«Top Gun: Maverick»: Η ταινία-ύμνος στο μιλιταρισμό και τον ανταγωνισμό εξοπλισμών

Η πρεμιέρα του «Top Gun: Maverick» στο Φεστιβάλ Καννών ολοκληρώθηκε με ένα πεντάλεπτο χειροκρότημα. Σπάει τα ρεκόρ εισπράξεων. Σχεδόν όλοι οι μεγάλοι κριτικοί κινηματογράφου το υποδέχτηκαν με διθυραμβικά σχόλια. Και είναι αναμφίβολα σε καλό δρόμο για να δημιουργήσει ένα ακόμα μεγαλύτερο κύμα στρατολόγησης στον αμερικανικό στρατό από το πρώτο Top Gun το 1986. Ορθά, καθώς το Πεντάγωνο συνεργάστηκε στενά με τους σκηνοθέτες και παραγωγούς και διέθεσε πακτωλό χρημάτων και στις δύο ταινίες.

Ήδη κριτικοί κινηματογράφου κάνουν λόγο για την πιθανότητα απονομής βραβείων Όσκαρ για την ταινία. Όχι μόνο υποψηφιότητες για μοντάζ, ήχο, ηχητικά εφέ και πρωτότυπου τραγουδιού, τα οποία έλαβε το Top Gun του ’86. Μιλάνε για καλύτερη ταινία και για καλύτερο ηθοποιό, τον Τομ Κρουζ, ή τουλάχιστον για ένα τιμητικό Όσκαρ καριέρας, προφανώς για τη «σωτηρία της ψυχής» του Χόλιγουντ.

Το πρώτο Top Gun αποτέλεσε τον ψυχαγωγικό «βραχίονα» της ανεξέλεγκτης στρατιωτικής ανάπτυξης της διοίκησης Ρόναλντ Ρέιγκαν και της φιλοπολεμικής ρητορικής της δεκαετίας του 1980. Αυτό τον σκοπό φαίνεται να εξυπηρετεί και το σίκουελ, με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία να έχει οδηγήσει σε ένα νέο εξοπλιστικό ανταγωνισμό, σε ακραία επιθετικές δηλώσεις, σε έναν «Ψυχρό Πόλεμο» από τον οποίο ζημιωμένοι βγαίνουν οι πολίτες και κερδισμένα κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα. Η φετινή ταινία είναι καλύτερα μονταρισμένη, με περισσότερες συναρπαστικές σκηνές δράσης, αντάξιες των σύγχρονων πολεμικών μέσων.

Όσο για την πλοκή, η αναμενόμενη: Η αποστολή περιλαμβάνει την επίθεση σε μια ανώνυμη χώρα, την ανατίναξη των προμηθειών ουρανίου και την απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων πριν προλάβουν να αντεπιτεθούν οι αντίπαλοι. Η αποστολή έχει ξεκάθαρες αναφορές στη Ρωσία, ωστόσο υπονοείται ότι πρόκειται για το Ιράν και τον εμπλουτισμό του πυρηνικού του προγράμματος με ουράνιο, για να μην αναφερθεί ευθέως η Ρωσία. Κάθε πτυχή της αποστολής απαιτεί αυτό το είδος των παράλογων, υπερφυσικών ηρωισμών που αποτελούν τη βάση της εικόνας του σταρ Τομ Κρουζ, ο οποίος πλαισιώνεται από μικρούς «Κρουζ» που όλοι πρέπει να ακολουθήσουν τον ηγέτη και να κάνουν κι αυτοί θαύματα.

Δεν υπάρχει κανένας προβληματισμός κι ανησυχία από την παραγωγή για το ζήτημα της εγκυρότητας των πληροφοριών, για πιθανά διπλωματικά επεισόδια κ.ο.κ. Αντίθετα, φαίνεται να είναι έτσι διαμορφωμένο το σενάριο ώστε να επιδιώκει όξυνση των διπλωματικών σχέσεων.

Υπάρχει η εναρκτήρια σκηνή με τα αστραφτερά αεροσκάφη που τα φροντίζουν ευλαβικά γεροδεμένοι στρατιωτικοί υπό τις θορυβώδεις νότες του «Danger Zone», τον Maverick να εξακολουθεί να φοράει τα γυαλιά αεροπόρου και το δερμάτινο μπουφάν του και να πηγαίνει με τη μοτοσικλέτα Kawasaki Ninja GPZ900R στο σπίτι της επίδοξης φίλης του, μόνο που αυτή τη φορά δεν την υποδύεται πια η Kelly McGillis, αλλά η Τζένιφερ Κόνελι. Στην τελευταία σκηνή, ο Κρουζ βγαίνει να την αγκαλιάσει, όσο εκείνη αράζει δίπλα σε μια φανταχτερή vintage ασημί Porsche που δεν είχε εμφανιστεί ξανά στην ταινία, αλλά πρέπει να υπάρχει εκεί για να θυμίζει στους φαν τη vintage μαύρη Porsche από την πρώτη ταινία.

Ο σκηνοθέτης Joseph Kosinski απέδειξε με το «Top Gun: Maverick» ότι μπορεί να κάνει μια πολύ μεγάλη διαφήμιση στρατολόγησης νέων πιλότων. Το αν μπορεί να ξεπεράσει την αύξηση κατά 500% στην στρατολόγηση αμερικανών πιλότων που προκάλεσε το Top Gun πριν 36 χρόνια, μένει να το δούμε το επόμενο διάστημα.