Δεν ήταν ούτε ο πιο δυνατός, ούτε ο πιο αθλητικός, ούτε ο πιο θεαματικός, αλλά ήταν μοναδικός. Ένας παίκτης που έπαιξε για πάρα πολλά χρόνια σε υψηλότατο επίπεδο, κέρδισε πολλά, πήρε δεκάδες κρίσιμα παιχνίδια με τα σουτ και τις αποφάσεις του, μένοντας στην ιστορία ως ένας εκ των κορυφαίων του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Drive, ασίστ, οργάνωση, τρίποντα στο τελευταίο δευτερόλεπτο, πάντα εκεί ο Βασίλης Σπανούλης για να πάρει στις πλάτες του την ομάδα του – το Μαρούσι, τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, την Εθνική Ελλάδας. Πάντα ανταγωνιστικός. Χωρίς πολλά χαμόγελα, χωρίς πολλές δηλώσεις, αλλά με μια ασίγαστη τρέλα και αγάπη για το μπάσκετ.
Στα 39 του χρόνια αποχωρεί «πλήρης» μπασκετικά.
Βασίλη σε ευχαριστούμε.
Η ανακοίνωσή του για την ολοκλήρωση της καριέρας του
«Πριν από λίγο ανακοίνωσα στους προέδρους ότι ήρθε η ώρα να κλείσει το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής μου και τους ευχαρίστησα για όσα πετύχαμε μαζί. Ήταν μια δύσκολη απόφαση αλλά δεν ήταν στενάχωρη. Το μπάσκετ μου χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι γεμάτο από έντονες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις. Μου έδωσε τα πάντα και του έδωσα τα πάντα.
Ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε το πεπρωμένο μου και το πιο όμορφο λιμάνι μου. Φεύγω περήφανος για όσα σπουδαία κατακτήθηκαν αλλά και για όσα μετά από σκληρή μάχη χάθηκαν. Πάνω απ’ όλα φεύγω γεμάτος, γιατί έζησα περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκα.
Μέσα από την καρδιά μου θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι ήταν στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια, τους προέδρους, τους προπονητές, τους συμπαίκτες, τους συνεργάτες και τους αντιπάλους, μα πάνω από όλα θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους για την αγάπη τους.Αυτή η αγάπη ήταν που μου έδινε τη δύναμη να προσπαθώ πιο σκληρά κάθε μέρα κι αυτή η αγάπη θα είναι για πάντα οδηγός μου.
Σας ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου.
Βασίλης Σπανούλης, ένα παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ…».
