Δολοφονία Ζακ: Σημαντικότερο το «κατάστημα» από την ανθρώπινη ζωή

Συνεχίστηκε σήμερα η δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, ενώ ολοκληρώθηκε η διαδικασία των αναγνωστέων εγγράφων. Ακόμη κατέθεσε και ο μάρτυρας υπεράσπισης, γιος του κατηγορούμενου κοσμηματοπώλη.

Ο γιος του κοσμηματοπώλη σύμφωνα με όσα δημοσιεύθηκαν στο Παρατηρητήριο κατέθεσε πως ο πατέρας του είναι ο πιο φιλήσυχος άνθρωπος που έχει γνωρίσει, ενώ όπως είπε δεν είχε απασχολήσει ποτέ τον νόμο. Αυτό που ξεχώρισε από τα λεγόμενά του ήταν ενώ ήταν η απόλυτη προτεραιότητά του το κατάστημα και η κατάστασή του και όχι η ανθρώπινη ζωή που χάθηκε.

Πιο συγκεκριμένα, όπως είπε η δικηγόρος της οικογένειας του Ζακ, Άννυ Παπαρρούσου: «Τι μάθαμε σήμερα, καταρχήν ο Ζαχ. Κωστόπουλος εισήλθε χωρίς να παραβιάσει καμία πόρτα, μπήκε στο μαγαζί όπου εγκλωβίστηκε, κλοπιμαία δεν υπήρχαν, καμία καταμέτρηση γιατί η επιχείρηση αυτή λειτουργούσε με ιδιότυπο τρόπο χωρίς κάμερες χωρίς σεκιούριτι μετά από ένα ριφιφί δεν υπήρχε κανένα προστατευτικό μέτρο, δεν έχει γίνει καμία καταγραφή, αυτό το λέω γιατί ακούμε για ληστεία, κλοπή και ειδεχθή εγκλήματα τα οποία ο γιος του δράστη δεν μπορεί να τεκμηριώσει ώστε να έχουν και αυτά ένα ελάχιστο νομικό έρεισμα αυτό που έχει μια ιδιαίτερη σημασία στην κατάθεση του, είναι πως κυριαρχεί το ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ σαν ιδέα, ακόμη και αν δεν υπήρχαν κλοπιμαία, ακόμη και αν δεν είχε αφαιρεθεί τίποτα.

Το ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ είναι το αγαθό που αξίζει να προστατευθεί περισσότερο από κάθε άλλο, ακόμα και από την ανθρώπινη ζωή. Και αν αφαιρέθηκε μια ανθρώπινη ζωή δεν ενδιέφερε κανέναν, ούτε και τον μάρτυρα, ο πατέρας του δεν του ανακοίνωσε ότι χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή. Και αυτό το σκούπισμα έγινε αμέσως μετά τα περιστατικά και αμέσως έδινε και συνεντεύξεις στην τηλεόραση, νεκρός υπήρχε και το γνωρίζει και σκούπιζε τα γυαλιά και τα αίματα και έκανε δηλώσεις μάλιστα. Το πώς το γνωρίζουμε αυτό, ότι οι κινήσεις έγιναν ακριβώς μετά, το γνωρίζουμε γιατί οι αστυνομικοί στο πόρισμα όπως διαβάζουμε, [διαβάζει πόρισμα] ελέγχονται ένας ένας, όχι μόνο γιατί δεν μερίμνησαν να απαγορεύσουν σε οποιονδήποτε αναρμόδιο να πλησιάσει και να μετακινήσει στοιχεία, δεν αποκλείστηκε ο χώρος, και γιατί να γίνει αυτό; Ένας «κλέφτης» και «τοξικομανής» ήταν στο μυαλό του.

Είχε τη δυνατότητα ο κατηγορούμενος κοσμηματοπώλης που δεν περιέγραψε καν στο γιό του, δεν ήταν ανάγκη, πήρε τη σκούπα και σκούπιζε και η αστυνομία δεν είχε αποκλείσει το χώρο. Ήρθε μετά να αποκλείσει, ποιο χώρο; Όλα τα ευρήματα που είχαν εγκληματολογικό ενδιαφέρον, είχαν πλέον εξαφανιστεί»

Η διαδικασία όπως δημοσιεύθηκε στο παρατηρητήριο της δίκης ZackieOh Justice Watch:

Συνέχιση της διαδικασίας 13:56 με κατάθεση μάρτυρα υπεράσπισης, γιου του κατηγ. Δημόπουλου.
