«Πάντα είχα το δικό μου μονοπάτι»: Στα 37 του ο Λεμπρόν Τζέιμς συνεχίζει να γράφει ιστορία
Κάθε χρόνο δείχνει ότι δεν έχει περάσει ούτε μέρα από πάνω του, ότι δεν έχει μεγαλώσει ή κουραστεί ούτε λίγο. Ασταμάτητος, σε διαρκή πορεία πρωταθλητισμού.
Το θέμα με τον Λεμπρόν Τζέιμς, στα 37 του πλέον, είναι το εξής: Όχι μόνο πετυχαίνει νούμερα που δεν έχει δει ποτέ παίκτης της ηλικίας του, αλλά το κάνει καταγράφοντας ταυτόχρονα επιτεύγματα που ούτε ο ίδιος δεν κατάφερνε να αγγίξει σε νεότερη ηλικία.
Δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερα καινούργιο στο μεγαλείο του Τζέιμς. Είναι μια σταθερή αξία για τους Λέικερς και το ΝΒΑ συνολικά. Κάθε χρονιά φέρνει την αίσθηση ότι θα μπορούσε να είναι η τελευταία για έναν παίκτη που παίζει διαρκώς σε υψηλότατο επίπεδο, χωρίς αυξομειώσεις στην απόδοσή του. Κάθε χρόνο δείχνει ότι δεν έχει περάσει ούτε μέρα από πάνω του, ότι δεν έχει μεγαλώσει ή κουραστεί ούτε λίγο. Ασταμάτητος, σε διαρκή πορεία πρωταθλητισμού.
Φέτος, σε κάθε ματς που αγωνίζεται, έρχεται όλο και πιο κοντά στο να καταρρίψει νέα ρεκόρ, κυνηγώντας και πάλι τον τίτλο του MVP. Ο Καρλ Μαλόουν κέρδισε το δεύτερο MVP του το 1999, σε ηλικία 35 ετών, με τα παιχνίδια που έχασε ο Τζέιμς φέτος και τις δυσκολίες των Λέικερς να τον έχουν κρατήσει μέχρι στιγμής εκτός της συζήτησης για τον σχετικό τίτλο. Ωστόσο, τα στατιστικά του είναι καλύτερα σε σύγκριση με ό,τι έκανε ο Μαλόουν εκείνη τη σεζόν στα τέλη του…περασμένου αιώνα.
Συγκριτικά στοιχεία του Λεμπρόν στα 17 του, 27 του και 37 του χρόνια
Εάν συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, ο Λεμπρόν θα έχει την τύχη να πετύχει κάτι συγκινητικό όσο και μοναδικό, πιθανότατα μέσα στα επόμενα δύο χρόνια: να παίξει μαζί ή εναντίον του γιου του, του Μπρόνι, ο οποίος θέτει υποψηφιότητα για να μπει στα επόμενα ντραφτ. Έχει επίσης το χρόνο για να δοκιμάσει να ξεπεράσει το απόλυτο ρεκόρ σκοραρίσματος όλων των εποχών του Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ. Τώρα βρίσκεται στην 3η θέση και μπορεί να καταφέρει να ανέβει στη 2η θέση, αφήνοντας πίσω τον Καρλ Μαλόουν.
«Πάντα σεβόμουν τη γενιά που ήρθε πριν από μένα», δήλωσε πρόσφατα ο Λεμπρόν, προσθέτοντας ότι «πάντα εκτιμούσα τους παίκτες που έβαλαν τις βάσεις για να είμαστε εμείς εδώ σήμερα. Ποτέ όμως δεν έχω μελετήσει το παιχνίδι κάποιου και ποια στοιχεία θα μπορούσα να αξιοποιήσω εγώ για το δικό μου παιχνίδι. Πάντα είχα το δικό μου μονοπάτι, τη δική μου αποφασιστικότητα, τη δική μου ταυτότητα στο παρκέ».
Οι ατομικές διακρίσεις για τον Τζέιμς είναι εντυπωσιακές. Και οι συλλογικές επίσης. Το ερώτημα πλέον στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι Λέικερς δεν είναι πόσα μπορεί να τους προσφέρει ο Τζέιμς στο 19ο έτος της καριέρας του, αλλά τι μπορούν να προσφέρουν οι ίδιοι στον Τζέιμς για να διεκδικήσει σοβαρά ένα πέμπτο πρωτάθλημα στην καριέρα του.
