Μητέρα Ελ. Τοπαλούδη: Όνειρό μου να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα «Καμία άλλη Ελένη»
EUROKINISSI ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Μητέρα Ελ. Τοπαλούδη: Όνειρό μου να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα «Καμία άλλη Ελένη»

SHARE THIS

«Είναι όνειρό μου από την πρώτη στιγμή να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα, "Καμία άλλη Ελένη”» δήλωσε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.

Για το όραμά της να δημιουργήσει ένα ίδρυμα για κακοποιημένες γυναίκες με το όνομα «Καμία άλλη Ελένη», μίλησε η κ. Κούλα Αρμουτίδου, η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, της φοιτήτριας που βίασαν και βασάνισαν με φρικτό τρόπο στην Ρόδο.

Όπως εξήγησε η κ. Αρμουτίδου μιλώντας στον Alpha, με τα χρήματα της αποζημίωσης από τους δολοφόνους του παιδιού τους που ζητούν μέσω αγωγής αδικοπραξίας, θέλουν να δημιουργήσουν ένα ίδρυμα για τις κακοποιημένες γυναίκες: “Είναι όνειρό μου από την πρώτη στιγμή να δημιουργηθεί ένα ίδρυμα, “Καμία άλλη Ελένη”. Αλλά δυστυχώς, με όλες αυτές τις φρικτές δολοφονίες λέω τελικά πότε θα ξυπνήσουμε και δεν θα ακούμε τέτοια φρικαλέα πράγματα να γίνονται, να δολοφονούν με τόση ευκολία τις μάνες των παιδιών τους, τις συντρόφους, τις φίλες και στη δική μας περίπτωση, μια βόλτα μετατράπηκε στην πιο φρικτή δολοφονία όλων των εποχών».

«Πήγαν να φάνε σουβλάκια και αποδεκάτισαν, εξουθενώσαν το παιδί… Τόση βία, τόσο μένος, τόση κακία, γιατί;… Και κανείς να μην πληρώνει και για τον θάνατο τον δικό μας, για τη δική μας οικογενειοκτονία δεν πληρώνει κανείς, ούτε οι γονείς των δολοφόνων, ούτε αυτό το ανάλγητο κράτος κοιτάει τις οικογένειες των θυμάτων» πρόσθεσε η κ. Αρμουτίδου.

«Τα χρήματα από την εκδίκαση της υπόθεσης, και ό,τι πουν ότι θα δώσουν, δεν τα καταδέχομαι εγώ σαν μάνα της αδικοχαμένης Ελένης. Τι να τα κάνω; Να τα φάω; Αυτά είναι ποτισμένα με το αίμα του παιδιού μου» συνέχισε.

Όταν η μητέρα της αδικοχαμένης Ελένης ρωτήθηκε εάν βλέπει το παιδί της στα όνειρά της, απάντησε: «Η Ελένη δεν έρχεται στα όνειρά μου. Πέντε χρόνια κλείσαμε 28 Νοεμβρίου και ποτέ δεν εμφανίστηκε η Ελένη στα όνειρά μου. Τη φαντάζομαι απλώς έτσι όπως ήταν, και έρχεται αυτή η εικόνα, τέλη Αυγούστου που την πήγαμε στο λιμάνι του Πειραιά, τη φιλήσαμε, την αγκαλιάσαμε… αυτή την εικόνα έχω και πως έσερνε τη βαλίτσα με τις ροδίτσες της και μας χαιρετούσε. Αυτή είναι η τελευταία εικόνα που έχω».

Exit mobile version