Λίγοι πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες ανέφεραν ότι δεν θα έχουν λεφτά.
Η μελέτη, που διενεργήθηκε από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Αφρικής, σκοπό είχε να βοηθήσει τις κυβερνήσεις στη θέσπιση πολιτικών εναντία στον κορονοϊό. Η μελέτη προειδοποιεί ότι αν δεν ληφθούν μέτρα προσαρμοσμένα στις τοπικές ανάγκες, ελοχεύει ο κίνδυνος αναταραχών και βίας. Παράλληλα επισημάνθηκαν οι δυσκολίες που θα έχει η επιβολή αυστηρού lockdown στην αφρικανική ήπειρο.
Η έρευνα έλαβε χώρα σε 28 πόλεις είκοσι αφρικανικών χωρών και αποτυπώθηκε ο αντίκτυπος της κρίσης του κορονοϊού αλλά και η στάση των πολιτών απέναντι στα περιοριστικά μέτρα. Σημειώνεται ότι αρκετές αφρικανικές χώρες που είχαν ανταποκριθεί γρήγορα στην απειλή του κορονοϊού, τώρα χαλαρώνουν τους περιορισμούς.
Σύμφωνα με την έκθεση ο πολλαπλασιασμός των ειρηνικών διαμαρτυριών που απαιτούν μέτρα ανακούφισης από τις κυβερνήσεις αποδεικνύει ότι ορισμένοι άνθρωποι ήδη δέχονται πιέσεις ενώ υπογραμμίζει τα κενά στις κυβερνητικές αντιδράσεις.
Επικοινωνία των μέτρων
Ωστόσο η έρευνα διαπίστωσε ότι επί του παρόντος υπάρχει γενική υποστήριξη στους περιορισμούς που έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Οι ερευνητές προτείνουν στις κυβερνήσεις να επικοινωνούν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τους λόγους για τα μέτρα που λαμβάνονται. Από την πλευρά της, η Matshidiso Moeti, διευθύντρια του ΠΟΥ στην Αφρική υπογράμμισε την ανάγκη αποκεντρωμένων δράσεων για την πρόληψη και τη διάγνωση λέγοντας μάλιστα ότι «αυτό μάθαμε από τον Έμπολα και άλλα ξεσπάσματα (σ.σ. επιδημιών)».
Ο κορονοϊός στην Αφρική
Στην Αφρική εκατομμύρια πολιτών αφήνουν καθημερινά τα σπίτια τους ώστε να δουλέψουν και να προσφέρουν τα βασικά στις οικογένειές τους. Η έρευνα καλεί σε ισορροπία ανάμεσα στην μείωση της μετάδοσης του ιού και την αποφυγή «κοινωνικής και οικονομικής αναστάτωσης».
Μέχρι σήμερα στην Αφρική έχουν καταγραφεί 50.000 περιπτώσεις κορονοϊού και λιγότεροι από 2.000 θάνατοι. Η έρευνα αναφέρει πως η ικανότητα των κρατών να πραγματοποιούν τεστ, να ιχνηλατούν να απομονώνουν και να θεραπεύουν τα περιστατικά είναι απαραίτητη προϋπόθεση ώστε οι κοινωνίες να ανοίξουν ξανά.
Εν έτει 2020, όπου πολίτες σε χώρες σαφώς πιο ανεπτυγμένες οικονομικά από την Αφρική υποφέρουν, φαντάζει αδιανόητου μεγέθους τραγωδία πολίτες να στερούνται τα βασικά και να μην υπάρχουν δομές στήριξης και περίθαλψης. Παιδιά να πεινούν και να διψούν, και η δύση να ψάχνει απεγνωσμένα να επιρρίψει ευθύνες για τον ιό, αντί να διασφαλίζει με τα επαρκή μέσα που διαθέτει, την τροφή και το νερό σε όλους.
