Έμφυλη βία: Μην γίνουμε σαν το Ιράν της σεξιστικής θεοκρατίας

Την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου, η Άσρα και οι συμμαθήτριές της σε ένα γυμνάσιο θηλέων της πόλης Αρνταμπίλ, στο βορειοδυτικό Ιράν, αρνήθηκαν να ψάλουν το «Salam Farmandeh» («Χαίρε Ανώτατε Διοικητή»), έναν ύμνο αφιερωμένο στον 12ο ιμάμη των σιτών Μοχάμεντ αλ Μαχντί, ο οποίος εξυμνεί τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν.

Τα κορίτσια αρνήθηκαν να υπακούσουν και το πλήρωσαν πολύ ακριβά. Ξυλοκοπήθηκαν βάναυσα από τους άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας, με πολλές να καταλήγουν στο νοσοκομείο. Ένα από εκείνα τα κορίτσια ήταν και η 16χρονη Άσρα Παναχί, η οποία την επόμενη μέρα άφησε την τελευταία της πνοή από επιπλοκές των τραυμάτων της. Το συντονιστικό της ένωσης δασκάλων και καθηγητών του Ιράν κατήγγειλε την βάναυση επίθεση, κυβερνητικοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν ότι οι δυνάμεις ασφαλείας έφεραν οποιαδήποτε ευθύνη, ενώ μετά τη νέα έκρηξη οργής που προκάλεσε η είδηση του θανάτου της ανήλικης μαθήτριας, ένας άνδρας που αναγνωρίστηκε ως «θείος» της εμφανίστηκε στα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια, ισχυριζόμενος ότι πέθανε από «συγγενή καρδιοπάθεια».

Στη συνέχεια, εξυφάνθηκαν ολόκληρες ιστορίες για να «ντύσουν» την υπόθεση της Άσρα όπως ακριβώς ήθελαν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί αξιωματούχοι. Τα ΜΜΕ συνέδραμαν σε αυτό κι έτσι γράφτηκε και ειπώθηκε για την 16χρονη κοπέλα ότι ήταν «τρελή», ότι είχε «κατάθλιψη» από τον πρόσφατο θάνατο του πατέρα της, ότι είχε «σοβαρά θέματα υγείας». Λίγες μέρες αργότερα, με έκθεσή του το σωματείου των εκπαιδευτικών του Ιράν ανέφερε ότι τουλάχιστον μία ακόμη μαθήτρια ξυλοκοπήθηκε βάναυσα κι έπεσε σε κώμα, ωστόσο το πεδίο της ενημέρωσης είναι θολό, υπάρχουν μείζονα ελευθεροτυπίας και το διαδίκτυο είναι τόσο αργό που συχνά δεν είναι δυνατή ούτε καν η πρόσβαση σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.

Το τελευταίο διάστημα και στο πλαίσιο των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας που εξακολουθούν να συγκλονίζουν το Ιράν, ακτιβιστές έχουν αναφέρει πολλές φορές ότι άνδρες της αστυνομίας και των δυνάμεων ασφαλείας εξαναγκάζουν συγγενείς θυμάτων τους να παραποιούν την αλήθεια όσον αφορά τον θάνατό τους, σημειώνει η οργάνωση Iran Human Rights. Στο πλαίσιο των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας που συνταράσσουν τη χώρα τον τελευταίο μήνα, συμπληρώνει ο οργανισμός, έχουν  σκοτωθεί 215 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων 27 παιδιών. Ωστόσο, παρότι το τίμημα είναι βαρύ, η νεολαία του Ιράν να αντιστέκεται, να διαδηλώνει και να διεκδικεί ελευθερία και δικαιοσύνη απέναντι στο σκοταδιστικό καθεστώς. Κορίτσια με το πρόσωπο ακάλυπτο δίπλα σε άνδρες φίλους τους βροντοφωνάζουν «zan, zendegi, azadi» («γυναίκα, ζωή, ελευθερία»), κόβουν τα μαλλιά τους, ζητούν την προστασία των δικαιώματα τους και το τέλος της θεοκρατικής δικτατορίας, με πλατφόρμες όπως το WhatsApp και το Telegram να διαμορφώνουν πυρήνες αντίστασης και κινητοποίησης.

Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι υποθέσεις σεξιστικές βίας, οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί γυναικών. Μέσα σε ένα ζοφερό τοπίο, η χώρα μας διολισθαίνει στο σκοτάδι, στην ατιμωρησία και την ηθική και θεσμική εξαχρείωση. Ναι, απέχουμε από ένα θεοκρατικό καθεστώς, ωστόσο όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα δείχνουν ότι δεν είμαστε στο σωστό δρόμο. Αντίθετα, βυθιζόμαστε βαθιά σε έναν βούρκο και πρέπει να βγούμε άμεσα για να μην κανονικοποιηθούν μεσαιωνικές πρακτικές που βάζουν τις γυναίκες στο στόχαστρο και τις υποβιβάζουν σε πολίτες β’ κατηγορίας, διαρκώς εκτεθειμένες στη βία και στις πρακτικές της πατριαρχίας.