Η αλληλεγγύη στον Βασίλη Δημάκη, η απάντηση στον ρεβανσισμό και τις ιδεοληψίες

Εκατοντάδες πολίτες ένωσαν χθες τις φωνές τους στη μαζική και δυναμική κινητοποίηση για τον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη, έξω από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ζητώντας την παραίτηση της γενικής γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφίας Νικολάου, η οποία εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον φοιτητή κρατούμενο με εκδικητικότητα και εμπαιγμό.

Αύριο αναμένεται να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν θα αποφασίσει επιτέλους την επιστροφή στο κελί του, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του.

«Για μένα το λοιπόν το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε» –

Οι στίχοι του Ναζίμ Χικμέτ αφιερώθηκαν στον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη

O αγώνας του Βασίλη Δημάκη να επιστρέψει στο κελί του και να προετοιμαστεί για την εξεταστική του δεν γίνεται μόνο στο υπόγειο των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, εκεί όπου ο κρατούμενος φοιτητής κάνει την τρίτη απεργία πείνας και δίψας μέσα σε έναν μήνα. Η φωνή του έφτασε χθες στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όπου εκατοντάδες πολίτες βροντοφώναξαν το δίκαιο αίτημά του και ζήτησαν να απομακρυνθεί από τη θέση της η γενική γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου.

«Η πολιτική σας είναι εγκληματική, η Νικολάου τώρα να παραιτηθεί» ήταν το κεντρικό σύνθημα της μαζικής και πολύ δυναμικής πορείας, που προκάλεσε συγκίνηση όταν το πλήθος, κρατώντας φωτογραφίες του Βασίλη, τραγουδούσε ρυθμικά στίχους από τον «Μικρόκοσμο» των Ναζίμ Χικμέτ, Θάνου Μικρούτσικου και Μαρίας Δημητριάδη: «Είναι είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε».

Κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ήταν απολύτως εκδικητική η εντολή της γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής να μεταχθεί ο Β. Δημάκης στις φυλακές Γρεβενών, λίγες μέρες αφότου ο κρατούμενος συζήτησε μαζί της για τα μέτρα προστασίας από την πανδημία μέσα στις φυλακές.

Μόνη της, η κ. Νικολάου αποφάσισε να τον στείλει εν μία νυκτί στις Φυλακές Γρεβενών, χωρίς να ζητήσει συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών. Και όταν αποκαλύφθηκε ότι ήταν παράνομη η απόφασή της, πέταξε το μπαλάκι στο Συμβούλιο της φυλακής που έδωσε εντολή να επιστρέψει ο Δημάκης στον Κορυδαλλό.

Όμως, σύμφωνα με την κυρία Νικολάου, ο Δημάκης έπρεπε να μπει σε καραντίνα στο υπόγειο των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού, παρόλο που εκείνος έκανε λόγο για προσχήματα, αφού του επιτρεπόταν να έρχεται σε επαφή με συγκρατούμενούς του.

Και όταν πέρασαν οι 14 μέρες, η γ.γ. θυμήθηκε να επικαλεστεί την Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών και φρόντισε να διευκρινίσει ότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση ότι θα οδηγηθεί στο κελί του. Η Επιτροπή καλείται αύριο να αποφασίσει πού θα μεταφερθεί ο Δημάκης και οποιαδήποτε άλλη επιλογή εκτός από το κελί του θα σημαίνει συνέχιση του εξευτελισμού του και του αδιέξοδου που προκάλεσε η Σ. Νικολάου.

«Ο Βασίλης μετράει μέρες για την εξεταστική του και έχει χάσει πολύ χρόνο»

Χθες ο διευθυντής του σχολείου των Φυλακών Αυλώνα και πρώην καθηγητής τού Δημάκη, Πέτρος Δαμιανός, τον επισκέφθηκε στο κελί του και μας περιέγραψε τη συνάντηση: «Ο Βασίλης μετράει μέρες για την εξεταστική του και έχει χάσει πολύ χρόνο. Του ζήτησα να σταματήσει την απεργία μέχρι να συνεδριάσει η Επιτροπή, αλλά μου εξηγούσε πόσο επείγον είναι να γυρίσει στο κελί του και απαριθμούσε τα μαθήματα και τις εργασίες του.

Οταν του είπα να δεχτεί έστω να πιει νερό, μου απάντησε: “Θα πιω νερό από τη βρύση του κελιού μου. Το κελί μου είναι άδειο, κανένας συγκρατούμενός μου δεν δέχτηκε να πάει από σεβασμό στον αγώνα μου. Εκεί έχω τα πράγματά μου, την ηρεμία μου, έχω φτιάξει ράφια για τα βιβλία μου, έχω το νοικοκυριό μου. Αν με πάνε αλλού, δεν θα είναι τίποτα άλλο από ακόμα μία πράξη βασανισμού μου».

Πυρ ομαδόν από την Αντιπολίτευση

Την ευθύνη της κυβέρνησης υπογράμμισε για ακόμη μία φορά ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κίνημα Αλλαγής ζήτησε την παραίτηση της Σ. Νικολάου, ΚΚΕ και ΜέΡΑ25 ζήτησαν να σταματήσει η αυθαίρετη συμπεριφορά σε βάρος του κρατούμενου, ενώ η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξέδωσε νέα ανακοίνωση τονίζοντας ότι «είναι εξαιρετικά δυσάρεστο, ανησυχητικό και πρωτόγνωρο στην ιστορία της ότι αναγκάζεται να επανέλθει με τρίτη συνεχόμενη δημόσια δήλωσή της».