Πρ: Πείτε μας εσείς για το μαγαζί, για τον πατέρα σας.
Δημ: Ο πατέρας μου τόσα χρόνια φιλήσυχος άνθρωπος δεν έχει απασχολήσει ποτέ τον νόμο, μια ζωή παλεύει για να τα φέρει βόλτα με στερήσεις, 3 παιδιά είμαστε, τι θελετε να σας πω…
Πρ: Ήταν ασφαλισμένο το μαγαζί; Είχε προηγηθεί κάτι;
Δημ: Όχι δεν ήταν ασφαλισμένο. Είχε προηγηθεί και διάρρηξη που είχαν μπει από πίσω.
Πρ: Βρήκαν κάποια βιολογικά υλικά; Ήρθε η σήμανση;
Δημ: Ήρθαν, ναι, αλλά δεν βρήκαν τίποτα.
Πρ: Και ούτε τότε ασφαλίσατε το μαγαζί;
Δημ: Για τα κοσμήματα είναι δύσκολο να ασφαλιστούν. Δεν το ξέρω και εγώ με ακρίβεια αλλά είναι δύσκολο.
Πρ: Τι μέτρα προφύλαξης είχε για το μαγαζί; Σε τράπεζες, ας πούμε, δεν μπαίνει ο καθένας όποτε θέλει.
Δημ: Εδώ κάπως έτσι ήταν και η πόρτα που έρχεται προς τα μέσα ο πελάτης τη σπρώχνει δεν ανοίγει ανάποδα, δεν ανοίγει προς τα έξω.
Πρ: Και πώς μπαίνεις ;
Δημ: Με κουμπί.
Πρ: Και για να μπει κάποιος πρέπει να πατηθεί αυτό το κουμπί;
Δημ: Αυτός που έχει το κοντρόλ που απελευθερώνει το μαγνήτη που έχει η πόρτα.
Πρ: Και πώς θα επέτρεπε σε κάποιον ο πατέρας σας να μπει μεσα; Είχε κάποιο κουμπί σε περίπτωση ληστείας; Συναγερμός;
Δημ: Δεν ήταν σε ισχύ, έχουν ένα κόστος αυτά, ούτε κάμερες μπορούσαμε να βάλουμε, ούτε συναγερμό.
Πρ: Και οι άλλοι πώς το κάνουν; Και κάμερες δεν μπορούσατε να βάλετε;
Δημ: Δεν υπήρχε η διάθεση χρημάτων.
Πρ: Η τζαμαρία που ήταν μπροστά, είχε κάποιο συρόμενο πορτάκι και μετά ήταν η εξωτερική τζαμαρία; Μπορούσε να τη σπάσει;
Δημ: Ναι, ακριβώς.
Πρ: Την εξωτερική μπορούσε να τη θραύσει κάποιος;
Δημ: Ναι.
Πρ: Την πόρτα…
Δημ: Ναι.
Πρ: Δεν ήταν από άθραυστο υλικό;
Δημ: Δεν το γνωρίζω αν ήταν άθραυστο.
Πρ: […]
Δημ: Όχι, είχε πάει να πάρει μια εφημερίδα
Πρ: Και είχε αφήσει ξεκλείδωτα;
Δημ: Εγώ υπέθετα ότι δεν ανοίγει αυτή η πόρτα, τελικά ανοίγει.
Πρ: Και πώς μπήκε μέσα;
Δημ: Δεν ξερω. Την έσπρωξε και μπήκε.
Πρ: Όταν έφευγε ο πατέρας τι σύστημα υπήρχε;
Δημ: Υπήρχε αυτή η πόρτα που κλείδωνε και ένα ρολό.
Πρ: Με τηλεκοντρόλ έκλεινε;
Δημ: Έκλεινε από μέσα.
Πρ: Δεν το κατάλαβα.
Δημ: Είναι άλλο που μένει μόνιμα μέσα και έχουμε και εμείς που δεν το κουβαλάμε μαζί.
Πρ: Και πού είχε πάει ο πατέρας σας;
Δημ: Να πάρει εφημερίδα και είχε κλείσει μόνη της η πόρτα
Πρ: Είχε έρθει ποτέ ο Κωστόπουλος να ψωνίσει κάτι;
Δημ: Όχι απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ.
