Φοβούνται τους μαζικούς αγώνες του λαού και κάνουν τα πάντα για να τους καταπνίξουν
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Φοβούνται τους μαζικούς αγώνες του λαού και κάνουν τα πάντα για να τους καταπνίξουν

SHARE THIS

Όσο ο λαός ξεσηκώνεται ενάντια σε ένα άδικο σύστημα που μετρά τα κέρδη αντί για τις ζωές μας, τόσο θα πληθαίνουν τα φαινόμενα αστυνομικής βαρβαρότητας.

Χθες για ακόμη μια φορά οι δρόμοι σε πολλές πόλεις της χώρας πλημμύρισαν με ανθρώπους κάθε ηλικίας που δεν ξεχνούν το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και διεκδικούν Δικαιοσύνη για τα δεκάδες θύματα.

Η 24ωρη απεργία των εργαζομένων απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι χωρίς τον εργάτη κανένα γρανάζι δεν γυρνά. Γι’ αυτό ακυρώθηκαν πτήσεις και δρομολόγια, έκλεισαν καταστήματα, σχολεία κοκ.

Η μαζικότητα των κινητοποιήσεων σε όλη την χώρα δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη από την Πολιτεία. Ήδη από νωρίς χθες το πρωί αστυνομικές δυνάμεις, πήγαν -ως εντολοδόχοι των αφεντικών [;]- σε χώρους δουλειάς όπου εργαζόμενοι είχαν κηρύξει απεργία, όπως κατήγγειλε το ΠΑΜΕ.

Στη συνέχεια, τα καρέ που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας για την στάση της Αστυνομίας απέναντι σε πολίτες, δεν αποδεικνύουν μόνο τι κάνει η εμπεδωμένη ατιμωρησία. Αποδεικνύουν και τι κάνει ο φόβος των κυβερνώντων υπό το βάρος των λαϊκών αγώνων.

Μαθητές και φοιτητές είναι στους δρόμους. Καλλιτέχνες στους δρόμους συνεχίζουν τον πολύπλευρο αγώνα τους κατά της κυβερνητικής απαξίωσης. Εργαζόμενοι στους δρόμους. Όσο ο λαός ξεσηκώνεται ενάντια σε ένα άδικο σύστημα που μετρά τα κέρδη αντί για τις ζωές μας, τόσο θα πληθαίνουν τα φαινόμενα αστυνομικής βαρβαρότητας ως μια ακόμη προσπάθεια να καταπνιγούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις.

Όσο γίνεται σαφές ότι το αφήγημα περί ανθρώπινου λάθους έχει καταρρεύσει και οι πολίτες ζητούν την απόδοση ευθυνών στην πολιτική ηγεσία που εγγυόταν την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μεταφορών, τόσο θα κλιμακώνεται η καταστολή.

Για το τέλος, παραθέτουμε μερικούς από τους εξαιρετικούς στίχους του νέου κομματιού των Κοινών Θνητών «Θ’ αργήσω απόψε» που αποδίδουν απόλυτα τον πόνο του λαού και την ανάγκη του για ανατροπή.

«Όσο και να προσποιηθούν ότι τους νοιάζει,
Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι
Είναι μεγάλο το κακό
Κι οι παπαγάλοι του,
Μας παρουσιάζουνε για θρίαμβο το χάλι του.
Αναρωτιέμαι, τι έχει μέσα η καρδιά τους;
Τι θα λέγαν αν στο τρένο ήταν μέσα τα παιδιά τους;».

Exit mobile version