Την ίδια ώρα η γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής επιδιδόταν σε ακόμη ένα επικοινωνιακό σόου, ανακοινώνοντας ότι «πληρούνται στο έπακρο» οι προϋποθέσεις του κρατούμενου στην εκπαίδευση. Η αλήθεια είναι ότι χθες το μεσημέρι και ενώ βρισκόταν ήδη στην τρίτη μέρα απεργίας πείνας και δίψας, ο Δημάκης ενημερώθηκε ότι μπορεί να πηγαίνει στο γραφείο της διευθύντριας και να κάνει χρήση του υπολογιστή της. Σε τι άλλο αποσκοπούσε αυτό παρά μόνο στο να διευκολύνει την ανακοίνωση της γ.γ. που βγήκε λίγο αργότερα;

Δηλώσεις συμπαράστασης

Μέσω της “Εφημερίδας των Συντακτών” πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να δηλώσουν τη συμπαράσταση και τη στήριξή τους στον αγώνα του Βασίλη Δημάκη για μόρφωση και Παιδεία.

Support Art Workers

Οι πολιτικές που περιθωριοποιούν τους ανθρώπους των τεχνών και οι πολιτικές που αφαιρούν το δικαίωμα του Δημάκη στην εκπαίδευση έχουν τον ίδιο πυρήνα: ένα κράτος που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Διεκδικώντας καταρχήν τη μεταστροφή της τυφλής στάσης του υπουργείου Πολιτισμού, στηρίζουμε παράλληλα τους αγώνες των συμπολιτών μας που βρίσκουν απέναντί τους τη θεσμική αδιαφορία. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες δίπλα στον αγώνα του Βασίλη Δημάκη και των ανθρώπων που αδικούνται και καθίστανται θύματα καταπίεσης.

Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου

Το να σωθεί ο Βασίλης Δημάκης αφορά τη δημοκρατία μας. Η πολιτική που ακολουθείται είναι από τη μια μεριά ενός προσωπικού πείσματος, αλλά από την άλλη είναι η εγκληματοποίηση του σωφρονισμού. Το γεγονός ότι σήμερα είμαστε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και όχι στο υπουργείο Δικαιοσύνης είναι μέρος αυτού του προβλήματος.

Στέλλα Μπελιά, εκπαιδευτικός και ακτιβίστρια

Είμαστε σε κάθε περίπτωση υπέρ του δικαιώματος του Βασίλη Δημάκη στη μόρφωση, στην αξιοπρέπεια και στη ζωή. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί το σωφρονιστικό σύστημα, αντί να λειτουργεί υποστηρικτικά, φέρεται τόσο εκδικητικά σε έναν άνθρωπο που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.

Κορίνα Ρεπούση, δικηγόρος

Είναι απαράδεκτο η κυρία Νικολάου να βασανίζει έναν άνθρωπο που το μόνο που θέλει είναι να σπουδάσει. Ο πολιτισμός σε μια χώρα είναι οι φυλακές και τα νοσοκομεία της. Αν δεν είναι αυτό βασανιστήριο, τότε ποιο είναι; Κυρία Νικολάου, έχουμε περάσει από την εποχή των μπλε κελιών και δεν θα γυρίσουμε πίσω.

Ζήσης Σούρλας φοιτητής, μέλος της Διεθνιστικής Σοσιαλιστικής Οργάνωσης «Ξεκίνημα»

Άλλο ένα παράδειγμα του ότι η Δικαιοσύνη είναι ελλιπέστατη και είναι ένα σύστημα που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι εκδικητική ακόμα και σε όποιον διεκδικεί στοιχειώδη δικαιώματα, όπως αυτό της εκπαίδευσης. Οι φοιτητές πρέπει να βγούμε πρώτοι στους δρόμους και θα σταθούμε μέχρι τέλους αρωγοί στον Δημάκη.

Πάνος Λάμπρου, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και του Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Βασίλης Δημάκης είναι το μεγάλο αντιπαράδειγμα σε ένα σωφρονιστικό σύστημα που διαιωνίζει τον εαυτό του και καταστρέφει ανθρώπους. Η στάση της κυβέρνησης είναι απαράδεκτη, ανάλγητη και απάνθρωπη. Ενώ γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία άλλη απόφαση από την επιστροφή του Βασίλη στην «κανονικότητα», στις σπουδές και στη μόρφωσή του, το καθυστερούν θέτοντας γραφειοκρατικά προσχήματα και παίζοντας κορόνα-γράμματα τη ζωή του. Ελπίζω μέσα από τα βάθη της ψυχής μου ο Βασίλης να δικαιωθεί και να βγει δυνατός και απόλυτα υγιής από αυτή τη μεγάλη μάχη. Αν συμβεί οτιδήποτε άλλο αρνητικό, την ευθύνη θα έχει συνολικά η κυβέρνηση, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και ειδικότερα η γ.γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής που στην παρούσα φάση δεν είναι τίποτα άλλο από Εγκληματικής Πολιτικής.

Νάσος Ηλιόπουλος, επικεφαλής του συνδυασμού «Ανοιχτή πόλη»

Υπάρχουν δύο ζητήματα: πρώτον, να προστατεύσουμε τη ζωή του Βασίλη Δημάκη και, δεύτερον, να προστατεύσουμε την ίδια τη δικαιοσύνη. Είναι κυριολεκτικά εγκληματική η συμπεριφορά της κυρίας Νικολάου, όπως και η αδράνεια του συνόλου της κυβέρνησης. Δεν είναι μια μεμονωμένη πρακτική· βαρύνει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο Βασίλης Δημάκης δεν πρέπει να μείνει μόνος και ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί και μετά για να βελτιωθούν οι συνθήκες στις φυλακές.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών