από την 150η θέση στην κατάκτηση του Αμερικανικού Όπεν
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Έμα Ραντουκάνου: Από την 150η θέση στην κατάκτηση του Αμερικανικού Όπεν

SHARE THIS

Η 18χρονη Βρετανίδα δεν περίμενε ότι παίρνοντας την wild card για τη συμμετοχή της στο αμερικανικό Όπεν θα έφευγε με την κατάκτηση του τροπαίου.

Πριν αρχίσει το τουρνουά, η Εμα Ραντουκάνου ήταν το Νο 31 του προκριματικού ταμπλό, ενώ βρισκόταν στο Νο 150 της παγκόσμιας κατάταξης. Οι γονείς της δεν την είχαν ακολουθήσει στην Νέα Υόρκη για να αποφύγουν τα περιττά έξοδα, με την ίδια να έχει δηλώσει σε φίλους της ότι πηγαίνει για την «εμπειρία».

Πριν λίγους μήνες συμμετείχε στο Γουίμπλετον, όπου και αποχώρησε δηλώνοντας ότι «δε θέλει την ψυχολογική πίεση, αλλά να χαίρεται το παιχνίδι». Μέχρι να αγωνιστεί στο τουρνουά του Λονδίνου δεν είχε βρεθεί ποτέ αντιμέτωπη με παίκτρια του Top-40. Κι όμως, τα ξημερώματα  της 12ης Σεπτεμβρίου η Ραντουκάνου ολοκλήρωσε έναν θρίαμβο πρωτοφανή στα χρονικά των γκραν σλαμ.

Η Ραντουκάνου έγινε η πρώτη τενίστρια από τη Μεγάλη Βρετανία που κατέκτησε τέτοιο τίτλο μετά το 1977, ισοφαρίζοντας και καταρρίπτοντας μια σειρά από ρεκόρ, όντας η νεαρότερη τενίστρια μετά τη Μαρία Σαράποβα (το 2004 στο Γουΐμπλεντον) που στέφτηκε πρωταθλήτρια σε ένα από τα τέσσερα σπουδαιότερα ετήσια τουρνουά. Όπως τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή της στο βρετανικό Vogue, «Δεν έχει σημασία το πόσο καλός είσαι σε κάτι, αλλά το αν πιστεύεις στον εαυτό σου. Η μητέρα μου δεν λυγίζει με τίποτα. Είναι η έμπνευσή μου».

Η κυρία Ρενέ, που ονομαζόταν Ντονγκ Μέι Ζάι προτού μεταναστεύσει από την Κίνα στο Τορόντο, γνώρισε τον Ιαν Ραντουκάνου, ρουμανικής καταγωγής, στον Καναδά. Εκεί γεννήθηκε η Έμα. Η οικογένειά της μετακόμισε στο Λονδίνο όταν ήταν δύο ετών. «Στο σχολείο είχα δεχθεί bullying στο σχολείο, αλλά δεν αντιδρούσα. Απέκτησα θάρρος και αυτοπεποίθηση όταν ασχολήθηκα με το τένις» είχε τονίσει σε πρόσφατη συνέντευξή της.

Η Έμα Ραντουκάνου αποτελεί το πρόσωπο των ημερών στη Μεγάλη Βρετανία. Από τον Μπόρις Τζόνσον μέχρι τον Φάρατζ, όλη η «αφρόκρεμα» του συντηρητισμού και της οπισθοδρόμησης την αποθεώνουν, ξεχνώντας όσα προβληματικά κατά καιρούς έχουν πει για τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τα παιδιά αυτών. Η υποκρισία στο απόγειό της.

Exit mobile version