Μια ανάσα απ’ την μεγάλη νίκη της Αριστεράς στην Χιλή!

H Αριστερά στη Χιλή πανηγυρίζει πλέον μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές νίκες της μετά τη δημοκρατική μετάβαση του έθνους από τη δικτατορία του Πινοσέτ.

Στις εκλογές που έγιναν 15 και 16 Μαΐου σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και για μέλη της Συνταγματικής Συνέλευσης ανέτρεψαν εκ βάθρων το πολιτικό τοπίο στη Χιλή. Η Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα σάρωσαν, κερδίζοντας μια σειρά κομβικών θεσμικών θέσεων, καθώς και την πλειοψηφική εκπροσώπηση στη συνέλευση που είναι υπεύθυνη για τη σύνταξη του νέου συντάγματος της Χιλής.

Από την άλλη πλευρά η Δεξιά, συνασπισμένη γύρω από τον πρόεδρο Σεμπαστιάν Πιέρα, δέχτηκε ένα μεγάλο πλήγμα και ο κυβερνών κεντρικός συνασπισμός, Concertación, κατέρρευσε.

Τα αριστερά κόμματα Frente Amplio και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Χιλής σημείωσαν μεγάλες νίκες στις τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις, και κέρδισαν πολλές έδρες στη Συνταγματική Συνέλευση. Τα φεμινιστικά και περιβαλλοντικά κινήματα, καθώς και εκπρόσωποι από τα Πρώτα Έθνη και τους αυτόχθονες λαούς – κέρδισαν επίσης σημαντικές θέσεις και θα στείλουν έναν αριθμό εκπροσώπων στη Συνέλευση.

Μέσα σε μικρό διάστημα από τις μαζικές διαδηλώσεις του 2019 η αριστερά έχει αποκτήσει μια σημαντική θέση στη θεσμική πολιτική, από την οποία ήταν αποκλεισμένη σχεδόν εξ ολοκλήρου για δεκαετίες.

Ο λαός της Χιλής πήγε στις κάλπες για να ψηφίσουν για ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα προώθησης των κοινωνικών δικαιωμάτων ενάντια στο αδιέξοδο του νεοφιλελευθερισμού. Πολλοί θεωρούν, ότι Κεντροαριστερά και η Αριστερά μαζί σχηματίζουν μια συντριπτική πλειοψηφία απέναντι στη δεξιά κυβέρνηση.

Ωστόσο ένα πιθανό σενάριο είναι ότι οι συμμαχίες θα χωριστούν σε τρεις ομάδες: η Δεξιά και η κεντροδεξιά (συμπεριλαμβανομένης της Piñera’s Chile Vamos και η δεξιά πτέρυγα του Concertación), η κεντροαριστερά (η οποία περιλαμβάνει το Σοσιαλιστικό Κόμμα και άλλα μεταρρυθμιστικά κόμματα) και Αριστερά (αποτελούμενη από το Κομμουνιστικό Κόμμα, το Frente Amplio, και τους ανεξάρτητους αντιπροσώπους της Αριστεράς και των Αυτόχθονων). Σε αυτό το σενάριο, το αριστερό μπλοκ θα είχε μια απλή πλειοψηφία (50,3%) – απαιτώντας διάλογο με τη μέτρια Αριστερά για να ξεπεραστεί το όριο των δύο τρίτων.

Ποτέ ξανά η Αριστερά στην Χιλή δεν ήταν τόσο κοντά στη διαμόρφωση ενός κοινού φεμινιστικού και αντι-καπιταλιστικού μετώπου – πολύ μακριά από τα τυπικά αιτήματα για μεγαλύτερα κοινωνικά δικαιώματα ή άμεσες βελτιώσεις στις συνθήκες διαβίωσης. Οι εξεγέρσεις του Οκτωβρίου του 2019 μετατράπηκαν σε μια τεράστια ευκαιρία. Τώρα το στοίχημα είναι αν θα ανατραπεί η «μαύρη κληρονομιά» του Pinochet και θα αναδειχθεί ένα κοινωνικό οικονομικό μοντέλο.