Να διοργανώσουμε Μουντιάλ με τους Σαουδάραβες; Αλήθεια τώρα;

Ναι, οκ, είναι παιδικό όνειρο πολλών – και δικό μου είναι αλήθεια – να δούμε ένα Μουντιάλ στη χώρα μας. Ναι, οκ, όλοι θα θέλαμε να δούμε παικταράδες από όλη την υφήλιο στα μέρη μας και στα γήπεδά μας. Ναι, οκ, όλοι θέλουμε να διαφημιστεί η χώρα μας ως διοργανώτρια μιας τέτοιας διοργάνωσης, άσχετα αν στο πίσω μέρος του μυαλό μας κάποιοι έχουμε την οικονομική τραγωδία που ακολούθησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες – αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Όπως φαίνεται, η ελληνική κυβέρνηση είναι σε συνεννόηση με τους Αιγύπτιους και τους Σαουδάραβες ώστε να προετοιμάσουν φάκελο με κοινή υποψηφιότητα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2030, ένα επετειακό τουρνουά καθώς τότε θα συμπληρωθούν 100 χρόνια από το πρώτο Μουντιάλ του 1930 στην Ουρουγουάη. Όχι φίλοι μου, δεν είναι fake news, και μάλιστα το «σπρώχνει» ο Ινφαντίνο, επικεφαλής της FIFA, απέναντι στην πρόταση που προωθεί ο Αλεξάντερ Σεφερίν της UEFA, αυτή της κοινής υποψηφιότητας Ισπανίας-Πορτογαλίας. Μάλιστα, όπως μάθαμε από τους λονδρέζικους Times, η πιθανότητα υποβολής κοινής πρότασης Ελλάδας-Σαουδικής Αραβίας-Αιγύπτου είναι αρκετά πιθανή, ενώ έχουν προηγηθεί και συναντήσεις των τριών πλευρών σε υπηρεσιακό επίπεδο γι’αυτό ακριβώς το θέμα. Οι Σαουδάραβες δείχνουν διατεθειμένοι να καλύψουν όλα τα κόστη, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος αυτών, με την Αθήνα και το Κάιρο να τρίβουν τα χέρια τους.

Προσωπικά εκτιμώ ότι για πολλούς λόγους, που μόνο αθλητικοί και ποδοσφαιρικοί δεν είναι, τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και ο βασιλικός οίκος στο Ριάντ θέλουν μια τέτοια διοργάνωση. Η μεν ελληνική κυβέρνηση λειτουργώντας ως «μπροστάντζα» των Σαουδαράβων σε μια σειρά θεμάτων θέλει μια φαντεζί οργάνωση για πολιτικούς λόγους, προσδοκώντας στα αραβικά κεφάλαια και στην υστεροφημία του ίδιου του πρωθυπουργού, από την άλλη ο μπιν Σαλμάν θέλει μετά το Κατάρ να ξαναφέρει το Μουντιάλ στα μέρη του, να «ξεπλύνει» τα εγκλήματα της ηγεσίας του στην Υεμένη, τις μαζικές εκτελέσεις και τη φίμωση κάθε αντικαθεστωτικής φωνής στο βασίλειό του, αναγκάζοντας τους παγκόσμιους ηγέτες να πατήσουν το πόδι τους στη Σαουδική Αραβία και να φωτογραφηθούν μαζί του.

Όλα καλά μέχρι εδώ. Το ποδόσφαιρο, όμως, που είναι σε όλο αυτό; Πρόκειται για το Μουντιάλ, την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση παγκοσμίως, και κανείς δεν μιλά για μπάλα, μόνο ως βιτρίνα για να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα συμφέροντα, πολιτικά και επιχειρηματικά. Έχουμε ήδη φέτος ένα Μουντιάλ στο Κατάρ, όπου οι παίκτες έχουν γίνει λάστιχο για να τα προλάβουν όλα, χωρίς διακοπές, με ατελείωτους αγώνες και προπονήσεις πριν και μετά το Μουντιάλ για να «χωρέσουν» κάπου τα εθνικά πρωταθλήματα και οι ευρωπαϊκές και περιφερειακές διοργανώσεις, χωρίς κανείς να σκέφτεται τις αντοχές τους. Γρανάζια στην υπηρεσία του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού καπιταλισμού, χωρίς να παίρνουν ανάσες, με τους φιλάθλους να κοιτούν αμήχανοι την ακραία εμπορευματοποίηση του πιο λαϊκού και δημοφιλούς αθλήματος να συνεχίζεται ακόρεστα και τους οργανωμένους οπαδούς να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αναδείξουν το θέμα και να χτίσουν ένα τείχος άμυνας.

Όχι, κύριοι, δεν θα πάρουμε. Μουντιάλ με τη Σαουδική Αραβία δεν θα κάνουμε. Και καλό είναι να μην αναλάβουμε καμία διοργάνωση όσο έχουμε πολιτικούς και παράγοντες που δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο, που δεν σέβονται τους παίκτες, τους φιλάθλους και τους οπαδούς. Δεν μας αξίζουν τέτοια, αντίθετα μόνο κακό θα μας κάνουν, αφήνοντας πίσω χρέη και δεσμεύσεις σε τρίτους που δεν θέλουμε, χωρίς να βελτιώσουν διοικητικά, οργανωτικά, οικονομικά το ποδόσφαιρό μας. Όχι, κύριοι, να μας λείπουν τέτοια ματωμένα και κίβδηλα τουρνουά.