Σχεδόν 20 χρόνια μετά, όλα όσα λέει ο Κουβανός επαναστάτης, καταφέρνουν ανάψουν ξανά τη δάδα της εξέγερσης στις καρδιές των ανθρώπων απέναντι στο ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τις διακρίσεις.
Παρακάτω ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Φιντέλ Κάστρο
“Εκπρόσωποι και προσκεκλημένοι:
Ο ρατσισμός, οι φυλετικές διακρίσεις και η ξενοφοβία δεν είναι φυσικά ενστικτώδεις αντιδράσεις των ανθρώπων, αλλά μάλλον ένα κοινωνικό, πολιτιστικό και πολιτικό φαινόμενο που γεννιέται άμεσα από πολέμους, στρατιωτικές κατακτήσεις, δουλεία και την ατομική ή συλλογική εκμετάλλευση των πιο αδύναμων από τους πιο ισχυρούς σε όλη την ιστορία ανθρώπινων κοινωνιών.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μποϊκοτάρει αυτήν τη Διάσκεψη που προσπαθεί να φέρει κάποια ανακούφιση στη συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας που πλήττεται από αφόρητα βάσανα και τεράστια αδικία. Ούτε κανείς έχει το δικαίωμα να θέσει προϋποθέσεις σε αυτό το συνέδριο ή να το παροτρύνει να αποφύγει τη συζήτηση της ιστορικής ευθύνης, της δίκαιης αποζημίωσης ή τον τρόπο με τον οποίο αποφασίζουμε να αξιολογήσουμε τη φοβερή γενοκτονία που διαπράχθηκε, αυτή τη στιγμή, εναντίον των Παλαιστινίων αδελφών μας από ακροδεξιούς ηγέτες που, σε συμμαχία με την ηγεμονική υπερδύναμη, προσποιείται ότι ενεργεί για λογαριασμό ενός άλλου λαού, ο οποίος σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια ήταν το θύμα των πιο σκληρών διωγμών, διακρίσεων και αδικιών που γνώρισε η ιστορία.
Η Κούβα μιλά για αποζημιώσεις και υποστηρίζει αυτήν την ιδέα ως αναπόφευκτο ηθικό καθήκον προς τα θύματα του ρατσισμού, με βάση ένα μεγάλο προηγούμενο, δηλαδή την αποζημίωση που καταβάλλεται στους απογόνους του εβραϊκού λαού που στην καρδιά της Ευρώπης υπέστη το βάναυσο και απεχθές ρατσιστικό ολοκαύτωμα. Ωστόσο, δεν είναι με την πρόθεση να πραγματοποιήσουμε μια αδύνατη αναζήτηση για τους άμεσους απογόνους ή τις συγκεκριμένες χώρες των θυμάτων των ενεργειών που συνέβησαν αιώνες. Η αδιάψευστη αλήθεια είναι ότι δεκάδες εκατομμύρια Αφρικανοί συνελήφθησαν, πουλήθηκαν σαν εμπόρευμα και στάλθηκαν πέρα από τον Ατλαντικό για να δουλέψουν στη δουλεία, ενώ 70 εκατομμύρια αυτόχθονες άνθρωποι σε αυτό το ημισφαίριο χάθηκαν ως αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής κατάκτησης και του αποικισμού.
Η απάνθρωπη εκμετάλλευση που επιβλήθηκε στους λαούς τριών ηπείρων, συμπεριλαμβανομένης της Ασίας, σηματοδότησε για πάντα το πεπρωμένο και τις ζωές άνω των 4,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στον Τρίτο Κόσμο σήμερα των οποίων η φτώχεια, η ανεργία, ο αναλφαβητισμός και τα ποσοστά υγείας καθώς και η βρεφική θνησιμότητα, το προσδόκιμο ζωής και άλλες καταστροφές – πάρα πολλές, στην πραγματικότητα, να να απαριθμήσουμε εδώ – είναι σίγουρα φοβερές και οδυνηρές. Είναι τα σημερινά θύματα αυτής της φρικαλεότητας που διήρκεσε αιώνες και αυτοί που αξίζουν σαφώς αποζημίωση για τα τρομερά εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον των προγόνων και των λαών τους.
