Ν. Γκέλια: Καθηγητής μου είπε “είσαι Αλβανός, δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για ελλ. ιστορία”

Ορισμένα από τα βιώματά του ως παιδί μεταναστών που ήρθε μόνο του μόλις στα έξι του χρόνια στην Ελλάδα, μοιράστηκε ο ηθοποιός Νίκος Γκέλια, που φέτος συμμετέχει στην σειρά “Μαύρο Ρόδο”.

Ο ίδιος αναφέρθηκε στις δυσκολίες και την χρονοβόρα και δαιδαλώδη γραφειοκρατία που αντιμετώπισε μέχρι να αποκτήσει επιτέλους την ελληνική ταυτότητα, έπειτα από 26 χρόνια.

Μιλώντας στην ΕΡΤ, ο νεαρός ηθοποιός, ο οποίος κατάγεται από την Αλβανία, δήλωσε ότι έλαβε χθες την ελληνική ταυτότητα:

«Είναι κάτι το οποίο παλεύω 26 χρόνια. Άργησα 26 χρόνια να πάρω την ελληνική ταυτότητα. Είναι μία ιστορία που τραβάνε πολλά παιδιά μεταναστών. Είναι μία πολύ χρονοβόρα διαδικασία με πολλά περίμενε, πολλά ραντεβού και πολλή γραφειοκρατία. Είναι περίεργο, γιατί είμαι στο μπαλκόνι και καπνίζω και έρχεται ένας κύριος και νόμιζα ήταν κούριερ. Με ρώτησε αν μπορεί να έχει το διαβατήριό μου. Εν τω μεταξύ, δεν το έβρισκα, αλλά είχα το δίπλωμα. Έκανε την ταυτοποίηση και μου λέει “έλα, πάρ’ την”. Το διαβατήριό μου ήταν αλβανικό. Σημαίνει πάρα πολλά για εμένα που την απέκτησα. Γλιτώνω τα γραφειοκρατικά, για τα ταξίδια επίσης. Κατά κύριο λόγο αφορά το παιδί μου, τα διαδικαστικά που αφορά την εφορία και ένα προσωπικό – ηθικό που ήθελα πάρα πολύ».

Ήρθα μόνος μου στην Αθήνα από τα Τίρανα»

Περιγράφοντας την ιστορία του και πώς ήρθε από την Αλβανία στην Ελλάδα, ο Νίκος Γκέλια είπε: «Ήρθα μόνος μου στην Αθήνα από τα Τίρανα με ταξί. Οι γονείς μου είχαν έρθει εδώ ένα χρόνο πριν, έμενα σε γιαγιάδες – θείες. Με έφερε από το σπίτι μου στην Αλβανία μέχρι τον Βύρωνα. Περισσότερο θυμάμαι ότι ο φόβος μου ήταν στα σύνορα. Γιατί μου έλεγαν τότε ότι στα σύνορα μπορεί να με σταματήσουν και να με γυρίσουν πίσω. Θυμάμαι ότι όταν πλησίαζα τα σύνορα είχε σφιχτεί η καρδιά μου. Ήταν δύσκολο, δεν ήξερα πότε θα δω τους γονείς μου. Δεν είχαμε και κινητά τότε. Ήταν μια απώλεια. Ήξερα μέσα μου ότι θα τους ξαναδώ αλλά δεν ήξερα το πότε. Όταν έφτασα στον Βύρωνα ήταν νύχτα, ήταν σκοτάδι. Βγαίνω από το ταξί, περπατάω και βλέπω δύο πόδια γνώριμα. Ήταν του πατέρα μου. Έτρεξα πάνω του, κλάματα, αγκαλιές».

Ακόμη, ο ηθοποιός περιέγραψε και για τις ρατσιστικές συμπεριφορές με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος τόσο ο ίδιος ως παιδί όσο και η οικογένειά του, εξαιτίας της καταγωγής τους:

«Οι γονείς μου έχουν περάσει πιο άσχημα από μένα. Μεγαλύτεροι σε ηλικία, με άλλο πρόβλημα στη γλώσσα. Έχει τύχει σκηνικό να είμαστε στην Ομόνοια και να κάνει πλάκα ένας αστυνομικός στη μάνα μου. Τύπου “για να δω τα χαρτιά σου” κλπ. “Το παιδί” της λέει “μια χαρά, μένει εδώ, εσύ Κακαβιά όπως είσαι”. Έβαλε τα κλάματα η μάνα μου. Της έκανε πλάκα, χιουμοράκι. Εκείνη έκλαιγε, σου λέει θα με στείλουν πίσω και το παιδί θα μείνει εδώ στην πλατεία μόνο του», είπε.

Τέλος, μίλησε για τον ρατσισμό που υπέστη ακόμη κι από καθηγητή του στο σχολείο. «Είχαμε μάθημα ιστορίας, ήμουν δημοτικό. Δεν ήξερε να πει κανένας το μάθημα και σήκωσα εγώ το χέρι που το ήξερα. “Δεν ξέρει κανένας” λέει ο καθηγτής, “θα πω εγώ”. Του λέω “συγγνώμη, αλλά σηκώνω χέρι” και μου λέει “είσαι Αλβανός, δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για ελληνική ιστορία”. Απογοητεύτηκα».