Μ. Φύσσα για Τέμπη: Είναι κρατική δολοφονία – Να μην υποτιμούν την οργή και τον πόνο μας
«Ζητούν από εμάς να είναι βουβός ο πόνος μας. Όχι! Ο πόνος δεν είναι βουβός.Έχει τόση δύναμη που μπορεί να γκρεμίσει βουνά».
Η Μάγδα Φύσσα, μία μητέρα που ακόμη και δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του γιου της Παύλου από την ΧΑ συνεχίζει να δίνει έναν τεράστιο αγώνα για απόδοση Δικαιοσύνης και συνεπώς μπορεί να νιώσει όχι μόνο τον πόνο της απώλειας αλλά και την εξαντλητική μάχη που πρέπει να δώσει ένας γονιός για να δικαιωθεί το παιδί του, βρέθηκε στο απεργιακό συλλαλητήριο για τα Τέμπη.
Μιλώντας στην κάμερα του Kontra News, χαρακτήρισε το σιδηροδρομικό δυστύχημα «κρατική δολοφονία» και τόνισε ότι δεν πρέπει να υποτιμούν τον πόνο και η οργή του κόσμου.
«Έχοντας βιώσει την απώλεια, μπορώ να τους καταλάβω απόλυτα και να με καταλάβουν απόλυτα. Μεγάλο αγώνα έχουν μπροστά τους. Ο ένας χρόνος δεν είναι τίποτα. Εμάς είχαν περάσει 18 μήνες μέχρι να ξεκινήσει η δίκη. Στους 18 μήνες πήραμε το βούλευμα. Ξεκίνησε η δίκη τον Απρίλιο του 2015. Τα στοιχεία τα συγκεντρώνουν οι συγγενείς. Αυτό είναι το άσχημο στην υπόθεση. Η συγκάλυψη που προσπαθούν να γίνει. Τα φορτώνουν όλα σε έναν. Ότι για το έγκλημα αυτό ευθύνεται ένας. Όχι! Δεν ευθύνεται ένας. Αυτό είναι μια κρατική δολοφονία και θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Όλοι προσπαθούν να αποποιηθούν των ευθυνών τους. Κανείς μα κανείς δεν έχει θάρρος να πάρει την ευθύνη πάνω του και να πει ”Ναι, ευθυνόμαστε γι’ αυτό και πρέπει να τιμωρηθούμε για ό,τι έγινε”. Όλο αυτό το σύστημα έχει διεισδύσει μέσα στη Δικαιοσύνη».
«Ο γονιός δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με το θάνατο. Ούτε οι συγγενείς. Ούτε οι φίλοι. Κανείς δε συμφιλιώνεται με μια δολοφονία. Άλλο ένας θάνατος που έρχεται γιατί η ζωή τα έφερε έτσι. Δε συμφιλιώνεσαι γιατί δεν υπάρχει κανείς από αυτούς που ευθύνεται να βγει και να πάρει την ευθύνη. Να πει ”Ναι, το κάναμε για αυτό και για αυτόν τον λόγο”. Ποτέ. Μέχρι να φύγεις από εδώ. Ζητούν από εμάς να είναι βουβός ο πόνος μας. Όχι! Ο πόνος δεν είναι βουβός. Έχει τόση δύναμη που μπορεί να γκρεμίσει βουνά. Να ραγίσει βουνά. Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος γιατί δεν τον έχουν νιώσει. Εγώ τους εύχομαι να μην τον νιώσουν αλλά να μην υποτιμούν την οργή μας και τον πόνο μας. Είναι πολύ δυνατά συναισθήματα και δεν πρέπει να τα υποτιμούν. Κανείς τους».
