Μ. Καρυστιανού: «Δικαίωση είναι να μπουν στη φυλακή 57 φορές ισόβια»
«Νοικιάζω αλλού, το σπίτι έκλεισε. Επιστρέφω μόνο όταν θέλω να μείνω λίγο στο δωμάτιό της. Δεν μπορώ να γυρίσω στο σπίτι μας».
-
11.02.2024 Newsroom
Για τον πόνο της απώλειας και την ατιμωρησία στην υπόθεση της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, μίλησε η Μαρία Καρυστιανού, που έχασε την κόρη της και παλεύει για την δικαίωσή της.
Η ίδια, μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής» δήλωσε ότι δεν έχει γυρίσει σπίτι της από τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν συνέβη το δυστύχημα ενώ αναφέρθηκε και στην πρωτοβουλία για συγκέντρωση 500.000 υπογραφών προκειμένου η υπόθεση να πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι.
«Νοικιάζω αλλού, το σπίτι έκλεισε. Επιστρέφω μόνο όταν θέλω να μείνω λίγο στο δωμάτιό της. Δεν μπορώ να γυρίσω στο σπίτι μας και αυτό είναι το μόνο κομμάτι στο οποίο μου επιτρέπει να είμαι αδύναμη», λέει σχεδόν ένα χρόνο μετά τη σιδηροδρομική των Τεμπών.
«Ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ. Πόνος γιατί η απουσία γίνεται όλο και πιο έντονη. Μας λείπει», προσθέτει και παραδέχεται ότι η μοναδική στιγμή που ξεχνιέται για λίγο είναι όταν εξετάζει κάποιο μωρό στο παιδιατρείο της ή όταν βρίσκεται δίπλα στον γιο της.
«Δικαίωση είναι να μπουν στη φυλακή 57 φορές ισόβια»
Η Μαρία Καρυστιανού δεν μπορεί να κρύψει και την οργή της για τη στάση της Δικαιοσύνης.
«Δικαίωση είναι να μπουν στη φυλακή 57 φορές ισόβια. Και μόνη μου να μείνω, το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί» λέει η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών.
«Πολλές φορές αυτά που άκουσα στην Εξεταστική με έκαναν να ντρέπομαι. Με έκαναν να θέλω να αλλάξω χώρα» δηλώνει η κυρία Καρυστιανού και αναφέρεται ιδιαίτερα στην πρωτοβουλία της να συγκεντρώσει υπογραφές για να φτάσει η υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
«Είναι νόμος του Κράτους. Με τη συγκέντρωση 500.000 υπογραφών μπορούμε να πάμε στον εισαγγελέα με πολύ δυνατή φωνή. Ο εισαγγελέας πρέπει να παραδώσει τις υπογραφές στη Βουλή και η Βουλή να αποφασίσει. Με 500.000 υπογραφές δεν μπορεί να μας αρνηθεί να πάμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και κει θα καταδικαστούν«, λέει με αποφασιστική φωνή η κυρία Καρυστιανού.