Καταπέλτης η εισαγγελέας για Αναγνωστόπουλο: Ήθελε το παιδί ως μέρος του σκηνικού φόνου

Καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου, κάνοντας λόγο για «παιδαριώδη επιχειρήματα», η εισαγγελέας Ευγενία Σταθουλοπούλου ζήτησε την καταδίκη του κατηγορούμενου για την ανθρωποκτονία της Καραλάιν Κράουτς από πρόθεση. «Κοίμισε το παιδί και ανέβηκε να σκοτώσει» είπε χαρακτηριστικά,

Όπως δημοσιεύει το News 24/7, η εισαγγελική λειτουργός η οποία συνεχίζει να αγορεύει αυτή τη στιγμή, έχει ήδη αναφερθεί στο κακούργημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση για την οποία κατηγορείται ο 33χρονος, ζητώντας την καταδίκη του.

Η εισαγγελέας κάνει λόγο για μια υπόθεση απλή, καθώς τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα: «Αυτή η υπόθεση δεν χαρακτηρίζεται από νομικά ζητήματα και είναι επαρκώς τεκμηριωμένη στη δουλειά που έκανε η αστυνομία εξαναγκάζοντας τον κατηγορούμενο σε ομολογία. Το γεγονότα είναι αυταπόδεικτα και εκκωφαντικά και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι αυτουργός των πράξεων που του αποδόθηκαν» ανέφερε και πρόσθεσε: «Έψαχνα την αιτία που πυροδότησε όλα αυτά τα γεγονότα που εξετάστηκαν. Κράτησα σημειώσεις 4-5 τετράδια για όσα έχουν λάβει χώρα».

Η εισαγγελέας αναφέρθηκε:

Στον όρο γυναικοκτονία: «Αντιμετωπίζω με σκεπτικισμό για όρο γυναικοκτονία και συμμερίζομαι την επιφύλαξη γιατί δεν έχει χαρακτηριστικά έμφυλης βίας στην τρέχουσα κοινωνική πραγματικότητα, θα μπορούσε να συμβεί από άντρα σε άντρα και από γυναίκα σε γυναίκα».

Στο έγκλημα ως μια «εργώδη προσπάθεια»: «Στα μάτια του μπροστά παρουσιάστηκαν ασφυκτικά συμπτώματα. Κατά την κρίση μου είχε χρόνο να κάνει πίσω, αρκεί να μετρήσει κανείς 60 δευτερόλεπτα για να καταλάβει ότι είναι επαρκής χρόνο για να ανατρέψει τις ενέργειες του, στον κατηγορούμενο δεν λειτούργησε καμία αναστολή. Θέλησε να ενισχύσει την εκδοχή του ατυχήματος. Επειδή τα ιατροδικαστικά ευρήματα δεν ταίριαζαν με αυτή την εκδοχή. Η εικόνα που φτιάχνω είναι ότι την πλάκωσε με όλο του το σώμα και ότι προσπαθούσε να αντιδράσει τόσο την πίεζε. Ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι το μαξιλάρι θα λειτουργήσει ηχομονωτικά γιατί οι γείτονες μπορούσαν να ακούσουν. Γνώριζε ότι έπρεπε να διασφαλιστεί ότι δεν θα ακουστεί κάτι. Δεν έκανε καμία προσπάθεια ανάνηψης και να αντιστρεπτές το αποτέλεσμα. Σταμάτησε μόνο όταν πέτυχε τον σκοπό του».

Στο ρολόι: «Ευτυχώς ο κατηγορούμενος δεν σκέφτηκε να αφαιρέσει το ρολόι. Αυτό είναι Θεία Δίκη. Από το ρολόι φάνηκαν όλες οι λεπτομέρειες του θανάτου. Ο θάνατος ήταν αγωνιώδης και ακαριαίος».

