Κόρη Τσε Γκεβάρα σε μαθητές στο Περιστέρι: «Να αγαπάτε το διάβασμα – Να είστε χρήσιμοι για το λαό»
«Στην ηλικία σας, στα δεκαεπτά του χρόνια ο πατέρας μου είχε διαβάσει το Κεφάλαιο του Μαρξ και αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Όταν άρχισε να σπουδάζει γιατρός, ξεκίνησε να γράφει και ένα λεξικό φιλοσοφίας». Με αυτά τα λόγια η Aleida Guevara March απευθύνθηκε στους μαθητές και τους καθηγητές του 13ου ΓΕΛ στο Περιστέρι. Στην εκδήλωση την οποία παρακολούθησε και αντιπροσωπεία της ΕΛΜΕ και της Ένωσης Γονέων Περιστερίου παρευρέθησαν ο πρέσβης της Κούβας Aramis Fuente Hernandez και ο Βελισσάριος Κοσσυβάκης διοργανωτής των εκδηλώσεων για τα 55 χρόνια από την δολοφονία του Τσε και καλλιτεχνικός διευθυντής του STUDIO art cinema.
«Ο πατέρας μου δεν κατάφερε να τελειώσει το λεξικό καθώς συνειδητοποίησε πόσο διευρυμένος θα ήταν ένας ορισμός για κάθε λέξη όπως για την λέξη ελευθερία» συνέχισε η Aleida. «Συνέχισε όμως να διαβάζει πολύ. Πίστευε ότι με το διάβασμα μαθαίνεις την ιστορία των ανθρώπων και σε βοηθάει να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει γύρω σου».
Ο Τσε όμως δεν έμεινε μόνο στα βιβλία. «Ο πατέρας μου ήταν από μία μεσοαστική οικογένεια δεν είχαν πολλά χρήματα αλλά ζούσαν καλά. Αν διαβάσατε τα «Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας» ή είδατε την ταινία, θα ξέρετε πως ο πατέρας μου έκανε ένα ταξίδι στη Λατινική Αμερική με τον φίλο του Αλμπέρτο Γρανάδο πάνω σε μία παλιά μοτοσυκλέτα. Με αυτήν διέσχισαν τις χιονισμένες κορυφές στις Κορδιλιέρες Άνδεις και βρέθηκαν στη Χιλή. Εκεί συνάντησαν και μίλησαν με τους ανθρακωρύχους και τους ιθαγενείς Μαπούτσε. Η μοτοσυκλέτα χάλασε στη διαδρομή και συνέχισαν με οτοστόπ κάνοντας μία περιπετειώδη διαδρομή. Ταξίδεψαν στον Αμαζόνιο με μία πιρόγα που την είχαν φτιάξει λεπροί. Ο πατέρας μου συγκινήθηκε βαθιά από το δράμα των λεπρών που ουσιαστικά ήταν απομονωμένοι επειδή δεν υπήρχε φάρμακο για τη λέπρα. Γύρισε στο Μπουένος Άιρες έδωσε τις πτυχιακές εξετάσεις και πήρε το πτυχίο της Ιατρικής. Όμως δεν ήθελε να γίνει μόνο καλός γιατρός αλλά και καλός επαναστάτης. Πίστευε ότι κανείς δεν πρέπει να κερδοσκοπεί πάνω στον πόνο του άλλου. Αλλά ένας μόνο έντιμος γιατρός δεν λύνει το πρόβλημα. Χρειάζεται ριζική αλλαγή της κοινωνίας».
Από αυτήν την αντίληψη γεννιέται ο επαναστάτης Τσε. «Ο πατέρας μου πήγε πρώτα στη Γουατεμάλα, όπου η νέα κυβέρνηση ήθελε να εθνικοποιήσει την γη. Γενικά στην Λατινική Αμερική η γόνιμη γη βρίσκεται στα χέρια των εταιρειών από τις ΗΠΑ. Οπότε όταν πήγε να εφαρμοστεί αυτή η αγροτική μεταρρύθμιση οι ΗΠΑ εισέβαλαν στη χώρα. Ο Τσε είδε όλα αυτα, κατάλαβε ότι η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολη και πέρασε στο Μεξικό όπου γνώρισε τον Φιντέλ κι τον Ραούλ Κάστρο. Έτσι έγινε μέλος της επιχείρησης Γκράνμα, που πήρε το όνομα της από το μικρό σκάφος το οποίο μετέφερε τους αντάρτες στη Κούβα. Φανταστείτε τώρα ένα μικρό σκάφος για οκτώ άτομα στο οποίο χώρεσαν ογδονταδύο άντρες.
Έφτασαν στην ακτή Κολοράδα, αλλά ο στρατός του Μπατίστα βρισκόταν σε επιφυλακή και έπεσαν σε ενέδρα. Από τους αντάρτες έμειναν μόνο δώδεκα και με ελάχιστα όπλα. Ο Φιντέλ όμως πίστευε ακράδαντα στην επανάσταση. Έπεισε τους χωρικούς να γίνουν αντάρτες, έδωσε μάχες και μάζεψε όπλα από τους νεκρούς και αιχμάλωτους στρατιώτες. Ο Τσε αποδείχθηκε στρατηγικό μυαλό καθώς μαζί με τον Καμίλο Σιενφουέγος και τριακόσιους αντάρτες κατέλαβαν την Σάντα Κλάρα όπου στρατοπέδευσαν τρεις χιλιάδες στρατιώτες. Έτσι η Κουβανική Επανάσταση σημείωσε την πιο καθοριστική νίκη της και την Πρωτοχρονιά του 1959 οι αντάρτες έμπαιναν στην Αβάνα. Όμως η επανάσταση σε μία τριτοκοσμική χώρα είναι τεράστιο έργο. Η Κούβα δεν είχε τις δομές για δημόσια υγεία, Η βρεφική θνησιμότητα θέριζε. Ο λαός ήταν αναλφάβητος επομένως χειραγωγήσιμος. Η περισσότερη γη άνηκε σε εταιρείες των ΗΠΑ. Έτσι το πρώτο που έκανε η επανάσταση ήταν να εθνικοποιήσει τη γη. Ύστερα οργάνωσε το εκπαιδευτικό σύστημα. Ο Τσε έγινε πρώτα Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και μετά Υπουργός Βιομηχανίας. Υπάρχει και μία ιστορία ότι ο Φιντέλ σε μία από τις πρώτες συγκεντρώσεις ρώτησε ποιος είναι οικονομολόγος (economist). Ο Τσε απάντησε εγώ γιατί άκουσε κομμουνιστής (comunista). Αλλά παρά το ανέκδοτο ο Τσε δεν πήρε αψήφιστα το καθήκον του ως οικονομολόγου. Κάθε βράδυ έκανε μαθήματα οικονομικών και πολιτικής οικονομίας με καθηγητές του Πανεπιστημίου. Γιατί πίστευε ότι πρέπει να δείχνεις τον δρόμο δίνοντας πρώτος εσύ το παράδειγμα».
«Από εμάς τα παιδιά ήθελε να σπουδάσουμε, να σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους και να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας. Που σημαίνει όχι να δίνουμε ότι μας περισσεύει αλλά να μοιραζόμαστε αυτό που έχουμε. Γι’ αυτό σας συμβουλεύω να αγαπάτε το διάβασμα, θα σας δώσει τα εφόδια να αντιμετωπίσετε την ζωή με θάρρος και αισιοδοξία. Έτσι θα φανείτε χρήσιμοι στο λαό σας.»
