Ένας χρόνος συμπληρώθηκε πριν τρεις μέρες από το χαμό του θρυλικού Κόμπι Μπράιαντ και της 13χρονης κόρης του Τζιάνα, που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη. Τα μηνύματα πολλά, η συγκίνηση μεγάλη, με το σοκ από αυτό το αναπάντεχο γεγονός να συνεχίζει να είναι μεγάλο.
Πάμε έξι χρόνια πριν, το 2015, όταν ο Μπράιαντ είχε δημοσιεύσει ένα ποίημα, με το οποίο ανακοίνωνε πως σταματούσε από την ενεργό δράση. Το ποίημα απευθύνεται, όχι στους οπαδούς ή στους συμπαίκτες και προπονητές του, αλλά στο ίδιο το μπάσκετ.
Ο μεγάλος αυτός αθλητής ευχαριστεί το άθλημα για όλα αυτά που του προσέφερε, για το ότι βρήκε κάτι που τον κάνει να αισθάνεται τόσο ζωντανός. Και όπως ήταν αναμενόμενο, το ποίημα έγινε αμέσως viral.
Ο Κόμπι κατάλαβε τον αντίκτυπο του ποιήματός του και δεν άργησε να προσεγγίσει τον Γκλεν Κιν, πρώην animator της Disney, ώστε να αποκτήσει το κείμενο αυτό σάρκα και οστά. Ο ίδιος ήταν μεγάλος fan του animation και είχε δηλώσει μάλιστα ότι «το animation μπορεί να συλλάβει κάποιο συναίσθημα σε μια ιστορία με πολύ πιο πετυχημένο τρόπο από μια κανονική live-action προσπάθεια».
Μαζί με τον Κιν και με τη βοήθεια του θρυλικού Τζον Γουίλιαμς, έφτιαξαν ένα animation διάρκειας 5:30 λεπτών, με τίτλο «Dear Basketball», τον τίτλο δηλαδή του ποιήματος του Μπράιαντ.
Το αποτέλεσμα ήταν να κερδίσει το αντίστοιχο Όσκαρ του 2018, αλλά και το βραβείο Annie, το πιο σημαντικό βραβείο για animation.
Στην τελετή απονομής ο Μπράιαντ δήλωσε: «Συνήθως εμείς οι μπασκετμπολίστες μαθαίνουμε να ντριμπλάρουμε και μετά να σιωπούμε. Ευτυχώς, καταφέρνουμε να κάνουμε και κάτι παραπάνω».
Ο Κόμπι σίγουρα κατάφερε πολλά παραπάνω από το να ντριμπλάρει και να σκοράρει, βοηθώντας και εμπνέοντας εκατομμύρια ανθρώπους και παιδιά να παλέψουν για να διεκδικήσουν τα όνειρά τους. Ήταν κάτι παραπάνω από ένας σπουδαίος αθλητής.
