Τσαρούχας: «Στη συλλογική συνείδηση του χώρου μας επικρατεί το “ας μη μιλήσω για να έχω δουλειά”»
«Οι υποθέσεις που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι υπερπολλαπλάσιες αυτών που το έχουν δει» δήλωσε ο πρόεδρος του πειθαρχικού του ΣΕΗ.
Για τις καταγγελίες σεξουαλικών κακοποιήσεων και παρενοχλήσεων που έχουν γίνει στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας μίλησε σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Instyle» και την Κρίστελ Λιάκου, ο πρόεδρος του πειθαρχικού του ΣΕΗ, Πασχάλης Τσαρούχας
«Οι υποθέσεις που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι υπερπολλαπλάσιες αυτών που το έχουν δει. Αυτό γιατί τα φερόμενα θύματα διστάζουν να καταθέσουν γιατί φοβούνται αν αύριο θα έχουν δουλειά. Άρα, λοιπόν, βλέπεις ότι το σύστημα έτσι όπως είναι δομημένο καλά κρατεί και ο τρόμος στους ανθρώπους ακόμα υπάρχει», δήλωσε.
«Στη συλλογική συνείδηση του χώρου μας επικρατεί το “ας μη μιλήσω για να έχω δουλειά”»
»Αν βγήκαν κάποια αγόρια ή κορίτσια και μίλησαν, είμαστε μαζί τους να τους συμπαρασταθούμε μέχρι τέλους. Το ζήτημα είναι όμως πως στη συλλογική συνείδηση του χώρου μας επικρατεί το “ας μη μιλήσω για να έχω δουλειά”, επομένως με αυτή τη λογική δεν έχουμε κάνει δουλειά», εξήγησε.
«Τώρα αν έρθουν κάποιες καταδικαστικές αποφάσεις οι οποίες θα βοηθήσουν να ανοίξουν κι άλλα στόματα, αυτό είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να το ξέρω. Αυτό που ξέρω και μπορώ να καταθέσω είναι το ότι όσα γνωρίζω εξ ακοής από ανθρώπους που τους έχουν συμβεί διάφορα είναι πάρα πολλά σε σχέση με αυτά που έχουν γίνει γνωστά. Η αρχή έγινε. Το ζήτημα είναι ως κοινωνία να βελτιωθούμε και όχι να θεωρήσουμε αυτούς που έκαναν την αρχή ήρωες. Μια υγιής πολιτεία δεν χρειάζεται ήρωες, χρειάζεται πολίτες συνειδητοποιημένους», επισήμανε.
«Θα μπορούσε να αλλάξει κάτι σε νομικό επίπεδο και να προστεθούν όροι και κανόνες στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά το σημαντικότερο είναι να αλλάξει ριζικά η παιδεία. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το αξιακό μας σύστημα. Τι είναι αυτό που επιτρέπεται να σου κάνει κάποιος και τι όχι. Να έχουμε πολύ διακριτά όρια και ανθρώπους έτσι μεγαλωμένους που να τα σέβονται και να τα τηρούν. Βέβαια, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με κατάχρηση εξουσίας, ένα φαινόμενο που απασχολεί όλους τους χώρους και όχι μόνο το δικό μας. Ε, λοιπόν, αυτό είναι ένα ζήτημα πολύ βαθιάς παιδείας για το πώς ο έχων την εξουσία τη διαχειρίζεται και για το πώς και αν ελέγχεται», πρόσθεσε τέλος.
