Η περίπτωση της Κάστερ Σεμένια και οι έμφυλες διακρίσεις στον αθλητισμό

Η περίπτωση της Κάστερ Σεμένια είναι μία από τις πλέον ιδιαίτερες στον παγκόσμιο αθλητισμό. Η Νοτιοαφρικανή αθλήτρια έγινε γνωστή παγκοσμίως όταν το 2009, σε ηλικία 18 ετών στέφθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια 800 μέτρων στο Βερολίνο, κάτι που οδήγησε την Ομοσπονδία στο να την αναγκάσει να υποβληθεί σε εξετάσεις εξακρίβωσης φύλου μιας και η ραγδαία άνοδός της δεν ήταν «φυσιολογική»!

Η Σεμένια δεν είχε κάνει κάτι παράτυπο πάντως. Αυτό που την ξεχώριζε από τις συναθλήτριές της ήταν τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης της, αποτέλεσμα του υπερανδρογονισμού που συναντάται στον οργανισμό της εκ γενετής και ο οποίος θεωρήθηκε από την IAAF ότι της δίνει (σε αυτήν αλλά και άλλες αθλήτριες με παρόμοια κατάσταση) αθέμιτο πλεονέκτημα.

Σύμφωνα με το Rabona, η Σεμένια αναγκάστηκε να υποβληθεί σε θεραπεία για να μειώσει τα όρια της τεστοστερόνης της, όπως και άλλες αθλήτριες. Για ολόκληρη την περασμένη δεκαετία είχαμε μια διαρκής κόντρα της Σεμένια με την IAAF για το πόσο δίκαιος ήταν αυτός ο περιορισμός, με αποκορύφωμα την αλλαγή κανονισμών το 2018, οι οποίοι κόβουν στο μισό (5 nmol/λίτρο) τα ποσά τεστοστερόνης που πρέπει να έχει μια γυναίκα για να αγωνίζεται συγκεκριμένα στα αθλήματα των 400, 800 και 1500 μέτρων, κάτι που φυσικά ανάγκαζε την πρωταθλήτρια των 800 μέτρων σε αλλαγή αγωνίσματος (με την δικαιολογία ότι σε όλα τα άλλα αγωνίσματα δεν της δίνει πλεονέκτημα η επαυξημένη ορμόνη) ή να υποβάλλει τον οργανισμό της σε ακόμα πιο έντονη θεραπεία ώστε να ρίξει τις τιμές κάτω από αυτό το όριο.

Η Σεμένια προέβη σε έφεση στο CAS, το οποίο βρήκε την απόφαση της IAAF «μεροληπτική αλλά απαραίτητη», παρά το γεγονός ότι εκφράζει τους προβληματισμούς της για την ad hoc εφαρμογή των κανονισμών αλλά και την αρνητική επίδραση που θα έχει μια θεραπεία σε αθλήτριες με διαφοποιήσεις στην ανάπτυξη του οργανισμού τους (DSD).

Πλέον, η Σεμένια θα δώσει ακόμη μία μάχη φέρνοντας την υπόθεση στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με σκοπό να δείξει την στοχοποίηση στο πρόσωπό της αλλά και τα προβλήματα που δημιουργούνται για πολλές γυναίκες αθλήτριες αλλά και τον γυναικείο στίβο γενικότερα από αυτές τις αποφάσεις της Ομοσπονδίας.

«Αυτή η μάχη δεν είναι μόνο για εμένα, είναι για την υπεράσπιση της ισότητας, της αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών στον αθλητισμό. Αυτό που ζητάμε μόνο είναι να μπορούμε να τρέχουμε ελεύθερες σαν ισχυρές και ατρόμητες γυναίκες που είμαστε» θα αναφέρει η ίδια στην ανακοίνωση της προσφυγής της, και μένει να δούμε, αν ο συγκεκριμένος μαραθώνιος (όπως έχει αποδειχθεί) θα την βρει νικήτρια στην τελευταία του στροφή.