Τσανακλίδου: Τα περισσότερα τραγούδια μου έχουν να κάνουν με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα
EUROKINISSI
ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Τσανακλίδου: Τα περισσότερα τραγούδια μου έχουν να κάνουν με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα

SHARE THIS

«Τα τρανς άτομα στη Συγγρού ξέρουν τι ώρα λες το κομμάτι, παρατάνε την πιάτσα, ακούν το τραγούδι, κλαίνε και φεύγουν»

Μία πολύ συγκινητική ιστορία μεταξύ άλλων μοιράστηκε στην συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό ΑΝΤΙVIRUS και τον δημοσιογράφο Βασίλη Θανόπουλο, η αγαπημένη ερμηνεύτρια, Τάνια Τσανακλίδου.

Η αγαπημένη καλλιτέχνιδα που δεν διστάζει ποτέ να εκφράζει την θέση της, πριν από 13 περίπου χρόνια δήλωνε στο περιοδικό  υπέρ της ΛΟΑΤΚΙ+ γονεϊκότητας, όταν ακόμη πολύ λίγα άτομα του καλλιτεχνικού κόσμου αποφάσιζαν να μιλήσουν ανοιχτά γι΄αυτό το δύσκολο – για τη συντηρητική κοινωνία που ζούμε – θέμα.

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν αποδέχεται τον χαρακτηρισμό «gay icon» που συχνά της αποδίδεται, η Τάνια Τσανακλίδου, δήλωσε:

«Βεβαίως. Και αυτό νομίζω πως έχει να κάνει κυρίως με το ρεπερτόριο μου. Καταρχάς τα περισσότερα τραγούδια που έχω πει έχουν να κάνουν με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Το «Φίλε», ο «Ανθρωπάκος» κ.α. Παίρνω όλα τα τραγούδια του Σπανού. Παίρνω το «Δρόμοι του Βερολίνου». Εδώ θα σου πω κάτι πάρα πολύ συγκινητικό.

Όταν πρωτοβγήκε ο δίσκος που είχε μέσα το «Δρόμοι του Βερολίνου», τραγουδούσα με τον Μαρίνο στη Μέδουσα. Τότε η Συγγρού άνθιζε. Υπήρχαν πολλές τρανς γυναίκες στη Συγγρού και το μαγαζί ήταν κοντά. Έβγαινα, λοιπόν, με ένα μαύρο αδιάβροχο βινύλ και τραγουδούσα αυτό το τραγούδι χωρίς μικρόφωνο. Κάποια στιγμή πάνω στη βδομάδα που κάναμε πρεμιέρα παρατήρησα ότι όλη η σκάλα στο μαγαζί – η Μέδουσα είχε μια υπέροχη σκάλα – ήταν γεμάτη με κόσμο. Όταν, όμως, ξανάβγαινα στην επόμενή μου εμφάνιση αυτός ο κόσμος δεν ήταν εκεί. Κάθε βράδυ γινόταν αυτό. Ώσπου κάποια στιγμή πιάνω τον μετρ του μαγαζιού και τον ρωτάω: «τι γίνεται; ποιος είναι αυτός ο κόσμος;». Τότε εκείνος μου εξήγησε ότι «τα τρανς άτομα στη Συγγρού ξέρουν τι ώρα λες το κομμάτι, παρατάνε την πιάτσα, ακούν το τραγούδι, κλαίνε και φεύγουν».

Ήταν τόσο συγκινητικό όλο αυτό. Σίγα σιγά γίναμε φίλες με πολλές απ΄αυτές τις γυναίκες. Ερχόντουσαν στο μαγαζί και μου έδιναν δωράκια που τα έφτιαχναν μόνες τους. Από τα πιο συγκινητικά πράγματα στην καριέρα μου. Και θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου: «αν αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν και σώματα και ψυχές κακοποιημένα, που ένας θεός ξέρει τι διωγμούς έχουν περάσει, αν αυτές οι ψυχές βρίσκουν παρηγοριά σε ένα κομμάτι και νιώθουν ότι κάποιος μιλάει για αυτές, τότε όλο αυτό που κάνω αξίζει τον κόπο».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Τάνιας Τσανακλίδου στο Antivirus Magazine

Exit mobile version