Γερμανία και ΕΚΤ βάζουν τέλος στα όνειρα για αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας
Η εμπειρία από τα χρόνια της προηγούμενης οικονομικής κρίσης και των μνημονίων δείχνει ότι ελάχιστα θα μπορούσαν να αλλάξουν στην Ευρωζώνη.
«Το Σύμφωνο Σταθερότητας στην Ευρώπη είναι βέβαιο ότι δεν θα επιστρέψει με τους ίδιους κανόνες» στο μέλλον, δήλωσε την Πέμπτη η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία δεν προβλέπει, ωστόσο, αναθεώρηση των ανωτάτων ορίων του ελλείμματος και του χρέους μέχρι το επόμενο έτος. Πρόκειται δηλώσεις που ακολουθούν την παραδοσιακή τακτική ανώτατων αξιωματούχων της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, «θολώνοντας» το μήνυμα, που επί της ουσίας είναι η επιστροφή στο σκληρό και αναποτελεσματικό πλαίσιο του Συμφώνου προ πανδημίας.
Μετά την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών συνομιλιών που ξεκίνησαν τον Οκτώβριο με στόχο την αναζήτηση συναίνεσης μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ για την τροποποίηση των κριτηρίων που πλαισιώνουν τα δημόσια οικονομικά, «είναι βέβαιο ότι δεν θα εφαρμοσθούν οι ίδιοι κανόνες», σχολίασε η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε δηλώσεις της στη δημόσια γαλλική τηλεόραση.
Οι προβλέψεις του Συμφώνου για δημόσιο έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος κάτω του 60% του ΑΕΠ βρίσκονται εδώ και χρόνια εκτός πραγματικότητας, καθώς πολλά κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, δεν τις εφαρμόζουν. «Δεν πιστεύω ότι μπορούμε με ρεαλιστικό τρόπο να περιμένουμε θεμελιώδεις αλλαγές στα κριτήρια του ελλείμματος και του χρέους, για τα οποία απαιτείται τροποποίηση των συνθηκών» δήλωσε την περασμένη εβδομάδα σε απάντηση προς την επικεφαλής της ΕΚΤ ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, γνωστός για τη σκληρή «γραμμή» που έχει για τα δημοσιονομικά της Ευρωζώνης.
Οι τοποθετήσεις αυτές θέτουν το πλαίσιο των συζητήσεων – όχι διαπραγματεύσεων – για την πορεία του Συμφώνου Σταθερότητας, δεδομένης και της δήλωσης του Γάλλου υπουργού Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ, ο οποίος θεωρεί «ξεπερασμένο» το όριο του 60%. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε τον περασμένο Δεκέμβριο από την πλευρά του ότι θέλει να «ξανασκεφτεί το δημοσιονομικό πλαίσιο», θεωρώντας ότι «το ζήτημα που τίθεται πλέον δεν είναι να είναι κανείς υπέρ ή κατά του 3%, αλλά που οδεύει δημοσιονομικά η ΕΕ».
Η εμπειρία από τα χρόνια της προηγούμενης οικονομικής κρίσης και των μνημονίων δείχνει ότι ελάχιστα θα μπορούσαν να αλλάξουν στην Ευρωζώνη, ειδικά όσο συνεχίζουν οι πολιτικές ηγεσίες να μην αναζητούν ένα διαφορετικό δημοσιονομικό μοντέλο, αλλά να μένουν σε δηλώσεις και προθέσεις χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα.
