Συγκινεί ο 90χρονος μαραθωνοδρόμος: «Η ζωή είναι ένας μαραθώνιος»
«Όλο το χρόνο περιμένω τον αγώνα. Δεν κοιτάω το χρονόμετρο αν και εφέτος αργήσαμε λιγάκι. Του χρόνου θα πάω καλύτερα. Δεν έχει σημασία ο χρόνος. Ζω τον αγώνα με φίλους»
Για ακόμη μια φορά, ο 90χρονος μαραθωνοδρόμος, Στέλιος Πρασσάς, προκάλεσε τον παγκόσμιο θαυμασμό, με το θάρρος και τη δύναμη του, που τα απέδειξε τρέχοντας στο Μαραθώνιο της Αθήνας και τερμάτισε στο Καλλιμάρμαρο έχοντας στο πλάι του τους δύο εγγονούς του Στέλιο και Γιώργο.
Θυμήθηκε τους Γερμανούς στην κατοχική Αθήνα, την κατάκτηση του πρωταθλήματος Αθηνών με την ποδοσφαιρική ομάδα «Νίκη Πλάκας» τη σεζόν 1949-50, τρέχει χωρίς φρένο σε όλους τους μαραθωνίους από τα 60 του χρόνια και αισίως συμπλήρωσε 30 συμμετοχές στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας.
«Να αθλήστε και να αγαπάτε τη ζωή. Να χαίρεστε κάθε ημέρα που περνάει με τις δυσκολίες και τις χαρές της. Να αγαπάτε τον συνοδοιπόρο σας στη ζωή και στους αγώνες. Για αυτό μου αρέσει ο Μαραθώνιος. Διότι είναι μία μικρογραφία της ζωής», είπε συγκινημένος στο ethnos.gr ο Στέλιος Πρασσάς και αποκάλυψε πολλά από τα μυστικά του αλλά και τις δυσκολίες που συνάντησε στον εφετινό αγώνα.
«Έκανα προετοιμασία μέσα στο κτήμα μου»
«Ο χρόνος δε με ενδιαφέρει αλλά εφέτος είχα την πιο αργή επίδοση διότι δεν είχα κάνει καλή προετοιμασία. Η καραντίνα που είχε προηγηθεί και η βλάβη στη μηχανή του αυτοκινήτου μου με άφησαν πίσω. Για δύο μήνες δεν είχα αυτοκίνητο και δε μπορούσα να μετακινηθώ καθημερινά από το σπίτι μου στο Μαραθώνα στο στίβο στη Νέα Μάκρη. Έτσι έκανα προετοιμασία σε δρομάκι που έφτιαξα μέσα στο κτήμα μου εδώ στο Μαραθώνα και έτρεχα εδώ μέσα. Ήταν όμως φανερό πως δεν είχα καλή προετοιμασία. Του χρόνου θα πάω καλύτερα…», μας αποκάλυψε ο 90χρονος σούπερ μαν.
«Όταν τρέχεις δεν συναντάς γιατρούς»
Ευγενής, γλυκομίλητος με αγάπη για τον συνάνθρωπο και τη ζωή ο Στέλιος Πρασσάς αποδίδει τη μακροζωία του στην ενασχόληση του με τον αθλητισμό, την υγιεινή ζωή και την καλή διατροφή: «Έκανα ορισμένες καταχρήσεις όσο ήμουν νέος και έπαιζα ποδόσφαιρο. Μετά, τίποτα. Στο σπίτι μου δεν υπάρχουν ποτά, αναψυκτικά και αλκοόλ. Δεν έχω καπνίσει. Από τα 50 μου χρόνια δεν έχω πιει αλκοόλ και αφιερώθηκα ολοκληρωτικά στο τρέξιμο και στον στίβο. Αυτή η στάση ζωής μαζί με τη διατροφή είναι ίσως το μυστικό μου. Όταν κάνεις σωστή εκγύμναση δε συναντάς ποτέ τους γιατρούς».
«Λάδι από τις ελιές μου και πολλά όσπρια»
Τα τελευταία χρόνια μένει μόνιμα στο κτήμα του στο Μαραθώνα. Όπως τονίζει η διατροφή και η άσκηση παίζουν σημαντικό ρόλο παρότι ο χρόνος είναι αμείλικτος και αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του πάνω στα κύτταρα: «Το πρωί μόλις ξυπνήσω θα πιω ένα ποτήρι νερό και στη συνέχεια μία κουταλιά της σούπας λάδι από τις ελιές μου. Έχω 96 ρίζες ελιές και ετοιμάζομαι να μαζέψω τη νέα σοδειά Μετά φτιάχνω το τσαγάκι μου με λίγο ψωμάκι και ένα αυγό από τις κότες μου. Αυτό είναι το πρωινό μου. Το μεσημέρι θα μαγειρέψω συνήθως όσπρια και λαχανικά. Μέσα στην εβδομάδα θα φάω πολύ λίγο κρέας και μόνο μοσχάρι. Νωρίς το βράδυ θα φάω πάλι αλλά οι ποσότητες και στα δύο γεύματα είναι μικρές. Ποτέ δεν είναι γεμάτο το πιάτο μου. Αυτή είναι η διατροφή μου και πίσω μόνο νερό και τσάι».
