Τσανακλίδου: «Στη δολοφονία του Ζακ, δεν κάνανε τίποτα – Δεν είμαστε άνθρωποι»
EUROKINISSI
ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τσανακλίδου: «Στη δολοφονία του Ζακ, δεν κάνανε τίποτα – Δεν είμαστε άνθρωποι»

SHARE THIS

«Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαμε την ευαισθησία ως προς την υπεράσπιση ελευθεριών, την αλληλοβοήθεια και τη συμπόνοια προς τον διπλανό μας».

Η γνωστή ερμηνεύτρια Τάνια Τσανακλίδου, πολλές φορές έχει πάρει θέση σε κοινωνικά ζητήματα, χωρίς να μασά τα λόγια της.

Μιλώντας στον Real FM και τον Νίκο Μπογιόπουλο, μίλησε για τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου και την απομόνωση, απότοκα της τεχνολογίας, ενώ τόνισε ότι η αλληλοβοήθεια και η συμπόνοια για τους συνανθρώπους μας πλέον απουσιάζει από τη ζωή μας.

«Δεν έχω ιδέα τι υπάρχει σήμερα. Αυτό που με αναστατώνει και με προβληματίζει σήμερα είναι η εξάρτησή μας από το κινητό και η πολύ κακή συνήθεια, αντί να βιώνουμε τη στιγμή, να τη φωτογραφίζουμε ή να τη βιντεοσκοπούμε για να την ανεβάσουμε στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή για να τα δούμε κάποτε στο σπίτι μας. Αυτό μας απομακρύνει εντελώς από το αληθινό βίωμα εκείνης της στιγμής.

Τα ζούμε όλα έτσι. Βάζουμε ανάμεσα στο συμβάν και στον εαυτό μας μια τερατώδη απόσταση, που μας αφαιρεί από ανθρωπιά. Βλέπουμε να γίνεται ένα έγκλημα, κάποιος να πέφτει στον δρόμο κι αντί να τον βοηθήσουμε τραβάμε βίντεο. Στη δολοφονία του Ζακ, δεν κάνανε τίποτα, τραβάγανε φωτογραφίες και βίντεο, το βλέπω να συμβαίνει συνεχώς.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια, έχει αρχίσει να συμβαίνει ο περίφημος μετα-άνθρωπος. Έχουμε απόλυτη εξάρτηση από ένα μηχάνημα. Πρόκειται για μια αγριευτική απομόνωση».

Τι εννοεί η Τσανακλίδου όταν λέει ότι “δε μπορώ να γίνω σκλάβος της καριέρας μου, ούτε κανενός”;

«Νομίζω ότι από μικρό παιδί, σα να γεννήθηκα έτσι, με έναν έρωτα στην ελευθερία, στην ανεξαρτησία. Οκτώ χρονών δήλωσα ότι δε θα παντρευτώ ποτέ, απλά θα συζώ. Ποτέ δε σκέφτηκα τον εαυτό μου παντρεμένη. Έχω ζήσει με ανθρώπους στο ίδιο σπίτι, για χρόνια, αλλά δε θέλησα ποτέ να το κάνω αυτό σύμβαση. Ήθελα να είναι εκεί η σχέση όσο είναι ζωντανή και μόλις τελειώνει, τέρμα.

Πάνω από την ελευθερία δεν είναι η καριέρα μου, δεν είναι τίποτα. Έχω ανάγκη να ζω. Για μένα ζωή είναι οι δύο ώρες που κάθομαι σιωπηλή και αδειάζω το μυαλό μου, για να δω ποια καινούργια σκέψη θα έρθει».

«Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να είχαμε την ευαισθησία ως προς την τήρηση των νόμων, την ισονομία, την υπεράσπιση ελευθεριών και δικαιωμάτων, την αλληλοβοήθεια και τη συμπόνοια προς τον διπλανό μας. Δυστυχώς αυτά δε συμβαίνουν πουθενά πολιτικά»

Exit mobile version