Στην πραγματικότητα, μια τέτοια βάναυση εκμετάλλευση δεν τελείωσε όταν πολλές χώρες έγιναν ανεξάρτητες, ακόμη και μετά την επίσημη κατάργηση της δουλείας. Αμέσως μετά την ανεξαρτησία, οι κύριοι ιδεολόγοι της Αμερικανικής Ένωσης που εμφανίστηκαν όταν οι 13 αποικίες ξεφορτώθηκαν τη βρετανική κυριαρχία στα τέλη του 18ου αιώνα, ανέπτυξαν αναμφισβήτητα επεκτατικές ιδέες και στρατηγικές.
Βασίστηκε σε τέτοιες ιδέες που οι αρχαίοι λευκοί άποικοι της ευρωπαϊκής καταγωγής, στην πορεία τους προς τη Δύση, κατέλαβαν βίαια τα εδάφη στα οποία οι ιθαγενείς-Αμερικανοί είχαν ζήσει για χιλιάδες χρόνια, εξοντώνοντας εκατομμύρια από αυτούς στη διαδικασία. Όμως, δεν σταμάτησαν στα όρια των πρώην ισπανικών αγαθών. Κατά συνέπεια, το Μεξικό, μια χώρα της Λατινικής Αμερικής που είχε αποκτήσει την ανεξαρτησία του το 1821, απογυμνώθηκε από εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους και πολύτιμους φυσικούς πόρους.
Εν τω μεταξύ, στο όλο και πιο ισχυρό και επεκτατικό έθνος που γεννήθηκε στη Βόρεια Αμερική, το αποτρόπαιο και απάνθρωπο σύστημα δουλείας παρέμεινε στη θέση του για σχεδόν έναν αιώνα μετά την έκδοση της περίφημης Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας του 1776, το ίδιο που διακήρυξε ότι όλοι οι άνδρες γεννήθηκαν ελεύθεροι και ίσοι.
Μετά την αμιγώς επίσημη χειραφέτηση των σκλάβων, οι Αφροαμερικανοί υπέστησαν κατά τη διάρκεια εκατό ακόμη ετών τη σκληρότερη φυλετική διάκριση, και πολλά από τα χαρακτηριστικά και τις συνέπειές της εξακολουθούν να υφίστανται μετά από σχεδόν τέσσερις ακόμη δεκαετίες ηρωικών αγώνων και των επιτευγμάτων της δεκαετίας του 1960, για τα οποία ο Luther King, Jr., ο Malcolm X και άλλοι εξαιρετικοί μαχητές έδωσαν τη ζωή τους. Με βάση ένα καθαρά ρατσιστικό σκεπτικό, οι πιο μακροχρόνιες και αυστηρότερες νομικές ποινές εκδίδονται εναντίον Αφρικανών-Αμερικανών που στην πλούσια αμερικανική κοινωνία είναι υποχρεωμένοι να ζουν με φτώχεια και με το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Παρομοίως, αυτό που απομένει από τους ιθαγενείς-αμερικανούς λαούς, που ήταν οι πρώτοι που κατοικούσαν σε μεγάλο μέρος της σημερινής επικράτειας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, παραμένουν υπό ακόμη χειρότερες συνθήκες διακρίσεων και παραμέλησης.
