Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: «Ο αγώνας για την εξάλειψη της πατριαρχίας πρέπει να είναι καθημερινός»

Το να είσαι γυναίκα σημαίνει αμέτρητες δυσκολίες στην καθημερινότητα σου. Οι γυναίκες πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν και να διεκδικούν πράγματα που για τους άντρες είναι δεδομένα. Αυτό ξεκινάει από την παιδική ακόμη ηλικία, μέσα από παιχνίδια που αναπαράγουν στερεοτυπικά πρότυπα για τα δύο φύλα. Ακόμη και το επάγγελμα που θα επιλέξουν ή οι προσωπικές τους επιλογές επηρεάζονται από το γεγονός πως είναι γυναίκες.

Γράφει η Ιόβη Μαραγκού*

Ήδη από την εφηβεία έρχονται αντιμέτωπες με σεξιστικά στερεότυπα σχετικά με την εξωτερική εμφάνιση, την κοινωνική ή την ερωτική τους συμπεριφορά. Ταυτόχρονα, αδιάκριτες ερωτήσεις για την προσωπική τους ζωή τις ακολουθούν συνεχώς, ακόμη και στον χώρο εργασίας τους και συχνά επηρεάζουν την επαγγελματική τους εξέλιξη. Πολλά από τα προαναφερόμενα οι άντρες δεν θα χρειαστεί να τα αντιμετωπίσουν ποτέ σε ολόκληρη την ζωή τους.

Το να είσαι γυναίκα σημαίνει ότι το πιο απλό πράγμα μπορεί να είναι απειλητικό ή επίφοβο. Ακόμη και η μετακίνηση με τα ΜΜΜ είναι μια πρόκληση, γιατί υπάρχουν πολλές πιθανότητες να παρενοχληθείς σεξουαλικά. Γι’ αυτό προσεχείς διαρκώς: να μην περιμένεις σε κάποια απόμερη στάση, να σταθείς στην γωνία του συρμού, μακριά από αλλά άτομα. Και μετά στον δρόμο: το βράδυ να κοιτάς πίσω, να προσέχεις μην ακούσεις βήματα να πλησιάζουν, να πάρεις τηλέφωνο τη φίλη σου μέχρι να φτάσεις ασφαλής.

Ο δυσκολίες και τα στερεότυπα δεν σταματούν εκεί. Επηρεάζουν και την προσωπική ζωή των γυναικών. Για μια γυναίκα ο γάμος και η μητρότητα την κυνηγάει συνεχώς, πολλές φορές ήδη από την ενηλικίωση. Δεν θα ερωτηθεί ποτέ για το αν επιθυμεί να προχωρήσει σε γάμο και την δημιουργία οικογένειας, καθώς θεωρείται αυτονόητο πως θα γίνει σύζυγος και μητέρα, εφόσον είναι γυναίκα. Εκείνες που δεν επιθυμούν να παντρευτούν και να δημιουργήσουν οικογένεια, δέχονται έντονη κριτική καθώς θεωρούνται ελλιπείς και μη ολοκληρωμένες γυναίκες.

Από την άλλη μεριά, οι σύζυγοι και μητέρες αντιμετωπίζουν στερεότυπα που συνδέονται με αυτούς τους “γυναικείους” ρόλους. Στην προσωπική τους ζωή συχνά νιώθουν υποχρεωμένες να εκπληρώνουν τις επιθυμίες των άλλων, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις δικιές τους. Ως εργαζόμενες μητέρες πρέπει διαρκώς να αποδεικνύουν ότι αποδίδουν το ίδιο με έναν εργαζόμενο πατέρα, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν φαινόμενα όπως η γυάλινη οροφή, οι άνισες απολαβές και η άνιση μεταχείριση.

Από τις 8 Μαρτίου του 1910 – όταν και καθιερώθηκε η Ημέρα της Γυναίκας μετά από πρόταση της Διεθνούς Συνδιάσκεψης Γυναικών – μέχρι σήμερα οι γυναίκες μέσα από αγώνες έχουν διεκδικήσει πλήθος δικαιωμάτων που για τους άντρες θεωρούνται δεδομένα. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα σεξιστικές προκαταλήψεις και στερεότυπα επηρεάζουν βαθύτατα την ζωή των γυναικών.

Το πατριαρχικό σύστημα εξακολουθεί να καταπιέζει, να κακοποιεί, να βιάζει και πολλές φορές να δολοφονεί τις γυναίκες. Ο αγώνας μας για την εξάλειψη της πατριαρχίας και των στερεοτύπων που δημιουργεί πρέπει να είναι καθημερινός.

*Η Ιόβη Μαραγκού είναι Συντονίστρια Τομέα Ισότητας, Φύλου και ΛΟΑΤΚΙ+ ΜέΡΑ25, μέλος της Νεολαίας του ΜέΡΑ25