Πρ: Το ΕΚΑΒ ήταν εκεί μόνιμα;
Δημ: Δεν το γνωρίζω.
Πρ: Αστυνομικοί;
Δημ: Ελάχιστες περιπολίες, η περιοχή είναι δύσκολη κάπως…
Πρ: Εξηγήστε μας λίγο τι εννοείτε «δύσκολη».
Δημ: Πέραν του δικού μας γεγονότος, έγινε και ένα απόγευμα κάτι. Ήμουν στο καφέ απέναντι, έχουμε δει και άλλα περιστατικά, πέρασε ένας άγνωστος άρχισε να μας βρίζει και πυροβόλησε.
Πρ: Αυτό ποιο έτος;
Δημ: Ένα χρόνο πριν.
Πρ: Και απλά πυροβόλησε; Σκοτώθηκε τραυματίστηκε κάποιος;
Δημ: Όχι.
Πρ: Και γιατί δεν πήγε αλλού το κατάστημα; Γιατί δεν μεταφέρθηκε σε άλλη γειτονιά;
Δημ: Γιατί και αυτό έχει ένα κόστος, δεν είναι εύκολο να ανοίξει ένα μαγαζί κάπου αλλού, να βρεθεί ο χώρος, το εμπόρευμα…
Πρ: Το εμπόρευμα και τα εργαλεία υπάρχουν.
Δημ: Ε ο χώρος, ένα ενοίκιο…
Πρ: Και πότε έκλεισε το μαγαζι;
Δημ: […] Μάλιστα είχαμε πάει με συνοδεία να το κλείσουμε γιατί φοβόμασταν.
Εισ: Από ποιον και πότε μάθατε πρώτη φορά για το περιστατικό;
Δημ: Με πήρε η μητερα μου τηλέφωνο γιατί την είχε πάρει ο πατέρας μου και τα έχασα γιάτι δεν είχαν περάσει 8 μήνες απο το προηγούμενο περιστατικό, και προσπαθούσαμε να συνέλθουμε.
Εισ: Ο πατέρας σας τι σας είπε;
Δημ: Είπε ότι ήταν ένας άνθρωπος στο μαγαζί, το έσπαγε, κρατούσε ένα μαχαίρι, θέλετε να σας πω όσα έχω συζητήσει με τον πατέρα μου;
Εισ: Ναι, τι έχετε συζητήσει με το πατέρα σας;
Δημ: Είχε πάει να πάρει μια εφημερίδα, είδε κόσμο και τον σταμάτησε ένας γνωστός και του είπε να μην πλησιάσει γιατί είναι ένας άγνωστος μέσα και κουνούσε το μαχαίρι. Είδε μέσα και κοπανούσε την ταμειακή μηχανή,
έσπαγε τις προθήκες και την τζαμαρία.
Εισ: Τι άλλο σας είπε ο ίδιος;
Δημ: Ότι κάποιον κύριο που του είπε γι’ αυτό, είπε να πάρουμε την αστυνομία και λέει «την έχουμε καλέσει την αστυνομία, έρχεται». Είχε ταραχτεί κι αυτός. Ήταν 74 τότε, 78 είναι τώρα. Δεν είναι εύκολο να συναντάς κάτι τέτοιο στο μαγαζί σου, πόσω μάλλον όταν έχεις αγωνιστεί και έχεις περάσει καρκίνο.
Εισ: Ποιος ενημέρωσε τον πατέρα σας;
Δημ: Ένας κύριος από εκεί που τον ήξερε.
Εισ: Δεν σας ανέφερε ο πατέρας σας κάτι;
Δημ: Όχι πιθανολογώ ότι μέσα στην ένταση της στιγμής να μη ξέρει και ο ίδιος ποιος του το είπε μέσα στην ένταση της στιγμής, τον ξέρουν όλοι εκεί στη γειτονιά.
Εισ: Δεν έχω άλλη ερώτηση
Σύνεδρος εκ δεξιών: Τι επαγγέλεστε κύριε;
Δημ: Στην εστίαση
Σύνεδρος: Είχε κάποιο μαχαίρι σαν μέσο άμυνας;
Δημ: Όχι, όχι.
