Σύνταγμα (η πλατεία και το άλλο από το οποίο πήρε το όνομά της)
Δεκαπέντε, είκοσι, τριάντα φεμινίστριες διαμαρτύρονται στο Σύνταγμα συμβολικά κατά των γυναικοκτονιών, με μάσκες και κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας. Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Συλλαμβάνονται. Και έτσι ένα πράγμα γίνεται ακόμα πιο σαφές.
Του Κωστή Παπαϊωάννου
Ο διακηρυσσόμενος σκοπός των μέτρων δεν έχει καμιά σημασία, δεν χρειάζεται να είναι πειστικός, δεν τον επικαλείται πλέον κανείς στα αλήθεια. Γι’ αυτό και όσοι συνέρχονται δημοσίως προσέχουν περισσότερο από όσους τους “φυλάνε” που είναι ο ένας πάνω στον άλλον.
Ο περιορισμός του δικαιώματος στο συνέρχεσθαι είναι υποτίθεται μέσο προσωρινό προς επιδίωξη υπέρτερου υγειονομικού σκοπού. Όμως καιρό τώρα τα μέτρα όλο και απομακρύνονται από τον σκοπό τους, μέρα τη μέρα, σπιθαμή τη σπιθαμή.
Πλέον έχουν αυτονομηθεί, τα μέσα τον καβαλάνε τον σκοπό τους, τον παραμερίζουν, τον ακυρώνουν, τον σκαμπιλίζουν. Ό, τι θέλουν τον κάνουν, δικός τους είναι. Τα μέσα πάνε και ενάντια στον σκοπό τους. Συλλαμβάνουμε 15 φεμινίστριες που στέκονται μέτρα η μια από την άλλη με μάσκες και σπρώχνοντας πάμε να τις βάλουμε όλες μαζί σε βανάκια. Όλες μαζί. Μαζί με την υγειονομική προστασία, την αναλογικότητα και το κράτος δικαίου. Στο ίδιο βανάκι.
