Με την COP 26 να απέχει μόλις λίγες ημέρες, αρχηγοί κρατών, διπλωμάτες και ακτιβιστές ετοιμάζονται να συζητήσουν πώς θα αποτραπεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πάνω από 1,5 βαθμούς Κελσίου.
Ο πλανήτης βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή αναφορικά με τις προσπάθειες αντιμετώπισης των απειλών της κλιματικής αλλαγής και κρίσης, με τους επιστήμονες να τονίζουν με κάθε ευκαιρία ότι η διεθνής κοινότητα και τα κράτη πρέπει να κάνουν άμεση στροφή μακριά από τα ορυκτά καύσιμα για να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Το παράδειγμα της Λιουμπλιάνας
Τι θα γινόταν όμως εάν οι πολιτικοί ηγέτες ακολουθούσαν το παράδειγμα της πρωτεύουσας της Σλοβενίας και του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει την ρύπανση και υπερθέρμανση του πλανήτη; Από το 2008, η Λιουμπλιάνα αποτελεί την μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που είναι ελεύθερη από αυτοκίνητα, με τη δημοτική αρχή να προτείνει μια νέα δέσμη μέτρων με τίτλο «Όραμα 2025» και στόχο να γίνει η πόλη πιο πράσινη, πιο καθαρή και βιώσιμη, να δοθεί ακόμη περισσότερος χώρος στους πεζούς.
«Έχει περάσει μια δεκαετία τώρα και κανείς μας δεν μπορεί πραγματικά να φανταστεί ότι τα αυτοκίνητα θα επιστρέψουν ποτέ στο κέντρο της πόλης», τονίζει ο Saša Poljak Istenič, ακαδημαϊκός που έχει υπογράψει αρκετές μελέτες σχετικά με τον αντίκτυπο της πεζοδρόμησης και της απαγόρευσης κυκλοφορίας αυτοκινήτων στη Λιουμπλιάνα. «Συνολικά έχει βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο κι αυτό επιδρά θετικά και στην ψυχολογία των κατοίκων», προσθέτει.
«Οι μεταφορές είναι η ταχύτερα αυξανόμενη πηγή εκπομπών CO2, ο μεγαλύτερος παράγοντας που προκαλεί την κλιματική αλλαγή», σημειώνει ο επικεφαλής της Μονάδας Ποιότητας Αέρα και Κινητικότητας του Περιβάλλοντος του ΟΗΕ, Rob de Jong. «Οι περισσότερες πόλεις έχουν σχεδιαστεί γύρω από την κινητικότητα για τα αυτοκίνητα και είναι καιρός να το αλλάξουμε αυτό και να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε τις πόλεις γύρω από την ανθρώπινη κινητικότητα».
Το παράδειγμα της Λιουμπλιάνας θα άξιζε να το ακολουθήσουν κι άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες, ώστε να καταστεί υλοποιήσιμα οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα και να καταφέρει η διεθνής κοινότητα να φτάσει το μίνιμουμ δυνατό ενεργειακό αποτύπωμα μέχρι το 2050.