Παπαρρούσου: Σας είπε λοιπόν ο πατέρας σας ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο που είχε μπει στο μαγαζί σας και τι έκανε;
Δημ: Στο τηλεφώνημα που δέχτηκα απο τη μητέρα μου, δεν αναφέρθηκε σε λεπτομέρειες, μου είπε οτι μας κλέβουν, έκλεισα το τηλέφωνο και κατέβηκα κάτω.
Παπαρ: Εκεί συναντήσατε τον πατέρα σας. Τι σας είπε για τη δική του συμπεριφορά; Πώς αντιμετώπισε τον «κλέφτη» που λέτε και εσείς;
Δημ: Εκείνη τη στιγμή δεν συζητήσαμε κάτι πάνω στο περιστατικό.
Παπαρ: Δεν σας είπε για τις κλωτσιές;
Δημ: Στο σπίτι πλέον συζητήσαμε τι έκανε και πώς προσπαθούσε να τον περιορίσει.
Παπαρ: Έχετε καμιά σκέψη για τη συμπεριφορά του πατέρα σας;
Θεωρείτε ότι ήταν η πρόσφορη μέθοδος;
Αναγνωστόπουλος [παρεμβαίνει]: Κρίση θα κάνει, κα πρόεδρε;
Πρ: Να απαντήσει. Εσείς θα κάνατε το ίδιο;
Δημ: Όπως σας είπα προηγουμένως, είναι ο πιο φιλήσυχος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου γενικότερα, έχουν γίνει και άλλα περιστατικά και απλά τον έδιωξε.
Πρ: Πώς τον έδιωξε; Οπλισμένος ήταν αυτός που είχε μπει;
Δημ: Ήταν απλά ένα κύριος και είχε αποφασίσει να πάρει κάτι στην τσέπη του και το πήρε πίσω και απλά τον έδιωξε
Πρ: Το πήρε πίσω αυτό; Θα μπορούσε να καλέσει την αστυνομία.
Δημ: Ποτέ δεν είχε προσπαθήσει να βλάψει κάποιον.
Παπαρ: Εσείς ήσασταν παρών κατά την ώρα που σκούπιζε το κατάστημα από τα αίματα; Υπάρχει μια εικόνα στην τηλεόραση και μιλάει σε δημοσιογράφο.
Δημ: Την εικόνα όχι, δεν τη θυμάμαι, αλλά ήμασταν εκεί.
Παπαρ: Δίνει και μια συνέντευξη, μιλάει στην τηλεόραση
[…]
Παπαρ: Τον ρωτήσατε από τι προήλθε αυτή η αναστάτωση; Από πού ήρθαν τα αίματα;
Δημ: Εε… ήταν αυτονόητα ότι ήταν του κ. Ζακ Κωστόπουλου…
Παπαρ: Ότι ήταν ενός ανθρώπου. Εκεί δεν ενδιαφερθήκατε για τα αίματα;
Δημ: Γνωρίζω ότι επειδή έσπαγε όλο το μαγαζί μέσα η κοινή λογική μου λέει ότι κόπηκε.
Παπαρ: Ούτε ο πατέρας σας είπε κάτι; Τον συγκατηγορούμενο τον γνώριζε;
Δημ: Σαν άνθρωπο στη γειτονιά, όχι προσωπικά.
Παπαρ: Αλλά έτσι, συνεννοήθηκαν, και σας το λέω γιατί προκύπτει από τα βίντεο. Συνεννοήθηκαν εκείνη τη στιγμή;
[Υπεράσπιση παρεμβαίνει] Από πού προκύπτει η συνεννόηση;
Παπαρ: Μίλησαν προηγουμένως και είπαν πάμε να τον κλωτσήσουμε;
Δημ: Δεν το γνωριζω.
Παπαρ: Πότε συνελήφθη ο πατέρας σας;
Δημ: Το ίδιο απόγευμα. Εμείς ήμασταν σε μια κατάσταση που προσπαθούσαμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα στο μαγαζί.
Παπαρ: Το μαγαζί ήταν δηλαδή το μεγάλο σας πρόβλημα. Ο πατέρας σας συνελήφθη και εσείς μαζεύατε.
Δημ: Μας είπαν ότι πρόκειται για συμπληρωματική κατάθεση. Μάλιστα τους λέω «μην καθυστερήσετε γιατί είναι ορθάνοιχτο το μαγαζί».
