![Rolling Stone για Κίσιντζερ: «Επιτέλους πέθανε ο εγκληματίας πολέμου κι αγαπημένος της κυρίαρχης τάξης»](https://www.rosa.gr/wp-content/uploads/2023/11/AP22260697778812.jpg)
Με σκωπτικό τρόπο σχολιάζει τον θάνατο του Χένρι Κίσιντζερ, του ανθρώπου που διαμόρφωσε τη διπλωματία των ΗΠΑ τον 20ό αιώνα, το εμβληματικό αμερικανικό περιοδικό «Rolling Stone».
«Ο Χένρι Κίσιντζερ, εγκληματίας πολέμου κι αγαπημένος της Αμερικανικής κυρίαρχης τάξης, επιτέλους πέθανε», είναι ο τίτλος της είδησης, με την κεφαλίδα του άρθρου να συμπληρώνει: «Η δυσφημία του αρχιτέκτονα της εξωτερικής πολιτικής του Νίξον βρίσκεται αιώνια, δίπλα σε αυτή των χειρότερων μαζικών δολοφόνων της ιστορίας. Μια βαθύτερη ντροπή επικρατεί στη χώρα που τον γιορτάζει».
Όπως γράφει το «Rolling Stone», «ο ιστορικός του πανεπιστημίου Yale Greg Grandin, συγγραφέας της βιογραφίας “Kissinger’s Shadow”, εκτιμά ότι οι ενέργειες του Κίσινγκερ από το 1969 έως το 1976, μια περίοδο οκτώ σύντομων ετών όταν ο Κίσινγκερ έκανε την εξωτερική πολιτική του Ρίτσαρντ Νίξον και στη συνέχεια του Τζέραλντ Φορντ ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός Εξωτερικών, σήμαινε το τέλος μεταξύ τριών και τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων…» λέει με αναφορά στα γεγονότα της Καμπότζης, της Χιλής, του Ανατολικού Τιμόρ, του Πακιστάν και του Μπαγκλαντές.
«Οι Κουβανοί λένε ότι δεν υπάρχει κακό που να διαρκεί εκατό χρόνια και ο Κίσινγκερ προσπαθεί να τους αποδείξει ότι κάνουν λάθος», είπε ο Γκράντιν στο Rolling Stone λίγο πριν πεθάνει ο Κίσινγκερ. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα χαιρετιστεί ως ένας μεγάλος γεωπολιτικός στρατηγός, παρόλο που κατέστρεψε τις περισσότερες κρίσεις, οδηγώντας σε κλιμάκωση», αναφερόμενος στα γεγονότα της Καμπότζης, της Χιλής, του Ανατολικού Τιμόρ, του Μπαγκλαντές.
Κλείνοντας το μακροσκελές κείμενο, ο αρθρογράφος καταλήγει: «Ο Κίσιντζερ έζησε για πάνω από μισό αιώνα στον κόσμο που είχε φτιάξει. Ήταν η ύβρις της. Έβλεπε ότι ο πόλεμος στο Ιράκ θα ήταν καταστροφή, αλλά συνέχισε ούτως ή άλλως (…). Ποια ήταν η ζωή των Βιετναμέζων, των Καμποτζιανών ή των Ιρακινών σε σύγκριση με την ευκαιρία του Κίσιντζερ να βοηθήσει στη διαμόρφωση της ιστορίας;».