Ως ποδοσφαιριστής, ο νυν εκλέκτορας της Τσεχίας Jaroslav Silhavy, από τους πιο αναγνωρίσιμους αμυντικούς κατέχοντας το ρεκόρ των περισσότερων συμμετοχών (465) στην πρώτη κατηγορία του εγχώριου πρωταθλήματος και φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε τέσσερις ομάδες (Τσεμπ, Ντνρόβιτσε, Ζίζκοφ, Σλάβια Πράγας). Μετά από σοβαρό τραυματισμό στον αχίλλειο τένοντα κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια το 1999 σε ηλικία 38 ετών και αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική.
Μέχρι να αναμορφώσει από το 2018 και πέρα την εθνική ομάδα, σε συλλογικό επίπεδο ως προπονητής έχει καταγράψει δύο εγχώρια πρωταθλήματα με τη Σλόβαν Λίμπερετς (2011-12 και πορεία στη νοκ άουτ φάση του Γιουρόπα Λιγκ) και τη Σλάβια Πράγας (2016-17 με αήττητο 36 αγώνων). Αξίζει να σημειωθεί ότι επί οκτώ χρόνια (2001-2009) ήταν βοηθός προπονητή στην πιο ταλαντούχα φουρνιά του τσέχικου ποδοσφαίρου, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Euro 2004 (όπου αποκλείστηκε με το silver goal του Τραϊανού Δέλλα), αναλύοντας τους αντιπάλους και καταρτίζοντας το πρόγραμμα των προπονήσεων.
Από τακτικής άποψης, ο Silhavy υιοθετεί το 4-2-3-1 (ή το 4-5-1 σε παιχνίδια απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους) δίνει μεγάλη έμφαση στην στιβαρή αμυντική λειτουργία, συνδυάζοντας στοχευμένο πρέσινγκ, άμεσες μεταβάσεις και κλείσιμο όλων των χώρων όταν οργανώνεται σε χαμηλά μέτρα.
Παράλληλα, έχει απελευθερώσει τους παίκτες του υιοθετώντας μια πιο συναδελφική προσέγγιση σε σχέση με την υπέρμετρα αυστηρή λογική του προκατόχου του, Karel Jarolim. Εκτός από τον Patrick Schick που έχει λύσει μόνος του τη μάλλον φτωχή μεσοεπιθετική παραγωγή και αναδεικνύεται σε έναν από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της διοργάνωσης (με τέσσερα από τα πέντε γκολ της ομάδας του και το καλύτερο γκολ του τουρνουά), ξεχωρίζει η αδιαπέραστη μεσαία γραμμή με τους Holes, Barak και Soucek να αλληλοσυμπληρώνονται αρμονικά.