Παπαρ: Το μαγαζί ήταν το θέμα μας δηλαδή;
Δημ: Μα δεν ξέραμε τι άλλο έχει γίνει.
Παπαρ: Και ο άνθρωπος αυτός πέθανε, σας το είπε κανείς αυτό;
Δημ: Όχι, σας το ορκίζομαι, κανείς δεν μας είπε τίποτα.
Παπαρ: Από το μαγαζί σας έλειπε κάτι;
Δημ: Δεν κάναμε καταγραφή.
Παπαρ: Εδώ έλειπαν πράγματα; Και ποιά;
Δημ: Δεν ξέρω. Τα είδη που έχουμε τα ξέρω, αλλά δεν αριθμητικά δεν ξέρω.
Παπαρ: Δεν γίνεται δηλαδή καταγραφή. Άλλο κατάστημα έχετε;
Δημ: Έχει ο αδελφός μου
Παπαρ: Κανόνες δεν υπάρχουν σ’ αυτά τα καταστήματα;
Πρ: Ούτε αρνητικά απαντά, ούτε θετικά
Δημ: Δεν το γνωρίζω.
Παπαπ: Δεν τα περνάτε με τιμολόγια λοιπόν αυτά. Και αφού αυτή η κλοπή σας συγκλόνισε περισσότερο από τον θάνατο ενός ανθρώπου, δεν βάλατε κάτω τα τιμολόγια για να δείτε τι λείπει;
Δημ: Ο θάνατος δεν το γνωρίζαμε ότι υπήρχε.
Πρ: Το μάθατε αργότερα δηλαδή;
Δημ: Αργότερα. Δεν ξέρω αν ήταν ημερολογιακά μία ή δύο μέρες αλλά αργότερα. Μετά την κλοπή [αναφέρεται σε παλιότερη κλοπή] υπήρχαν ελάχιστα.
Παπαπαντ: Μετά το ριφιφί εννοείτε;
Δημ: Ναι, μετά το ριφιφί. Λίγους μήνες πριν όλες οι βιτρίνες μέσα στο μαγαζί είχαν σπάσει.
Πρ: Άρα εσείς δεν τηρείτε απογραφή;
Παπαπαντ: Με το μάτι, εντάξει. Ο πατέρας σας ένας φιλήσυχος άνθρωπος, το πρώτο λέτε που αντικρίζει ένα τέτοιο περιστατικό, και καθάρισε το κατάστημα δε σας είπε τίποτα, δεν είχε καταρρεύσει μετά από αυτό;
Δημ: Ποια είναι η ερώτηση;
Παπαπαντ: Τίποτα. Δεν τον συγκλόνισε αυτό; Ποια είναι η εντύπωσή σας για τον πατέρα σας εκείνη την ημέρα;
Δημ: Ο πατέρας μου ήταν σε απόγνωση και απογοήτευση για το πρόσωπό του. Τώρα το τι συνέβαινε μέσα του δεν το γνωρίζω.
Παπαπαντ: Για ποιο λόγο υπήρχε η απόγνωση;
Δημ: Θεωρώ ότι όλο το συμβάν τον επηρέασε αρνητικά. Απο τότε μέχρι σήμερα τον επηρεάζει αρνητικά.
Αναγνωστόπουλος: Μπορείτε να μας περιγράψετε το κατάστημα και συγκεκριμένα τις τζαμαρίες;
Δημ: Μέσα στο μαγαζί έχει προθήκες σε όλο το μαγαζί, στις 2 μπροστά βιτρίνες υπάρχουν 2 εσωτερικά με 2 συρόμενες πόρτες. Και εξωτερικά η τζαμαρία.
Αναγν: Τα εξωτερικά είχαν σπάσει, σας είπε ο πατέρας σας πώς είχαν σπάσει;
Δημ: Όλα ήταν σπασμένα και μου είπε ότι ο άνθρωπος που ήταν μέσα τα έσπαγε με τον πυροσβεστήρα.
Αναγν: Και το κάτω είχε σπάσει;
Δημ: Πολλά είχαν σπάσει.
Αναγν: Μπορείτε να μας εξηγήσετε πώς παραβιάστηκε αυτή η πόρτα αφού ελέγχεται από ένα κοντρόλ;
Δημ: Η δική μου εκτίμηση είναι ότι με μεγάλη δύναμη ανοίγει, γιατί δεν έχει το σύστημα να ανοίξει από μέσα.
