Η Στικούδη ραπίζει τον μισογυνισμό και υπενθυμίζει την αξία της ταξικής συνείδησης
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η Στικούδη ραπίζει τον μισογυνισμό και υπενθυμίζει την αξία της ταξικής συνείδησης

SHARE THIS

Η Κατερίνα Στικούδη όχι μόνο απάντησε στον σεξισμό και τον μισογυνισμό, έδωσε και το μήνυμά της για τα εργατικά δυστυχήματα, για τις γυναικοκτονίες, για όσα πρέπει να μας απασχολούν.

Η Κατερίνα Στικούδη προ μερικών ημερών γέννησε. Και επέστρεψε στη δουλειά της όταν η ίδια το αποφάσισε. Εν έτει 2021 όμως αντί να κάνουμε βήματα προόδου, προτιμάμε να “στήσουμε” στον τοίχο μια μανούλα, επειδή εργάζεται! Στα social media δέχθηκε bullying και άκρατο μισογυνισμό, από άνδρες και γυναίκες.

Με κείμενό της στο bestofyou υπενθυμίζει σε σεξιστές και μισογύνηδες την ισότητα στα ζευγάρια και τονίζει ότι οι γυναίκες δεν έχουν την αποκλειστική ευθύνη για τη φροντίδα του παιδιού και της οικογένειας. Υπάρχει και ο πατέρας.

Η Κατερίνα Στικούδη όχι μόνο απάντησε στον σεξισμό και τον μισογυνισμό, έδωσε και το μήνυμά της για τα εργατικά δυστυχήματα, για τις γυναικοκτονίες, για όλα τα προφανή που θα έπρεπε να μας απασχολούν δηλαδή. “Αντί να στηρίζουμε τους εργάτες που θέλουν τα αυτονόητα μιας μόνιμης και σταθερής δουλειάς με σωματεία και εργασιακά δικαιώματα, ασχολούμαστε με τις εγκυμοσύνες των τηλεπαρουσιαστριών.”

Αναλυτικά το κείμενό της

“Σε όλους αυτούς λοιπόν που λένε ότι “παρατάει το παιδί της”, “δεν είναι καλή μάνα”, “την νοιάζει μόνο η προβολή” και άλλα τέτοια, θα μπορούσα να ανταπαντήσω κάνοντας τη ζωή μου reality μέσω των λογαριασμών, όπως τόσοι άλλοι κάνουν, και μάλιστα έχοντας και έσοδα, δείχνοντας ότι είμαι 24 ώρες το 24ωρο με το όμορφο πλάσμα που ήρθε σε τούτο τον κόσμο. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Θα μπορούσα να ξεστομίσω ότι η μητέρα μου είναι νέα και ο άντρας μου είναι μοντέρνος και έχουν τη γνώση την προσήλωση και την ικανότητα να φροντίσουν ένα παιδί για μερικές ώρες που θα λείψω. Δεν υπάρχει λόγος να μπω σε λεπτομέρειες.

Θα μπορούσα επίσης να πω ότι είμαι πολύ καλά στην υγεία μου και, αφού δώσω πικάντικες λεπτομέρειες για τα τυχόν “θέματα λοχείας” που αντιμετωπίζω, να εξηγήσω πόσο καλά νιώθω. Δεν θα έπειθα κανένα. Θα μπορούσα να εξηγήσω καλύτερα και πιο εμπεριστατωμένα ότι δε ζούμε στο 1932, όταν η γυναίκα ήταν σε σαφώς πιο δύσκολη κοινωνικά και εργασιακά θέση (όχι ότι σήμερα έχει λύσει τα προβλήματά της). Δεν ανοίγεις τέτοια κουβέντα με συζητητή πίσω από το πληκτρολόγιο, δε βγαίνει άκρη. Θα μπορούσα τέλος να αδιαφορήσω και να μη μπω καν στον κόπο να γράψω αυτά τα δυο λόγια….

Καιρός να δούμε τις προτεραιότητές μας

Όμως έχει κάποια αξία να πούμε το εξής: ότι είναι εντελώς άτοπο να ασχολούμαστε με το αν μια τηλεοπτική παρουσιάστρια επέστρεψε στο πόστο της νωρίς, ή ακόμα και αν κάποιο νέο και άμυαλο, αγενές παιδί προκαλεί τόσο πολύ στα social media, την ώρα που γυναίκες δολοφονούνται σα να μην τρέχει τίποτα, εργαζόμενοι χάνουν τη ζωή τους δουλεύοντας υπερωρίες σε αντίξοες συνθήκες και δεν ανοίγει ρουθούνι, ντελιβεράδες σκοτώνονται σε τροχαία καθημερινά και “είναι ακόμα μια Τετάρτη”, και τόσα άλλα ακόμα. Καιρός να δούμε τις προτεραιότητές μας, να κοιτάξουμε τα χιλιάδες προβλήματα που έχει η κοινωνία μας και πως εμείς μπορούμε να την κάνουμε καλύτερη. Προφανώς τα social media δεν έχουν βοηθήσει και πάρα πολύ….»

Exit mobile version