Στον ισχυρισμό περίπου βρασμού ψυχικής ορμής: «Η ψυχική υπερδιέγερση θα πρέπει να αποκλείει τη σκέψη. Απαιτείται ο δράστης τόσο κατά την απόφαση όσο και κατά την εκτέλεση να έχει περιέλθει σε κατάσταση που δεν μπορεί να σκεφτεί. Ο ίδιος ο κατηγορούμενος δυναμίτισε την υπερασπιστική γραμμή. Δυσκολεύτηκε να αναπαραστήσει και κατάσταση που να δικαιολογεί ψυχική υπερδιέγερση και όποτε τον ρωτούσαν οχυρωνόταν πίσω από το «δεν θα πω κανέναν κακό για τη γυναίκα μου». Αρκέστηκε να επιρρίπτει ευθύνες στο θύμα λέγοντας ότι απώθησε το μωρό. Του ζητήθηκε να εξηγήσει τί τον εμπόδισε να σκεφτεί λογικά: απάντησε κόπος στεναχώρια θυμός χωρίς να περιγράφει κάτι πραγματικά βίαιο. Ο κατηγορούμενος έχει κάνει την αυτοκριτική του ως σύζυγος προφανώς και απέτυχα».

Στην απολογία του: «Με όλο το σεβασμό στη θέση του κατηγορούμενου πολλές φορές αναρωτήθηκα αν πραγματικά έχει επαφή με πραγματικότητα ή υποκρίνεται. Ο κατηγορούμενος επιμήκυνε την απολογία του για ώρες για να μας πείσει ότι κάτι φοβερό εξωπραγματικό συνέβη αλλά δεν το δικαιολόγησε ποτέ. Έθεσε παιδαριώδη επιχειρήματα. Για μια ώρα κατά τις ερωτήσεις της προέδρους, περιέγραφε ανεβοκατεβάσματα στη σκάλα ενώ το θύμα είχε ζητήσει να κοιμηθεί. Πως μπορούσε να νιώθει θυμό για ένα ζήτημα που μπορούσε να επιλυθεί την άλλη μέρα προς ένα πρόσωπο που κοιμόταν…;

Απέδωσε όλα σε σπασμωδικές κινήσεις και απώλεια του ελέγχου του. Εξαιρετικά κρίσιμο αν θεωρούσε επικίνδυνη την Καρολάιν ως μητέρα. Στρογγύλευε τις λέξεις ο κατηγορούμενος, ακόμα και για περιστατικό που οδήγησε στη δολοφονία τη χαρακτήρισε άγαρμπη κίνηση αυτό το βίαιο περιστατικό. Αναφέρθηκε υποθετικά στο ερώτημα αν το έκανε αυτό όταν εγώ είμαι μπροστά όταν λείπω τί θα κάνει, όμως ο ίδιος επαναλαμβάνει ότι είναι μια υπέροχη μητέρα και ώριμη.

Ο κατηγορούμενος απέδωσε επουσιώδη πράγματα. Κοίμισε το παιδί στον καναπέ και ανέβηκε να σκοτώσει. Αυτό αποκαλύπτει την προμελέτη γιατί πήρε το ρίσκο να καταστρέψει και τη ζωή τη δίκη του. Ήταν αποφασισμένος να σκοτώσει. Οι αστυνομικοί περιέγραψαν την υποδειγματική του ψυχραιμία. Είναι βέβαιο ότι όλοι σταθήκαμε με ένα σεβασμό απέναντι σε αυτό αλλά ακόμα και σήμερα έχω εικόνα ενός ανθρώπου που δεν έχει λεπτές συγκινησιακές αντιδράσεις».

Στην τοποθέτηση του μωρό πάνω στη μητέρα του: «Είχε επίγνωση της αδιανόητης σκληρότητας του. Ήθελε να καταστήσει το παιδί μέρος του σκηνικού του φόνου για να παραμείνει αλώβητος από την αστυνομική έρευνα. Η ακινησία του σώματος δεν μπορεί να μην έγινε αντιληπτή από το μωρό».