Αναγν: Γιατί δεν μπορούσε να ανοίξει από μέσα;
Δημ: Είναι πιο δύσκολο να την ανοίξει κάποιος από το να πέσει με όλη του τη δύναμη πάνω.
Αναγν: Το μαγαζί αυτό είχε ρολό. Αυτό το ρολό πώς λειτουργούσε;
Δημ: Με κοντρόλ.
Αναγν: Το έχετε συνέχεια μαζί σας;
Δημ: Όχι, στο άνοιγμα και στο κλείσιμο.
Αναγν: Αυτό το μαγαζί το κλείσατε λέτε τελικά ενώ θα το αναλαμβάνατε εσείς. Γιατί;
Δημ: Γιατί δεν μας άφησαν να το κρατήσουμε ανοιχτό. Δεχόμασταν επιθέσεις και στο μαγαζί στην Αθήνα και στο μαγαζί στο Χαλάνδρι. Δεχόταν επιθέσεις με τρικάκια, μπογιές, και εκεί, χωρίς λόγο και αιτία γιατί μόνος του το άνοιξε το μαγαζι.
Αναγν: Ο πατέρας σας από τότε γνωρίζετε αν έχει ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη; Κάνει συνεδρίες;
Δημ: [παύση]
Πρ: Μήπως δεν θέλετε να απαντήσετε;
Δημ: Όχι, όχι.
Πρ: Πάρτε τον χρόνο σας.
Δημ: Ο πατέρας μου έχει παλέψει πάρα πολύ για τους πάντες. Πάντα ήταν εκεί, δεν έχει ησυχάσει ο άνθρωπος από τότε, ούτε εγώ ούτε κανείς. Δεν κοιμάται τα βράδια έχει την εικόνα στο μυαλό του.
Πρ: Ποια εικόνα λέτε τώρα;
Αναγν: [Ερώτηση σχετικά με θέμα ιατρικού απορρήτου του κατηγορούμενου Δημόπουλου]
Δημ: Της εικόνας αυτής, του μαγαζιού και του ανθρώπου. Όταν κατηγορείσαι για ανθρωποκτονία δεν είναι το πιο εύκολο. […].
Αναγν: Και ρωτηθήκατε, όταν επιχείρησε να φύγει, εσείς αρχίσατε να μαζεύετε το μαγαζί αφότου ήρθε η σήμανση; Σας έδωσε κάποιος την άδεια να το κάνετε;
Δημ: Ναι γιατί έχει ξαναγίνει και γνωρίζουμε τη διαδικασία. Πρέπει να έρθει κάποιος ειδικός πρώτα, δεν μπορούμε να το κάνουμε εμείς.
Αναγν: Σας είπε ο πατέρας σας όταν πήγε προς τη τζαμαρία τι ήθελε να κάνει;
Πρ: Α, τι ήθελε ο πατέρας να κάνει;
Δημ: Ο σκοπός του ήταν να μη φύγει αυτός ο άνθρωπος. Να τον περιορίσει, να μείνει εκεί.
Αναγν: Ήθελε να τον βλάψει.
Δημ: Ούτε να εκδικηθεί, ούτε να βλάψει, πόσω μάλλον να τον σκοτώσει.
Πρ: Με τι σκοπό ήθελε να μείνει εκεί;
Δημ: Όταν του είπαν ότι κάποιος υπάρχει μέσα στο μαγαζί, είπε να καλέσουν την αστυνομία.
Πρ: Ποιός κάλεσε την αστυνομία;
Δημ: Δεν γνωρίζω αν ήταν αυτός ή κάποιος άλλος.
Πρ: Υπήρχε περίπτωση να σκέφτηκε να του ανοίξει την πόρτα και να του πει «φύγε», για να μη συνεχίσει να σπάει το μαγαζί; Του πέρασε σαν σκέψη;
Δημ: Σα σκέψη ναι, αλλά είναι ένα κοντρολάκι που πατάς ένα κουμπάκι και απελευθερώνει το μαγνήτη.
Πρ: Ο άλλος που ήταν απ’ έξω δεν μπορούσε να σπρώξει την πόρτα και να του πει φύγε;
Δημ: Όχι δεν το έκανε αυτό και καλα έκανε και δεν το έκανε.
