Κωνσταντίνα Μιχαήλ για παιδιά με αναπηρία: «Είναι αρετή η διαφορετικότητα» (Video)
«Τα παιδιά αυτά είναι παράδειγμα για όλον τον κόσμο. Υπάρχουν για να ξεχνάμε τον εγωισμό μας», είπε μέσα σ' άλλα.
Η αγαπημένη ηθοποιός, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, συγκίνησε ιδιαίτερα όταν μίλησε για την αγάπη που έχει στη νέα γενιά και τα παιδιά, ενώ έκανε ειδική μνεία για τις παραστάσεις με παιδιά με αναπηρία, σε πρωινή εκπομπή του MEGA.
Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε «Έχω μεγάλο κομμάτι αγάπης και τρυφερότητας για τους νέους. Τα παιδιά με αναπηρία μου ξυπνάνε τη μητέρα, τη θεία, τη νονά. Όταν σε αυτόν τον αγώνα της δουλειάς και του ελεύθερου επαγγέλματος μου μίλησαν για ένα κέντρο αποθεραπείας παιδιών με αναπηρία επέλεξα να το δοκιμάσω. Δεν υπάρχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες. Μιλάμε για αναπηρία. Είδα έναν υπέροχο χώρο όπου παιδιά προσπαθούσαν να βρουν τον λόγο και τα πατήματα τους. Μπήκα σε έναν νέο κόσμο με την Κιβωτό της Κοζάνης. Είναι παράδειγμα για όλους μας αυτά τα παιδιά.
Όλα τα συναισθήματα μας ξεδιπλώνονται μέσα από αυτά τα παιδιά. Είναι δύσκολο για τους γονείς, αλλά όταν υπάρχουν τέτοια ζητήματα ξεχνάμε τον εγωισμό μας γιατί υπάρχει κόσμος που μας χρειάζεται. Έγραφα έργα και ανέβαζα στη σκηνή θεατρικά για όποια από τα παιδιά μπορούσαν να παίξουν. Ήταν συγκινητικό. Η τέχνη ξυπνάει στον άνθρωπο το είναι του. Έπαιρναν αυτά τα παιδιά τεράστια αποδοχή και χαρά. Χιούμορ, ευαισθησία, τρυφερότητα, εξυπνάδα. Είναι αρετή η διαφορετικότητα. Μου διδάξανε πολλά αυτά τα παιδιά και θα τα θυμάμαι πάντα με αγάπη».
«Η διαφορετικότητα σε κάνει ταπεινό άνθρωπο»
«Μπήκα σε έναν κόσμο, που εμείς θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα αλλά τελικά δεν είναι. Τα παιδιά αυτά είναι παράδειγμα για όλον τον κόσμο. Υπάρχουν για να ξεχνάμε τον εγωισμό μας», είπε.
«Πέντε χρόνια πηγαινοερχόμουν στην Κοζάνη. Έγραφα έργα για 45 άτομα. Για τα παιδιά μαζί με τους θεραπευτές. Για όλους από κάτι. Όταν τα παιδιά έβγαιναν στη σκηνή έπαιρναν απίστευτη αποδοχή. Το χειροκρότημα ήταν τεράστιο και είχαν απίστευτη χαρά», συμπλήρωσε.
«Στην αρχή φοβήθηκα να το κάνω. Η διαφορετικότητα σε κάνει ταπεινό άνθρωπο. Τα σκέφτομαι τα παιδιά αυτά με αγάπη και θέλω να τα επισκεφθώ, αλλά λόγω της κατάστασης είναι δύσκολο», παραδέχτηκε τέλος.
Ας φτιάξουμε επιτέλους μια κοινωνία που περιλαμβάνει τις ανάγκες των ανθρώπων αυτών και ας απαιτήσουμε να δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες με όλους τους άλλους.