«Η ζωή είναι ένας μαραθώνιος»
Ο Στέλιος Πρασσάς από ποδοσφαιριστής που ήταν κατακτώντας μάλιστα και το πρωτάθλημα Αθηνών με τη φανέλα της Νίκης Πλάκας, αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο στίβο: «Ένας συνάδελφος κοντά στο μαγαζί μου στο Νέο Κόσμο με παρακίνησε να ασχοληθώ με τον στίβο. Αυτό ήταν. Έχω τρέξει σε μαραθωνίους σε 20 χώρες και τα τελευταία 30 χρόνια τρέχω ανελλιπώς στον Αυθεντικό Μαραθώνιο. Έχω ζήσει πολλές ωραίες στιγμές. Όλο το χρόνο περιμένω τον αγώνα. Δεν κοιτάω το χρονόμετρο αν και εφέτος αργήσαμε λιγάκι. Του χρόνου θα πάω καλύτερα. Δεν έχει σημασία ο χρόνος. Ζω τον αγώνα με φίλους. Εμψυχώνει ο ένας τον άλλον. Λέγονται ωραία πράγματα πάνω στον αγώνα. Φιλοσοφημένα. Ο κόσμος μας στηρίζει. Εισπράττω την αγάπη του κόσμου και θέλω να τους ανταποδίδω. Με τιμά όλος ο κόσμος και τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».
Τερματισμός με τους εγγονούς του
Όπως τονίζει ο 90χρονος δρομέας από όλες τις στιγμές η πιο δυνατή είναι όταν στο τέλος της διαδρομής τον περιμένουν οι δύο εγγονοί του, ο 14χρονος Στέλιος που φέρει και το όνομα του και παίζει ποδόσφαιρο (δοκιμάστηκε πρόσφατα από τις ακαδημίες της ΑΕΚ) και ο Γιώργος που κάνει κολύμβηση: «Ο γιος μου Θανάσης ήταν αντίθετος με την εφετινή μου συμμετοχή επειδή δεν είχα προετοιμαστεί καλά. Είχε τα δίκια του αλλά κι εγώ ακολούθησα την καρδιά μου. Η σκέψη πως δεν θα αγωνιστώ με βασάνιζε και σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν τα δύο εγγονάκια μου που θα με περίμεναν στην τελική ευθεία. Να είναι καλά τα παιδιά μας και να τους δίνουμε παραδείγματα, δύναμη και κουράγιο για να ακολουθήσουν τα χνάρια μας και την παράδοση μας».
«Έχω βάψει όλη την Αθήνα»
Γεννημένος στο Νέο Κόσμο στις 5 Νοεμβρίου 1931, άνθρωπος του μόχθου, ελαιοχρωματιστής στο επάγγελμα έζησε την Αθήνα όταν ήταν… χωριό: «Έζησα την Αθήνα με 400.000 κόσμο και ζω την Αθήνα με 4 εκατομμύρια κόσμο. Ήμουν ελαιοχρωματιστής. Το μαγαζί μου, στο Βύρωνα το δουλεύει ο γιος μου και η γυναίκα μου. Είναι στην Κύπρου 114. Έχω βάψει όλη την Αθήνα. Έχουν δει πολλά τα μάτια μου αλλά αυτό που μου λείπει περισσότερο είναι οι φίλοι μου».
«Αν γύριζα το χρόνο πίσω θα ήθελα τους φίλους μου»
«Τα τελευταία χρόνια “έχασα” όλους τους φίλους μου που μεγαλώσαμε μαζί. “Έφυγαν” πάνω από 20 φίλοι μου και τώρα είμαι μόνος μου. Αν γυρνούσα πίσω το χρόνο θα ήθελα να ζήσω τι στιγμές που πηγαίναμε στα ταβερνάκια της Πλάκας. Με αγαπάει όμως ο κόσμος και αυτό μου δίνει χαρά και με γεμίζει. Σας δίνω λοιπόν ραντεβού του χρόνου πάλι στην εκκίνηση του Μαραθωνίου και εύχομαι να μην λείψει κανείς».