Πρ: Γιατί δεν είναι ασφαλές;
Δημ: Είναι ένας άνθρωπος μέσα που ξέρουμε οτι κρατάει μαχαίρι, δεν ξέρουμε τι θέλει να κάνει, δεν μπορούμε να πλησιάσουμε και να πουμε «έλα πέρνα».
Πρ: Σε σας τι έχει πει;
Δημ: Δεν ήταν εύκολο να γίνει, γιατί δεν ανοίγει και από την άλλη πλευρά.
Αναγν: Το πρώτο του μέλημα με το που αντιλήφθηκε ότι υπάρχει κάποιος άγνωστος μέσα ήταν να καλέσει την αστυνομία, ανεξάρτητα απ’ το εάν τελικά πήρε ο ίδιος τηλέφωνο.
Δημ: Εννοείται. Είπε να καλέσουμε αμέσως και του είπανε «ησύχασε έχουμε καλέσει, έρχεται».
Βαρελά: Όταν έφτασε η αστυνομία ο πατέρας σας τι ανέφερε, γνωρίζετε;
Δημ: [Παύση] Δεν το γνωρίζω, όχι, δεν ξέρω τι μπορεί να ειπώθηκε.
Πρ: Γνωρίζετε ποιος μίλησε στους αστυνομικούς για το τι είχε προηγηθεί;
Δημ: Και ο πατέρας μου τους μίλησε αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να ειπώθηκε.
Πρ: Να κάνουμε σχολιασμό. Θέλετε να συμπληρώσετε εσείς κάτι άλλο; [απευθυνόμενη στον μάρτυρα]
Δημ: Μόνο ότι τα τελευταία χρόνια που πέρασαν έχω βιώσει και εγώ ο ίδιος ρατσισμό, γιατί δεν ξέραμε ποιος ήταν μέσα σε αυτό το μαγαζί. Ο πατέρας μου δεν έχει βλάψει ποτέ κανέναν και ούτε θα έβλαπτε ποτέ κανέναν. Ούτε ήξερε ποιος ήταν μέσα στο μαγαζί γιατί το έχω ακούσει κι αυτό.
Πρ: Μπορείτε να πηγαίνετε, να αρχίσουμε τους σχολιασμούς.

Παπαρρούσου: [Σχολιασμός κατάθεσης του μάρτυρα] Τι μάθαμε σήμερα, καταρχήν ο Ζαχ. Κωστόπουλος εισήλθε χωρίς να παραβιάσει καμία πόρτα, μπήκε στο μαγαζί όπου εγκλωβίστηκε, κλοπιμαία δεν υπήρχαν, καμία καταμέτρηση γιατί η επιχείρηση αυτή λειτουργούσε με ιδιότυπο τρόπο χρις κα΄μερες χωρίς σεκιουριτι μετεά από ένα ριφιφί δεν υπήρχε κανένα προστατ μέτρο, δεν έχει γίνει καμία καταγραφή, αυτό το λέω γιατί ακούμε για ληστεία, κλοπή και ειδεχθή εγκλήματα τα οποία ο γιος του δράστη δεν μπορεί να τεκμηριωσει ώστε να έχουν και αυτά ένα ελάχιστο νομικό έρεισμα αυτό που έχει μια ιδιαίτερη σημασία στην κατάθεση του, είναι πως κυριαρχεί το ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ σαν ιδέα, ακόμη και αν δεν υπήρχαν κλοπιμαία, ακόμη και αν δεν είχε αφαιρεθεί τίποτα. Το ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ είναι το αγαθό που αξίζει να προτατευθεί περισσότερο από κάθε άλλο, ακόμα και από την ανθρώπινη ζωή. Και αν αφαιρέθηκε μια ανθρώπινη ζωή δεν ενδιέφερε κανέναν, ούτε και τον μάρτυρα, ο πατέρας του δεν του ανακοίνωσε ότι χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή. Και αυτό το σκούπισμα έγινε αμέσως μετά τα περιστατικά και αμέσως έδινε και συνεντεύξεις στην τηλεόραση, νεκρός υπήρχε και το γνωρίζει και σκούπιζε τα γυαλιά και τα αίματα και έκανε δηλώσεις μάλιστα. Το πώς το γνωρίζουμε αυτό, ότι οι κινήσεις έγιναν ακριβώς μετά, το γνωρίζουμε γιατί οι αστυνομικοί στο πόρισμα όπως διαβάζουμε, [διαβάζει πόρισμα] ελέγχονται ένας ένας, όχι μόνο γιατί δεν μερίμνησαν να απαγορεύσουν σε οποιονδηποτε αναρμόδιο να πλησιάσει και να μετακινήσει στοιχεία, δεν αποκλείστηκε ο χώρος, και γιατί να γίνει αυτό; Ένας «κλέφτης» και «τοξικομανής» ήταν στο μυαλό του. Είχε τη δυνατότητα ο κατηγ. κοσμηματοπώλης που δεν περιέγραψε καν στο γιό του, δεν ήταν ανάγκη, πήρε τη σκούπα και σκούπιζε και η αστυνομία δεν είχε αποκλείσει το χώρο. Ήρθε μετά να αποκλείσει, ποιο χώρο; Όλα τα ευρήματα που είχαν εγκληματολογικό ενδιαφέρον, είχαν πλέον εξαφανιστεί.