Περιττό να αναφέρουμε τα στοιχεία για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της Αφρικής, όπου ολόκληρες χώρες και ακόμη και ολόκληρες περιοχές της υποσαχάριας Αφρικής κινδυνεύουν να εξαφανιστούν ως αποτέλεσμα ενός εξαιρετικά πολύπλοκου συνδυασμού οικονομικής καθυστέρησης, βασανιστικής φτώχειας και σοβαρών ασθενειών, τόσο παλαιών όσο και νέων, που έχουν γίνει μια πραγματική μάστιγα. Και η κατάσταση δεν είναι λιγότερο δραματική σε πολλές ασιατικές χώρες. Πάνω από όλα αυτά, υπάρχουν τα τεράστια και μη πληρωτέα χρέη, οι διαφορετικοί όροι του εμπορίου, οι καταστροφικές τιμές των βασικών εμπορευμάτων, η δημογραφική έκρηξη, η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και οι κλιματικές αλλαγές που παράγουν μακρά σχέδια που εναλλάσσονται με ολοένα και πιο έντονες βροχές και πλημμύρες. Μπορεί να αποδειχθεί μαθηματικά ότι μια τέτοια κατάσταση δεν είναι βιώσιμη.
Οι ανεπτυγμένες χώρες και οι καταναλωτικές τους κοινωνίες, οι οποίες επί του παρόντος είναι υπεύθυνες για την επιταχυνόμενη και σχεδόν ασταμάτητη καταστροφή του περιβάλλοντος, ήταν οι κύριοι δικαιούχοι της κατάκτησης και του αποικισμού, της δουλείας, της ανελέητης εκμετάλλευσης και της εξόντωσης εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων που γεννήθηκαν στις χώρες που αποτελούν σήμερα τον Τρίτο Κόσμο. Έχουν επίσης αποκομίσει τα οφέλη από την οικονομική τάξη που επιβλήθηκε στην ανθρωπότητα μετά από δύο σκληρούς και καταστροφικούς πολέμους για μια νέα διαίρεση του κόσμου και των αγορών της, των προνομίων που παραχωρήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους στο Bretton-Woods, και του ΔΝΤ και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δημιουργήθηκαν αποκλειστικά από αυτούς και για αυτούς.
Αυτός ο πλούσιος και σπαταλητικός κόσμος διαθέτει τους τεχνικούς και οικονομικούς πόρους που είναι απαραίτητοι για να πληρώσει ό, τι οφείλεται στην ανθρωπότητα. Η ηγεμονική υπερδύναμη θα πρέπει επίσης να επιστρέψει το ειδικό χρέος της στους Αφροαμερικανούς, στους ιθαγενείς-Αμερικανούς και στους δεκάδες εκατομμύρια μετανάστες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, καθώς και σε άλλους από φτωχές χώρες, είτε είναι μιγάδες, κίτρινοι ή μαύροι , αλλά θύματα όλων των φαύλων διακρίσεων και περιφρόνησης.
Είναι καιρός να τερματίσουμε τη δραματική κατάσταση των αυτόχθονων κοινοτήτων στο ημισφαίριό μας. Το δικό τους ξύπνημα και οι αγώνες τους, και η καθολική παραδοχή του τερατώματος του εγκλήματος που διαπράχθηκε εναντίον τους το καθιστούν επιτακτικό.
Υπάρχουν αρκετά χρήματα για να σώσουμε τον κόσμο από την τραγωδία.
Είθε ο αγώνας όπλων και το εμπόριο όπλων που φέρνουν πραγματικά την καταστροφή και τον θάνατο να τελειώσουν.
Αφήστε το να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη ένα καλό μέρος του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων που δαπανάται ετησίως για την εμπορική διαφήμιση που δημιουργεί ψευδείς ψευδαισθήσεις και απρόσιτες καταναλωτικές συνήθειες, ενώ απελευθερώνει το δηλητήριο που καταστρέφει τις εθνικές κουλτούρες και ταυτότητες.
Είθε ο φόρος που πρότεινε ο βραβευμένος με Νόμπελ Τζέιμς Τόμπιν να επιβληθεί με λογικό και αποτελεσματικό τρόπο στις τρέχουσες κερδοσκοπικές πράξεις που αντιστοιχούν σε τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ κάθε 24 ώρες, τότε τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία δεν μπορούν να συνεχίσουν να εξαρτώνται από λιγοστές, ανεπαρκής και καθυστερημένες δωρεές και φιλανθρωπικά ιδρύματα, θα έχουν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για να σώσουν και να αναπτύξουν τον κόσμο. Δεδομένης της σοβαρότητας και του επείγοντος των υπαρχόντων προβλημάτων, τα οποία έχουν γίνει πραγματικός κίνδυνος για την ίδια την επιβίωση του είδους μας στον πλανήτη, αυτό θα χρειαζόταν πραγματικά πριν είναι πολύ αργά.
