Ινδία: Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αναγνώριση του γάμου ομοφύλων

Με τη δικαιολογία πως δεν έχει την απαραίτητη εξουσία, αρνήθηκε να νομιμοποιήσει τον γάμο των ομοφυλοφίλων, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας.

Αντίθετα, το δικαστήριο αποδέχθηκε την πρόταση της κυβέρνησης να συστήσει μια επιτροπή που θα εξετάσει τη χορήγηση κοινωνικών και νομικών δικαιωμάτων σε ομόφυλα ζευγάρια.

Το δικαστήριο είχε δεχτεί 21 αιτήσεις τον περασμένο Απρίλιο και Μάιο από ομόφυλα ζευγάρια και ακτιβιστές που είπαν ότι το να μην μπορούν να παντρευτούν τους καθιστά «πολίτες δεύτερης κατηγορίας».

Πρόκειται για μια απόφαση που απογοητεύει και γεμίζει απαισιοδοξία τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα της Ινδίας για τα δικαιώματά της, την ισότητα και το μέλλον της. Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν αντιταχθεί σθεναρά στο γάμο ομοφυλοφίλων, λέγοντας ότι εναντιώνεται στον ινδικό πολιτισμό.

Οι δηλώσεις του ανώτατου δικαστή 

Όπως αναφέρει το indiatoday, ο ανώτατος δικαστής Νταναντζάγια Γιέσβαντ Τσαντρασούντ ανακοινώνοντας την ιστορική δέσμη προτάσεων, που προκύπτουν από τη δικαστική απόφαση δήλωσε ότι «η ομοφυλοφιλία ή το queerness δεν είναι ούτε κάτι που αφορά μόνο τους αστούς ή μόνο την ελίτ», εννοώντας πως η σεξουαλική ταυτότητα δεν ορίζεται από την κοινωνική τάξη ή από την καταγωγή.

«Η επιλογή συντρόφου ζωής αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επιλογής της πορείας της ζωής του ατόμου. Ορισμένοι μπορεί να το θεωρούν ως την πιο σημαντική απόφαση της ζωής τους. Το δικαίωμα αυτό ανάγεται στη ρίζα του δικαιώματος στη ζωή και την ελευθερία σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος της Ινδίας.

«Το δικαίωμα σύναψης μιας ένωσης περιλαμβάνει το δικαίωμα επιλογής συντρόφου και το δικαίωμα αναγνώρισης της ένωσης αυτής. Η μη αναγνώριση τέτοιων ενώσεων θα οδηγήσει σε διακρίσεις εις βάρος των queer ζευγαριών», συνέχισε ο δικαστής. «Μπορεί να μην είμαστε μοναδικοί στην ικανότητά μας να νιώθουμε αγάπη, αλλά είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους», πρόσθεσε αναφέροντας ακόμα πως οι σχέσεις αυτές μπορεί να έχουν πολλές μορφές και «το δικαίωμα στις στενές σχέσεις πρέπει να είναι απεριόριστο.

«Ακόμα και αν ένας νόμος δεν παρέχει ειδικά υλικά οφέλη σε μια σχέση, θα πρέπει αυτή να θεωρείται νόμιμη στα μάτια της κοινωνίας», συνέχισε.

Σημείωσε επίσης πως το δικαστήριο δεν μπορεί να υποχρεώσει το κοινοβούλιο ή τις πολιτειακές συνελεύσεις να δημιουργήσουν έναν νέο θεσμό γάμου. «Δεν μπορούμε επίσης να θεωρήσουμε αντισυνταγματικό τον Ειδικό Νόμο περί Γάμου μόνο και μόνο επειδή δεν αναγνωρίζει τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, ούτε μπορούμε να αναδιατυπώσουμε τον νόμο ή άλλες νομικές διατάξεις για να αντικαταστήσουμε τον άνδρα και τη γυναίκα με τον σύζυγο και τη σύζυγο».

Ο ανώτατος δικαστής Νταναντζάγια Γιέσβαντ Τσαντρασούντ τόνισε ακόμα ότι «το δόγμα του διαχωρισμού των εξουσιών [μεταξύ του κοινοβουλίου και της δικαιοσύνης δεν μπορεί να εμποδίσει τα δικαστήρια να επιβάλλουν τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτό το δικαστήριο δεν μπορεί να φτιάξει νόμους, αλλά μπορεί να επιβάλει τους νόμους».

Προσθέτει όμως ότι «ο θεσμός του γάμου δεν είναι κάτι το στατικό και όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί μετασχηματίζονται με την πάροδο του χρόνου και ο γάμος δεν αποτελεί εξαίρεση».

«Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις για την απομάκρυνση από την πρακτική, ο θεσμός του γάμου έχει αλλάξει, έχει μεταμορφωθεί. Έχει μεταμορφωθεί από την εποχή των προγόνων μας πριν από 200 χρόνια», δήλωσε.