Παπαπαντ: Είναι πρωτοφανή τα συμπεράσματα. Σκοτώσαμε έναν άνθωπο στο ξύλο για να προστατεύσουμε μια περιουσία και μετά δεν μετρήσαμε τι έλειπε; Ότι ήταν κάτι μπιζουδάκια; Προφανώς και τα μετρήσανε και δεν έλειπε τίποτα. Και δεν έχουν καν στοιχειωδώς το σεβασμό προς την οικογένεια να πουν ότι δεν κλάπηκε τίποτα.
Ούτε μία κουβέντα γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Πώς πέθανε ουδόλως τους ενδιέφερε, ούτε είπε τίποτα στον γιό του. Αυτή είναι η αφήγηση που βλέπουμε εξαρχής και απλώς έρχονται όλα τα στοιχεία που κουμπώνουν σε αυτά που ξέραμε εξαρχής, σε μια βίαιη επίθεση που αποτέλεσμα είχε τον βίαιο θάνατο ενός ανθρώπου.
Αναγν: Εγώ, κα πρόεδρε, θα εκφράσω τη θλίψη μου για το σχολιασμό και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας από την πλευρά της πολιτικής αγωγής και θα αρκεστώ σε όσα είπε ο μάρτυρας και τον παραδίδω στην κρίση σας.
Βαρ: Αν και δεν είναι η θέση μου να το σχολιάσω οφείλω να πω ότι είναι πολύ δύσκολο ένας έμπορος να τα βγάλει πέρα και να αλλάξει τη διεύθυνση του καταστήματος που έχει και να αλλάξει μέρος. Είναι δύσκολο αυτό που υφίσταται ένας άνθρωπος όταν είναι θύμα ληστείας και κανείς δεν ήξερε όταν ήρθε το ασθενοφόρο ότι είχε καταλήξει. Κανένας δεν γνώριζε ότι είχε καταλήξει. Ο κοσμηματοπώλης, ο μεσίτης, πολλώ δε μάλλον οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί έσπευσαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Πραγματικά θα πρέπει να γίνει κατανητό ότι δεν ενδιαφέρουν μόνο τα μπιζουδάκια τον άνθρωπο αυτό ο οποίος χάνει αυτό που καταστρέφεται μπροστά στα μάτια του αλλά βιώνει και μια απειλή, γιατί όπως έχουν καταθέσει πολλοί αυτόπτες αυτός ο άνθρωπος προσπάθησε να εξέλθει με ένα μαχαίρι. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα μπιζουδάκια, αλλά και ένα μαχαίρι και να θυμήσουμε ότι δεν είναι μόνο οι δύο πρώτοι κατηγορούμενοι που βρίσκονται εκεί είναι και άλλοι πολίτες, θεωρεί ότι βρίσκεται σε αμόκ όπως έχει ειπωθεί στην κατάθεση του ανακριτή.
Πρ: Να διακόψουμε, είναι παρά τέταρτο δεν έχει νοημα να συνεχίσουμε.
Εισ: Διακόπτουμε για 22 σε αυτήν την αίθουσα, ώρα 9:00.
Πρ: Να πούμε τις επόμενες συνεδριάσεις για να ξέρετε:
4/4 , στην αίθουσα 3, 13/4, 18/4 που είναι Μ. Δευτέρα.