Γιατί αποφυλακίστηκε ο Μιχαλολιάκος;

Η οικογένεια του Παύλου Φύσσα, μέσω των συνηγόρων της, χαρακτηρίζει προκλητική την αποφυλάκιση του επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης ΧΑ, Νίκου Μιχαλολιάκο, καλώντας τις ανώτατες εισαγγελικές αρχές να προσβάλλουν το βούλευμα.

Ο Μιχαλολιάκος δεν είναι εδώ και καιρό στη φυλακή, καθώς το τελευταίο διάστημα παρέμενε σε κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα λόγω προβλημάτων υγείας που έχει επικαλεστεί ότι υπέστη. Ο καταδικασθείς αρχηγός της Χρυσής Αυγής είχε εισαχθεί από τις φυλακές Δομοκού τον Μάρτιο του 2022 σε ΜΕΘ, πριν από πάνω από δύο χρόνια, λόγω κορονοϊού και είχε νοσηλευθεί επί πολλές ημέρες. Ακολούθως, είχε μεταφερθεί σε κέντρο αποκατάστασης στους Αγίους Αναργύρους, από όπου πλέον πήρε τον δρόμο για την οικία του.

Η υφ’ όρον απόλυση του 67χρονου, καταδικασμένου σε κάθειρξη 13 ετών ως αρχηγού του ναζιστικού μορφώματος, από την φυλακή αποφασίστηκε από το δικαστικό Συμβούλιο Λαμίας με βάση την ισχύ του Ποινικού Κώδικα του 1950, ο οποίος κυρώθηκε στην δημοτική με το Προεδρικό Διάταγμα 283/1985 και καταργήθηκε τον Ιούλιο του 2019. Οι δικαστές έλαβαν υπόψη τους τις διατάξεις του άρθρου 105 και τον υπολογισμό της έκτισης που καθόριζε για την απόλυση υπό όρους, η οποία για περιπτώσεις πρόσκαιρης κάθειρξης οριζόταν στα 3/5 της ποινής. Οι δικαστές έλαβαν υπόψη τους και τις διατάξεις για αναδρομική ισχύ του ηπιότερου νόμου.

Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών, ο νόμος που ελήφθη υπόψη του δικαστικού συμβουλίου ορίζει ότι σε περιπτώσεις πρόσκαιρης κάθειρξης, ο κρατούμενος μπορεί να αιτηθεί την απόλυση του εφόσον έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του, ενώ καθορίζονται και επιπλέον ευεργετήματα σε περιπτώσεις ζητημάτων υγείας και νοσηλείας. Στην παράγραφο 6 ορίζεται ότι «για τη χορήγηση της υφ’ όρον απόλυσης, ως ποινή που εκτίθηκε θεωρείται αυτή που υπολογίστηκε ευεργετικά σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Προκειμένου για ποινές κάθειρξης, δεν μπορεί να χορηγηθεί πάντως στον κατάδικο η υφ’ όρον απόλυση, αν δεν έχει παραμείνει στο σωφρονιστικό κατάστημα για χρονικό διάστημα ίσο με το ένα τρίτο της ποινής που του επιβλήθηκε».

Στην παράγραφο 2 του άρθρου ορίζεται μεταξύ άλλων ότι:

«Μετά τη συμπλήρωση του εξηκοστού πέμπτου (65ο) έτους της ηλικίας του καταδίκου, κάθε ημέρα παραμονής του σε σωφρονιστικό κατάστημα υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής. Αν ο κατάδικος εργάζεται, κάθε ημέρα απασχόλησης υπολογίζεται ως επιπλέον μισή ημέρα εκτιόμενης ποινής. Αν για τους κατάδικους αυτούς προκύπτει από άλλες διατάξεις ευνοϊκότερος υπολογισμός, εφαρμόζονται εκείνες».

Το συμβούλιο της Λαμίας έλαβε υπόψη του τα εξής δεδομένα:

Ο Νίκος Μιχαλολιάκος καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών, στις 22 Οκτωβρίου 2020. Η προσωρινή του κράτηση για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης ξεκίνησε στις 28 Σεπτεμβρίου 2013, λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, και έληξε με άρση της προφυλάκισης στις 20 Μαρτίου 2015, έχοντας συμπληρώσει 18 μήνες. Η πραγματική έκτιση της ποινής συμπληρώνεται στις 30 Απριλίου 2032. Το 1/3ο της ποινής συμπληρώθηκε στις 30 Αυγούστου 2023.

Το Δικαστικό Συμβούλιο υπολόγισε πως ο Μιχαλολιάκος, που έχει πολύμηνη νοσηλεία, μέχρι τη σύνταξη του βουλεύματος έχει πραγματική έκτιση τέσσερα χρόνια, εννέα μήνες και οκτώ ημέρες. Σε αυτό προστίθενται οι 18 μήνες κράτησης καθώς η πλασματική έκτιση, λόγω ηλικίας, προσδιορίστηκε στα τρία χρόνια και 25 μέρες.

Να σημειωθεί ότι κατά του βουλεύματος που χορήγησε την υφ’ όρον απόλυση, έχει δυνατότητα να ασκήσει έφεση ο εισαγγελέας, εντός συγκεκριμένου ορίου ημερών. Οι δικαστές δε δέχθηκαν την απορριπτική του αιτήματος αποφυλάκισης εισαγγελική εισήγηση ότι ο 67χρονος κατάδικος δεν έχει μεταμεληθεί και ότι δεν πρέπει να απολυθεί ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο διάπραξης νέων αδικημάτων.

Γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει δικαιοσύνη όπως την αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, αλλά Δίκαιο. H δικαιοσύνη έχει ανθρώπινη διάσταση. Το Δίκαιο έχει κρατική. Και οι δύο έννοιες δεν συναντώνται πάντα στις αίθουσες των δικαστηρίων ή στις αποφάσεις της έδρας. Σε κάποιες περιπτώσεις δε, στέκονται η μία απέναντι στην άλλη. Οταν έχεις χάσει τον άνθρωπό σου, στα μάτια σου είναι όλοι ένοχοι. Από την κορυφή μέχρι τη βάση της πυραμίδας που εκφράζει το κράτος και τους μηχανισμούς του. Ενδεχομένως να είναι και στη συνείδηση της κοινωνίας που βρίσκεται στο πλευρό σου. Όμως η Δικαιοσύνη λειτουργεί αλλιώς.

Η δικαστική απόφαση να είναι συνεπής και ακριβής ως προς το γράμμα του νόμου, αλλά το πνεύμα της να αφήνει ένα αίσθημα πικρίας και αδικίας, να προκαλεί οργή. Ομως, αλήθεια, υπάρχει απόφαση ή ποινή που να εξάλειφε αυτά τα αισθήματα από το θυμικό των συγγενών; Οταν έχεις χάσει έτσι τον άνθρωπό σου, τίποτα δεν καταπραϋνει τον πόνο σου και καμία απόφαση δεν δικαιώνει την οργή σου.