Ρίο Μαβουμπά: Ίσως ο μοναδικός ποδοσφαιριστής γεννημένος στη θάλασσα

«Στο διαβατήριο μου λέει ‘Γεννημένος στη θάλασσα’. Όσο για τα υπόλοιπα, δε μιλάω ποτέ γι’ αυτά. Δεν ήθελα ποτέ να μάθω την ιστορία της μετανάστευσης μας. Το μόνο που ξέρω είναι ότι γεννήθηκα πάνω σ’ ένα πλοίο το οποίο ξεκίνησε κρυφά από τις ακτές της Δυτικής Αφρικής και πέρασε στην ανατολική ακτή της Ιβηρικής Χερσονήσου μέχρι να προσεγγίσει το λιμάνι της Μασσαλίας τον Μάρτιο του 1984».

O Ρίο Μαβουμπά είναι (ίσως) ο μόνος ποδοσφαιριστής που το διαβατήριο του αναγράφει ως τόπο γέννησης τη θάλασσα. Ο πατέρας του, πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής με το Κονγκό (τότε Ζαϊρ) και η μητέρα του με καταγωγή από την Ανγκόλα, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν κατά τη διάρκεια του αιματηρού εμφυλίου της Ανγκόλας. Η μητέρα του Mαβουμπά ήταν έγκυος και μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους ήρθε στον κόσμο το αγόρι που ονομάστηκε Ρίο (ποταμός στα πορτογαλικά). Δύο χρόνια αργότερα η μητέρα του πέθανε. Δώδεκα χρόνια μετά απεβίωσε και ο πατέρας του και ο Rio μεγάλωσε με τη δεύτερη γυναίκα του πατέρα του.

Τα χρόνια πέρασαν και ο Mαβουμπά βρήκε καταφύγιο στο ποδόσφαιρο. Η Μπορντό ανακάλυψε το ταλέντο του κι από ηλικία 18 ετών ξεκίνησε να παίζει βασικός. Έπαιζε εξαιρετικά ως χαφ, με πολλά τρεξίματα, ενώ ήταν και ικανότατος τεχνικά. Αμέσως η Εθνική Γαλλίας του έκανε κλήση για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, κάτι που επιτάχυνε τη διαδικασία πολιτογράφησης του. Ενδιάμεσα αρνήθηκε πρόταση του Κονγκό να αγωνιστεί με το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα. Το 2004 έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα της Γαλλίας, ενώ νωρίτερα διετέλεσε αρχηγός της Γαλλίας U21.

Το 2007 άφησε τη Μπορντό για λογαριασμό της Βιγιαρεάλ. Εκεί έμεινε ελάχιστα και ξαναγύρισε στη Γαλλία για τη Λιλ. Εκείνη ήταν η ομάδα με την οποία δέθηκε περισσότερο, έπαιξε 9 χρόνια και έγινε τρίτος σε συμμετοχές στην ιστορία της με 313 αγώνες. Έγινε ο αρχηγός της και ήταν βασικό μέλος της πρωταθλήτριας ομάδας του 2011 (μαζί με Αζάρ, Ζερβίνιο, Καμπαγιέ και πολλούς ακόμη). Πέρα από την αγωνιστική του παρουσία ήταν η ψυχή της ομάδας. Ακόμα και σε τσαμπουκάδες έβγαινε μπροστά, όπως όταν δέχθηκε επίθεση από τον Ιμπραΐμοβιτς και δε «μάσησε» από τη διαφορά ύψους τους (1,72 ο Μαβουμπα, 1,95 o Ζλάταν) και απάντησε μ’ ένα χαστούκι. Ο Ζλάταν έπεσε κάτω και ζήτησε τη κόκκινη του αντιπάλου του, ο οποίος μετά τον αγώνα απάντησε πως «είναι δύο μέτρα, τον ακουμπάς και πέφτει κάτω».

Το 2017 αποχώρησε από τη Λιλ, συνέχισε στη Σπάρτα Πράγας και τα τελευταία του ποδοσφαιρικά ίχνη ήταν στην Merignac-Arlac το 2018.

Το ποδόσφαιρο έδωσε στον Mαβουμπά πολλά παραπάνω από τα οικονομικά εφόδια να ζήσει μια πλούσια ζωή, καθώς όπως τόνισε ήταν ο μόνος τρόπος στα πρώτα του χρόνια να ξεχνάει τα προβλήματά του και να μάθει να επικοινωνεί με τους άλλους. Σε συνεντεύξεις του έχει τονίσει, επίσης, πόσο σημαντικό ήταν πως η κοινωνία του Μπορντό δέχθηκε φιλόξενα τους μετανάστες και πρόσφυγες που έφτασαν σε αυτά τα μέρη και τους βοήθησαν να ενταχθούν.