Τον περασμένο Μάρτιο ο πρωθυπουργός κάλεσε στο Μαξίμου τον Λίνο Αλέξανδρο Σισιλιάνο, πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για να του αναθέσει την προεδρία μιας επιτροπής με σκοπό την καταγραφή προβλημάτων και προτάσεων για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στη χώρα.
Πέρασε ένα εξάμηνο και ακόμα ο κ. Μητσοτάκης διστάζει να ανοίξει το συρτάρι του και να φέρει τις προτάσεις στο φως της δημοσιότητας. Οι προτάσεις της επιτροπής αφορούν, μεταξύ άλλων, τη θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια, τη νομική αναγνώριση των γονεϊκών δικαιωμάτων και των δύο γονιών παιδιών που μεγαλώνουν με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς, καθώς επίσης και την αναγνώριση αλλοδαπών ληξιαρχικών πράξεων για παιδιά ομοφύλων συμπολιτών μας τα οποία έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό.
Η σιωπή του πρωθυπουργού και η εξαφάνιση του θέματος από το δημόσιο διάλογο είναι ανησυχητική και προκαλεί πολλά ερωτήματα. Δέχεται πιέσεις από εσωτερικούς κύκλους στο κυβερνών κόμμα; Υπάρχει κάποια εσωκομματική πτέρυγα που έχει θέσει «κόκκινες γραμμές» σχετικά με το θέμα, κρατώντας δεμένα τα χέρια του πρωθυπουργού; Μήπως τον προβληματίζει η πρωτοβουλία των 163 και η ανησυχία μήπως χάσει μέρος του εκλογικού ακροατηρίου που συντηρείται από συγκεκριμένα πρόσωπα στην κυβέρνηση που ούτε θέλουν να ακούνε για «δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+»;
Ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, κυρίως όμως να προχωρήσει το θέμα με το πόρισμα της επιτροπής και να ξεκινήσει η σχετική προετοιμασία της νομοθετικής πρότασης για να γίνει οι εισηγήσεις της επιτροπής πραγματικότητα και να ψηφισθούν στη Βουλή.
