Πέθανε ο Μ. Φανουράκης που σπούδασε στα 89 του πραγματοποιώντας το όνειρό του
O Μ. Φανουράκης που δεν κατάφερε να συνεχίσει τις σπουδές του λόγω τους Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δεν σταμάτησε ποτέ να κυνηγά το όνειρό του.
Έφυγε από την ζωή ο Μιχάλης Φανουράκης, ο Κρητικός που σε ηλικία 89 ετών κατάφερε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να σπουδάσει.
Όπως αναφέρει το neakriti.gr, ο Μιχάλης Φανουράκης αν και αγαπούσε τα γράμματα από μικρός, δεν κατάφερε να συνεχίσει τις σπουδές του λόγω τους Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ωστόσο ακόμη και τότε κατά την διάρκεια της θητείας του παρακολούθησε σεμινάρια στην Θεσσαλονίκη ώστε να μάθει να διαβάζει.
Ο ίδιος από τότε δεν σταμάτησε να μελετά και να διαβάζει από εφημερίδες, μέχρι βιβλία, παρόλο που μετά τον πόλεμο εργάστηκε ως αγρότης. Η γυναίκα του μάλιστα τον στήριξε σε κάθε του επιλογή, προτρέποντας τον να μην σταματήσει να σπουδάζει.
Ο Μιχάλης Φανουράκης ξεκίνησε να σπουδάζει στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο, ενώ όταν διαπίστωσε πως έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο για να παρακολουθήσει και κάτι ακόμη, ο ίδιος εγγράφηκε στο Ελεύθερο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Χερσονήσου, όπου εκεί επέλεξε την κατεύθυνση που τον ενδιαφέρει.
Ο ίδιος ανέφερε πως η παιδεία ανοίγει ορίζοντες πνευματικούς στον άνθρωπο, σε οποιαδήποτε ηλικία και αν είναι. «Ξέρετε πόσο καλό μού κάνει εμένα αυτό το πράγμα, έναν άνθρωπο 91 ετών, να έρχομαι και να κάθομαι δίπλα σε έναν νεαρό άνθρωπο και να κουβεντιάζουμε;».
Όπως είχε δηλώσει παλαιότερα στο neakriti.gr και στην δημοσιογράφο Βούλα Νεονάκη, «Το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο είναι πραγματικά πάρα πολύ ωραίο. Από μικρό παιδί μου άρεσε η γνώση. Πάντα με θυμάμαι να κρατάω ένα βιβλίο και να διαβάζω. Ο πόλεμος όμως κατέστρεψε πάρα πολλά παιδιά που είχαν ταλέντα. Αν δε γινόταν, θα ήταν διαφορετική η ανθρωπότητα».
Απόσπασμα από τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο neakriti.gr.
«Τότε, σε περίοδο πολέμου, οι άνθρωποι ήταν δύσκολο να βρουν ένα πιάτο φαΐ, κάτι που, δυστυχώς, συμβαίνει και στις μέρες μας, εν καιρώ ειρήνης, με τα συναισθήματα για τον ίδιο να είναι πικρά αναφορικά με τα όσα βιώνουμε σαν λαός. Τα προβλήματα αυτά θα πρέπει, όπως υπογραμμίζει ο κ. Φανουράκης, να τα αντιμετωπίσουμε “θαρραλέα”, καθότι είμαστε δυνατός λαός.
«Είναι άσχημο που πολλοί άνθρωποι της ηλικίας μου δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους, φτάνοντας ακόμα στο σημείο να υποσιτίζονται. Όλοι οι δανειστές μας έχουν την ίδια ψυχολογία, πιστεύουν μόνο στην οικονομία…».
«Το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο είναι πραγματικά πάρα πολύ ωραίο. Από μικρό παιδί μου άρεσε η γνώση. Πάντα με θυμάμαι να κρατάω ένα βιβλίο και να διαβάζω. Ο πόλεμος όμως κατέστρεψε πάρα πολλά παιδιά που είχαν ταλέντα. Αν δε γινόταν, θα ήταν διαφορετική η ανθρωπότητα».
«…Δε θέλω να βλέπω ανθρώπους στους κάδους ή ανθρώπους χωρίς κατοικία. Θέλω να βλέπω το συνάνθρωπό μου να γελά… Ο καθένας μας ήρθε στον κόσμο για να ζήσει και αυτό πρέπει να γίνει».
