Όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει κυβερνητικό σχέδιο για την οικονομία. Για την ακρίβεια δεν φαίνεται να υπάρχει ένα βιώσιμο σχέδιο που να απαντά στις ανάγκες και τις ανησυχίες της κοινωνίας, που θα στηρίζει τις παραγωγικές δυνάμεις και τους εργαζόμενους, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τους επαγγελματίες απέναντι στις συνέπειες του lockdown και της οικονομικής απραγίας.
Ήδη από το πρώτο πακέτο στήριξης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση τις πρώτες εβδομάδες της καραντίνας έγινε ορατή η αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας να αντιληφθεί τι ακριβώς διακυβεύεται. Η κυβέρνηση υιοθέτησε ένα απογοητευτικό, πενιχρό πακέτο στήριξης της εθνικής οικονομίας και των εργαζομένων, σε αντίθεση με τη μεγάλη πλειοψηφία των κρατών-μελών της ΕΕ που διαμόρφωσαν γενναιόδωρα προγράμματα στήριξης για τη μέγιστη δυνατή θωράκιση απέναντι στις συνέπειες της πανδημίας και της ύφεσης.
Το «βλέποντας και κάνοντας» επικράτησε ως λογική στο οικονομικό επιτελείο, τη στιγμή που τα σημάδια για το εύρος της ύφεσης ήταν ήδη ορατά. Παρά τις εκτιμήσεις διεθνών οργανισμών, του ΔΝΤ και της Κομισιόν για ύφεση ίσως και άνω του 10%, η κυβέρνηση συνεχίζει αν επιμένει σε άλλες εκτιμήσεις, πολύ χαμηλότερες και ηπιότερες.
Κάποιος καλόπιστα θα μπορούσε να πει ότι η κυβέρνηση γνωρίζει άριστα τις δυνατότητες, αδυναμίες και ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και να εμπιστευθεί με κλειστά μάτια τις εκτιμήσεις της. Όταν όμως γνωρίζουμε ότι τα στελέχη που χαράσσουν τη σημερινή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι τα ίδια στελέχη που επί κυβέρνησης Σαμαρά βύθισαν τη χώρα σε ύφεση και υψηλή ανεργία, εν μέσω του δεύτερου μνημονίου, είναι βέβαιο πως γεννώνται σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο «ακριβείς» είναι αυτές οι εκτιμήσεις.
Όσο περνάνε οι μέρες και οι συνέπειες της καραντίνας αποτυπώνονται πιο έντονα στην αγορά, όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να αγνοεί τα καθημερινά «καμπανάκια» σε όλα τα επίπεδα, τόσο θα βαθαίνει η ανησυχία της κοινωνίας και η αγανάκτηση των εργαζομένων και του εμπορικού κόσμου.
Η πολιτική φθορά όμως του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης θα εξαρτηθεί και από το βαθμό ετοιμότητας της αντιπολίτευσης, ειδικά σε περίπτωση που ο κ. Μητσοτάκης επιχειρήσει να διαμορφώσει ένα νέο μομέντουμ και να ανακατέψει την τράπουλα, πηγαίνοντας σε πρόωρες εκλογές μετά το καλοκαίρι, ύστερα από έναν πιθανό ανασχηματισμό.
Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να φέρνουν εκείνο και τη ΝΔ άνετα μπροστά, η ταχύτητα και δυναμική όμως των οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων μπορεί να ανατρέψει το κλίμα και τις σημερινές ισορροπίες. Σε κάθε περίπτωση, μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά.