Τερματίστε τη συνεχιζόμενη γενοκτονία εναντίον του παλαιστινιακού λαού που λαμβάνει χώρα ενώ ο κόσμος κοιτάζει με έκπληξη. Είθε να προστατεύεται το βασικό δικαίωμα στη ζωή αυτών των ανθρώπων, παιδιών και νέων. […]
Γνωρίζω ότι η ανάγκη για κάποια ανακούφιση από την απαίσια κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι χώρες έχει οδηγήσει πολλούς φίλους από την Αφρική και άλλες περιοχές να προτείνουν την ανάγκη για σύνεση που θα επέτρεπε να βγει κάτι από αυτή τη διάσκεψη. Συγχαίρω μαζί τους, αλλά δεν μπορώ να παραιτηθώ από τις πεποιθήσεις μου, καθώς πιστεύω ότι όσο πιο ειλικρινείς είμαστε στην αλήθεια, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα υπάρξουν να ληφθούν υπόψη και να γίνουν σεβαστές. Υπήρξαν αρκετοί αιώνες εξαπάτησης.
Έχω μόνο τρεις άλλες σύντομες ερωτήσεις που βασίζονται σε πραγματικότητες που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Οι καπιταλιστικές, ανεπτυγμένες και πλούσιες χώρες συμμετέχουν σήμερα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα που γεννιέται από τον ίδιο τον καπιταλισμό και την οικονομική τάξη που επιβάλλεται στον κόσμο με βάση τη φιλοσοφία του εγωισμού και τον βίαιο ανταγωνισμό μεταξύ ανδρών, εθνών και ομάδων που αδιαφορούν εντελώς για τα συναισθήματα αλληλεγγύης και ειλικρινής διεθνούς συνεργασίας. Ζουν κάτω από την παραπλανητική, ανεύθυνη και παραισθήσιμη ατμόσφαιρα των καταναλωτικών κοινωνιών.
Έτσι, ανεξάρτητα από την ειλικρίνεια της τυφλής πίστης τους σε ένα τέτοιο σύστημα και τις πεποιθήσεις των πιο σοβαρών πολιτικών τους, αναρωτιέμαι: Θα είναι σε θέση να κατανοήσουν τα σοβαρά προβλήματα του σημερινού κόσμου, τα οποία στην ασυνάρτητη και άνιση ανάπτυξή του κυβερνάται από τυφλούς νόμους, από την τεράστια δύναμη και τα συμφέροντα των διαρκώς αυξανόμενων και ανεξέλεγκτων διακρατικών εταιρειών;
Θα καταλάβουν το επικείμενο παγκόσμιο χάος και εξέγερση; Και, ακόμα κι αν το ήθελαν, θα μπορούσαν να θέσουν τέρμα στον ρατσισμό, τις φυλετικές διακρίσεις, την ξενοφοβία και άλλα σχετικά ζητήματα, τα οποία είναι ακριβώς τα υπόλοιπα;
Από την άποψή μου βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας τεράστιας οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής παγκόσμιας κρίσης. Ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια επίγνωση σχετικά με αυτές τις πραγματικότητες και οι εναλλακτικές λύσεις θα βρεθούν.
Η ιστορία έχει δείξει ότι μόνο από τη βαθιά κρίση έχουν προκύψει μεγάλες λύσεις. Το δικαίωμα των λαών στη ζωή και τη δικαιοσύνη σίγουρα θα επιβληθεί κάτω από χίλια διαφορετικά σχήματα.
Πιστεύω στην κινητοποίηση και στον αγώνα των λαών! Πιστεύω στην ιδέα της δικαιοσύνης! Πιστεύω στην αλήθεια! Πιστεύω στον άνθρωπο!
Ευχαριστώ.”
