Γαλλία: Η μόνη απάντηση του Μακρόν είναι η βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων

Απεργίες και διαδηλώσεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση στη Γαλλία, καθώς το 76% των πολιτών δεν πείστηκε από τη συνέντευξη Μακρόν για την ανάγκη της λεγόμενης «συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης».

Σύμφωνα με τις γαλλικές αρχές, οι συγκεντρωμένοι της Πέμπτης ήταν περίπου 800.000, εκ των οποίων περίπου 80.000 στο Παρίσι, ενώ το συνδικάτο CGT κάνει λόγο για 800.000 συγκεντρωμένους μόνο στην περιοχή του Παρισιού, αριθμοί που την καθιστούν την πιο πολυάριθμη συγκέντρωση από την αρχή των διαδηλώσεων ενάντια στον νέο συνταξιοδοτικό νόμο, οι οποίες ξεκίνησαν με την πρώτη γενική απεργία στις 19 Ιανουαρίου.

Διαδηλωτής κλωτσάει δακρυγόνο μπροστά από την Όπερα στο Παρίσι, χθες Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023, στο πλαίσιο μίας ακόμη μαζικής κινητοποίησης κατά του νομοσχεδίου για το συνταξιοδοτικό της προεδρίας Μακρόν

Σημειώνεται πως για πρώτη φορά έπειτα από δέκα χρόνια, τα μεγαλύτερα συνδικάτα της χώρας αποφάσισαν να συγκροτήσουν κοινό μέτωπο στις διαδηλώσεις και να απεργήσουν μαζί, ενώ στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν ακόμη φοιτητικοί σύλλογοι, σωματεία εργαζομένων και κόμματα της αντιπολίτευσης. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του Παρισιού βρίσκονται για 17η μέρα σε απεργία, με αποτέλεσμα σε πολλά σημεία της πρωτεύουσας η ατμόσφαιρα να είναι αποπνικτική, ενώ υπό κατάληψη τελούν πανεπιστήμια, εργοστάσια και διυλιστήρια σε όλη τη χώρα.

Αλέξανδρος Κώττης, δημοσιογράφος, ανταποκριτής του πρακτορείου AFP κι άλλων γαλλόφωνων Μέσων στην Ελλάδα 

*Η Γαλλία βρίσκεται σε αναταραχή αυτές τις μέρες, επειδή πολλοί Γάλλοι – η πλειοψηφία σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – αντιτίθενται σε μια μεταρρύθμιση που παρατείνει το ωράριο εργασίας και καθυστερεί τη συνταξιοδότηση κατά δύο χρόνια.

*Οι διαδηλώσεις, οι απεργίες και τα μπλόκα έχουν πολλαπλασιαστεί τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά η κυβέρνηση αποφάσισε να παραμείνει στην πορεία της και να προχωρήσει τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, παρακάμπτοντας την ψηφοφορία στη Εθνοσυνέλευση υπό το φόβο μήπως δεν λάβει την πλειοψηφία. Η πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν βασίστηκε στο διάταγμα 49.3 και οι προτάσεις μομφής που κατατέθηκαν από την αντιπολίτευση δεν ψηφίστηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών. Συνεπώς, η μεταρρύθμιση εγκρίνεται, αλλά το πολιτικό χάσμα γίνεται ακόμη πιο έντονο.

*Η πολιτική κρίση φουντώνει γύρω από το συνταξιοδοτικό, αλλά είναι η συνολική πολιτική και στάση του Εμανουέλ Μακρόν – ελιτίστικη και περιφρονητική, αυταρχική και φιλελεύθερη – που κατακρίνεται από τους διαδηλωτές, τα συνδικάτα και το σύνολο της αντιπολίτευσης. Τον κατηγορούν ότι δεν ακούει την κοινωνία, ότι καταπιέζει αντί να διαβουλεύεται.

Από τη χθεσινή κινητοποίηση στο Παρίσι

*Ας θυμηθούμε ότι η πολιτική του προέδρου Μακρόν έχει ήδη οδηγήσει στο Κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων», ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά κινήματα των τελευταίων ετών στη χώρα. Οι διαδηλώσεις κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης φαίνεται να αποτελούν τη δεύτερη μεγάλη κοινωνική κινητοποίηση επί προεδρίας του. Οι διαδηλώσεις ήταν μαζικές και τα καλέσματα σε απεργίες ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τις τελευταίες εβδομάδες.

*Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πολλοί κλάδοι είναι εξοργισμένοι με την πολιτική του Μακρόν – επαγγελματίες υγείας, φοιτητές, δικηγόροι… – και ότι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού λειτουργεί ως καταλύτης για την οργή γύρω από το πρόσωπό του και την πολιτική του. Η μόνη του απάντηση σήμερα είναι να καταστείλει τις διαδηλώσεις.

*Τα κινήματα διαμαρτυρίας καλούνται και οργανώνονται από δυνάμεις της αριστεράς, πολιτικά κόμματα και συνδικάτα. Η αριστερά και η εξωκοινοβουλευτική αρστερά κερδίζουν τα εύσημα συμμετέχοντας στις κοινωνικές κινητοποιήσεις μαζί με τους πολίτες. Φαίνεται όμως ότι η ακροδεξιά παραμένει ιδιαίτερα αξιόπιστη ως δύναμη της αντιπολίτευσης με μεγάλη εκλογική απήχηση, ενώ είναι ελάχιστα ορατή η αντίθεσή της στη μεταρρύθμιση. Η απόρριψη της κυρίαρχης τάξης ωφελεί δυστυχώς συχνά την ακροδεξιά.

Ανεξάντλητη αστυνομική βία και καταστολή είναι η απάντηση του Γάλλου προέδρου στις κινητοποιήσεις των πολιτών

*Θα ήταν λάθος και επικίνδυνο να θεωρήσουμε ότι η αριστερά και η ακροδεξιά είναι σύμμαχοι, ακόμη και αν αντιτίθενται στον Γάλλο πρόεδρο. Για την αριστερά, είναι μια βαθιά αμφισβήτηση της πολιτικής Μακρόν • για την ακροδεξιά, η κοινωνική αναταραχή είναι περισσότερο μια πολιτική στιγμή διαμαρτυρίας που μπορεί να της επιτρέψει να πλησιάσει λίγο πιο κοντά στην εξουσία.

*Δεν είμαι σίγουρος αν μπορούμε να μιλήσουμε για «ψέματα Μακρόν» σχετικά με το συνταξιοδοτικό, καθώς ο Γάλλος πρόεδρος δεν προσπάθησε ποτέ να κρύψει τη φιλελεύθερη πολιτική του. Σχετικά με την εν λόγω μεταρρύθμιση, η κυβέρνησή του παρουσιάζει τη μεταρρύθμιση ως «υποχρεωτική» για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει τις συντάξεις. Πολλοί όμως οικονομολόγοι όχι μόνο αμφισβητούν αυτή την θέση, αλλά έχουν προτείνει κι άλλους τύπους χρηματοδότησης.