Τώρα τι να σας πω; Για τις δυο συναυλίες του Μίλτου Πασχαλίδη στο Βεάκειο Θέατρο στις 13 και 22 Ιουλίου που είναι ήδη sold out; Δύσκολη η θέση μου, άχαρος ο ρόλος μου. Διότι συναντήθηκα με τον Μίλτο και τα είπαμε και με πρίζωσε για τα δυο live να θέλω πολύ να πάω να τα δω.
Οπως θα πριζωθείτε κι εσείς με αυτά που θα διαβάσετε. «Εχω να βγω στη σκηνή πάνω από 4 μήνες – αν μπορούσα, θα έπαιζα τα άπαντα!» λέει ο Μίλτος. «Και τα περίπου 250 τραγούδια που έχω πει στην ελληνική δισκογραφία. Αλλά επειδή αυτό θα διαρκούσε τουλάχιστον 15 ώρες, μάλλον ρεαλιστικά θα επικεντρωθώ στα πιο αγαπημένα και θα δώσω βάση και στον καινούργιο δίσκο, “Στη χώρα των αθώων” που κυκλοφόρησε μέσα στην καραντίνα και δεν έχω προλάβει ακόμα να τον τραγουδήσω ζωντανά».
Ρε γαμώτο, δεν υπάρχουν εισιτήρια όπως σας είπα, αλλά δεν είχε και κενό ο Μίλτος Πασχαλίδης ώστε να προσθέσει κι άλλες ημερομηνίες, να ικανοποιήσει τη ζήτηση. Δυο ηχηρά sold out. «Νομίζω δείχνει τη μεγάλη λαχτάρα που έχει ο κόσμος για ζωντανά θεάματα. Να είναι εκεί, με την παρέα του και να συμμετέχει στα δρώμενα. Εστω και με νέους κανόνες και προσοχή».
• Τι τοπίο περιμένεις να αντικρίσεις στο Βεάκειο, στην πρώτη συναυλία μετά την πανδημία;
Λίγο παράδοξο. Και συγκινητικό. Καθιστούς ανυπόμονους φίλους. Σαν να είμαστε όλοι σε αναμμένα κάρβουνα. Θα θέλω να τους πάρω όλους αγκαλιά και δεν θα μπορώ. Αλλά, έστω κι έτσι, θα γίνουμε μια μεγάλη αγκαλιά με τα τραγούδια. Αυτό που μας ενώνει είναι πιο ισχυρό από τα επιβεβλημένα μέτρα προστασίας.
• Ποια είναι η μεγαλύτερη αλλαγή που φέρνει στη μουσική αυτό που ζούμε τώρα;
Δεν είμαι σίγουρος· αυτό που ζούμε δεν πέρασε ακόμα, είναι εδώ και εξελίσσεται. Τις αλλαγές θα τις δούμε όταν κατακαθίσει ο κουρνιαχτός.
Το θέμα μας στη συζήτηση με τον Μίλτο έρχεται αναπόφευκτα στις οικονομικές δυσκολίες, ο κόσμος της μουσικής δοκιμάζεται. «Ολος ο κόσμος του θεάματος δοκιμάζεται», σημειώνει. «Και η στήριξη που έχει είναι πενιχρή.
Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, δοκιμάζονται άγρια και οι τομείς της εστίασης, τα ξενοδοχεία και πολλοί άλλοι επαγγελματίες. Δεν φαίνεται να βελτιώνονται τα οικονομικά όλων μας στο άμεσο μέλλον. Στο καλύτερο σενάριο, απλώς θα χειροτερέψουν. Πλην, αυτό δεν σημαίνει ότι τα παρατάμε. Πάμε κατ’ αρχάς να σώσουμε ό,τι σώζεται και ας είμαστε παρόντες και αισιόδοξοι».
• Οι καλλιτέχνες (πρέπει να) έχουν δημόσιο λόγο; Ή, μήπως, δεν είναι η δουλειά τους αυτή;
Σίγουρα δεν είναι αυτή η δουλειά τους. Αλλά αν νιώθουν ότι έχουν κάτι να πουν και να παρεμβαίνουν σε κοινωνικά ζητήματα, έχουν χρέος να μιλούν. Αλλά η γνώμη τους δεν πρέπει να θεωρείται πιο βαρύνουσα από κάποιου άλλου πολίτη απλώς λόγω αναγνωρισιμότητας.
• Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση;
Αυτή η ατάκα αποδίδεται στον Μάο, αν και δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι την είπε. Θα ανταπαντήσω με ελληνική λαϊκή σοφία: «Στην αναμπουμπούλα, ο λύκος χαίρεται».
• Οπότε;
Αν μιλάμε για κοινωνικές εξεγέρσεις, λοιπόν, καλώς να ορίσουν. Αν μιλάμε απλώς για μπάχαλο, ευχαριστώ, δεν θα πάρω.
• Υπάρχει κάποια φράση που σου έρχεται συνεχώς στο μυαλό; Κάποια σκέψη;
Τα τελευταία είκοσι χρόνια η φράση που μου έχει κολλήσει για τον τόπο μου είναι: «Ο θάνατος της κοινής λογικής».
• Τραγουδιέται;
Δυστυχώς, δεν είναι καλό ρεφρέν και δεν τραγουδιέται.
