Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων εξέθεσε την Υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως για την τοποθέτηση κάμερας στα σχολεία, τη στιγμή που η Υπουργός δήλωνε πως είχε το «οκ» και γραπτώς από την ανεξάρτητη αρχή. Στο καθαρά νομικό σκέλος, αυτή ήταν η πρώτη ήττα για την κυβέρνηση.
Σε επίπεδο timing, η κα Κεραμέως επέλεξε να καταθέσει τη σχετική τροπολογία για τις κάμερες κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το Μεταναστευτικό, επιλέγοντας να αποφύγει τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι και να μην πάρει διαστάσεις το θέμα. Μέγα πολιτικό φάουλ, που εκθέτει συνολικά την κυβέρνηση, αλλά και προσωπικά την ίδια την Υπουργό. Κάτι που αντιλήφθηκε η ίδια και το Υπουργείο προχώρησε στην διευκρίνυση, πώς τελικά δεν θα μαγνητοσκοπούνται τα μαθήματα.
Δεν θα μπορούσε να κάνει αλλιώς, αφού στις ΗΠΑ για παράδειγμα, αλλά και σε άλλα κράτη που δοκιμάστηκε πιλοτικά η μαγνητοσκόπηση μαθημάτων, οι μαθητές άρχισαν να νιώθουν ότι βρίσκονται σε ριάλιτυ σόου, με την πλειοψηφία να χάνει τη σχέση εμπιστοσύνης που είχε με τον εκπαιδευτικό και το σχολείο γενικότερα.
Η οργουελικής έμπνευσης πρακτική της μαγνητοσκόπησης λειτούργησε αρνητικά και στη συμπεριφορά των μαθητών, εκτός από τον ψυχική τους υγεία. Σύμφωνα με πολλές έρευνες, η σχολική βία όχι απλώς δεν μειώθηκε, αλλά το τεταμένο κλίμα «μεταφέρθηκε» σε μη παρακολουθούμε τους χώρους.
Μαζί όμως με την πολιτική και ηθική διάσταση του θέματος, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών είναι αντίθετη στην τοποθέτηση κάμερας στις σχολικές αίθουσες. Σύμφωνα με την εβδομαδιαία ερώτηση της Bridging Europe, το 70% των ερωτηθέντων είναι κατά της κάμερας, με τα αντίστοιχα ποσοστά των ψηφοφόρων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να είναι 65% και 73%.
Μετά την διευκρίνιση-αναδίπλωση της κυβέρνησης, παραμένουν ακόμα ζητήματα στη νέα ρύθμιση, καθώς προβλέπεται σε περίπτωση έκτακτου ή απρόβλεπτου γεγονότος, η δυνατότητα συνολικής σύγχρονης εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση, για όσο διαρκεί η έκτακτη ή απρόβλεπτη συνθήκη (π.χ. σε περίπτωση φυσικών καταστροφών).
Το θολό πλαίσιο στην εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει την προμετωπίδα αμφισβήτησης βασικών δικαιωμάτων, όπως είναι η δυνατότητα απεργίας ή ακόμα και το δικαίωμα των μαθητών στις ακριτικές περιοχές για την παρακολούθηση μαθήματος με την φυσική παρουσία δασκάλου. Όσο δεν αποσαφηνίζονται τέτοια προβλήματα, η νέα ρύθμιση παραμένει εξαιρετικά δυσμενής για τον κόσμο της εκπαίδευσης.
Εξάλλου, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων αναγνωρίζει ότι «η ταυτόχρονη διδασκαλία συνεπάγεται περισσότερους κινδύνους στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και των μαθητών εν συγκρίσει με τη διδασκαλία στην τάξη».
Πάντως, μετά τον σάλο των voucher και την αναδίπλωση στο ζήτημα της βιντεοσκόπησης των μαθημάτων, αναδεικνύεται η ισχύς των εναλλακτικών μορφών ενημέρωσης και των ΜΚΔ (Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης) στο agenda setting. Ενδεχομένως, εκεί να βρίσκεται και η απάντηση για να αντιμετωπιστεί η κυβερνητική μονοφωνία στα ΜΜΕ.
Οι πολιτικοί αναλυτές έκαναν λόγο εδώ και χρόνια γι’ αυτήν την στιγμή και πλέον δεν υπάρχει επιλογή παρά την αποεπένδυση στα παραδοσιακά ΜΜΕ και τους οργανωτικούς πόρους, με τις εναλλακτικές μορφές πληροφόρησης να αποκτούν προεξάρχουσα θέση.
