Χαρίτσης στη ROSA: Πληρώνουμε τον συνδυασμό ιδεοληψιών και ανικανότητας της κυβέρνησης
Ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Μεσσηνίας π. Υπουργός Εσωτερικών και Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Αλέξης Χαρίτσης μίλησε στη ROSA σε μια συνέντευξη με κεντρικούς άξονες, την αστυνομική βία, την πορεία της οικονομίας μετά το lockdown και τα εργασιακά.
Αρχικά λοιπόν, όσον αφορά το ζήτημα της αστυνομικής αυθαιρεσίας και την δολοφονία του Φλόιντ, δήλωσε πως “Είδαμε πολύ πρόσφατα και στην Ελλάδα τον τρόπο που οι κεντρικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας οδήγησαν στις αυταρχικές πρακτικές τμημάτων της αστυνομίας”. Γι’ αυτό τόνισε πως η “θεσμική μεταβολή στις τάξεις της αστυνομίας θα πρέπει να συνδέεται με ένα ισχυρό κοινωνικό αίτημα και την αντίστοιχη πολιτική βούληση για κοινωνική και πολιτική ισότητα”.
Τέλος, όσον αφορά τα εργασιακά, υπογράμμισε: Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την κρίση ως ευκαιρία για να επαναφέρει τη χώρα στις εποχές της μνημονιακής επιτροπείας, της κοινωνικής ανασφάλειας και της οικονομικής λιτότητας.
Χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν εδώ και δυόμισι εβδομάδες στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο κατά του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας, με αφορμή τη στυγερή δολοφονία του Τζόρτζ Φλόιντ. Πιστεύετε ότι είναι απαραίτητη μια βαθιά, προοδευτική μεταρρύθμιση στην αστυνομία;
Η αναγκαία προοδευτική μεταρρύθμιση της αστυνομίας είναι ένας κρίκος -κρίσιμος, αλλά όχι ο μοναδικός- στον αγώνα ενάντια στις αυταρχικές πρακτικές και τις ρατσιστικές αντιλήψεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αστυνομική βία είναι η ορατή έκφραση ενός βαθύτερου υποστρώματος στο οποίο συναντιούνται ιστορικές παρακαταθήκες από την εποχή της δουλείας και η διαιώνιση μέχρι και τις μέρες μας ενός συστήματος φυλετικής και κοινωνικής καταπίεσης.
Αλλά, ξέρετε, αυτό δεν είναι μόνο μια αμερικανική ιδιαιτερότητα. Η αστυνομική αυθαιρεσία και ο αυταρχικός εκτροχιασμός έχουν ευρύτερες διαστάσεις. Κατά συνέπεια η όποια απαραίτητη θεσμική μεταβολή στις τάξεις της αστυνομίας θα πρέπει να συνδέεται με ένα ισχυρό κοινωνικό αίτημα και την αντίστοιχη πολιτική βούληση για κοινωνική και πολιτική ισότητα. Είδαμε πολύ πρόσφατα και στην Ελλάδα τον τρόπο που οι κεντρικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας οδήγησαν στις αυταρχικές πρακτικές τμημάτων της αστυνομίας. Ας μην ξεχνάμε ότι περιστατικά παραβίασης της νομιμότητας από κατασταλτικές δυνάμεις υπάρχουν συνήθως όταν αυτές έχουν το πράσινο φως -έμμεσο ή άμεσο- από την κυβερνητική εξουσία.
“Θέλουμε αλλαγή, θέλουμε δικαιοσύνη”, είναι ένα από τα κυρίαρχα σλόγκαν που χρησιμοποιούν οι πολίτες που κινητοποιούνται. Εκτιμάτε ότι έχουμε εισέλθει σε μια πορεία κοινωνικής μετάβασης από ένα κοινωνικο-οικονομικό μοντέλο σε ένα άλλο, πιο βιώσιμο και ανθρώπινο;
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Πράγματι, αυτό που βλέπουμε ήδη από τις μέρες της πανδημίας είναι η ανάδυση ενός παραγωγικού και δυναμικού προβληματισμού που έχει στο επίκεντρό του τη διεκδίκηση της κοινωνικής ισότητας, τη θωράκιση των δημόσιου συστήματος υγείας και την διασφάλιση της ατομικής και συλλογικής ευημερίας. Στο έδαφος αυτό, η κραυγή «δεν μπορώ να αναπνεύσω» μετατρέπεται όντως σε αίτημα μετάβασης σε μια νέα ιστορική συνθήκη που θα συγχρονίσει τις τεράστιες δυνατότητες της εποχής μας με τις κοινωνικές αναγκαιότητες και διεκδικήσεις. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα γίνει αυτόματα. Η εμπειρία της πρόσφατης οικονομικής κρίσης υποδεικνύει τις αντοχές και την ευελιξία των νεοφιλελεύθερων και νεοσυντηρητικών δυνάμεων – όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Απαιτείται αγώνας για αλλαγή, αγώνας για ειρήνη, αγώνας για δικαιοσύνη. Με επίγνωση πάντα των συσχετισμών που μας περιβάλλουν, να είμαστε και μαχητικοί και οραματικοί και συγκεκριμένοι.
Η οικονομία κατέγραψε ύφεση -0.9% στο πρώτο τρίμηνο του 2020, πριν καλά -καλά έρθει η πανδημία, όταν πέρυσι, το ίδιο διάστημα είχαμε ρυθμό ανάπτυξης 2.8%. Πως φτάσαμε τόσο χαμηλά;
Φτάσαμε χαμηλά γιατί ήδη από τα τέλη του 2019 -πριν την πανδημία- η κατάσταση στην οικονομία παρουσίαζε εξαιρετικά ανησυχητικά σημάδια. Είναι πια πασιφανές ότι ο αναπτυξιακός καλπασμός που υποσχόταν προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία εξαϋλώθηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Μετά από 12 συνεχόμενα τρίμηνα θετικών ρυθμών ανάπτυξης επί ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα είναι πλέον και επίσημα πάλι σε ύφεση. Το 4ο τρίμηνο του 2019 είμασταν ήδη στο 0.7% σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο, που συνιστά τη χειρότερη επίδοση μεταξύ των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πρώτο τρίμηνο του 2020 το αντίστοιχο νούμερο ήταν -1,6%. Και βεβαίως αυτή η επιστροφή στην ύφεση προηγείται της πανδημίας του κορονοϊού, όσο κι αν προσπαθεί να τον χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα η κυβέρνηση. Η πραγματικότητα λοιπόν είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ παρέλαβε μια δυναμική οικονομία με ανάπτυξη 2,8% για να την οδηγήσει σε όλο και χαμηλότερους αναπτυξιακούς ρυθμούς και τελικά σε ύφεση πριν την εξάπλωση της πανδημίας. Πληρώνουμε τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας ή ειδικότερα τον συνδυασμό των ιδεοληψιών και της ανικανότητας μιας κυβέρνησης που οδηγεί την κοινωνία στην ανασφάλεια που με τόσο κόπο είχαμε αφήσει πίσω μας.
Η κυβέρνηση προχωρά με γοργούς ρυθμούς στην ιδιωτικοποίηση των βασικών υποδομών της ΕΥΔΑΠ. Ποια είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το ζήτημα;
Η θέση μας εκκινεί από την πεποίθηση ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Αυτή η αξιακή θέση, συμπεριλήφθηκε άλλωστε στην πρότασή μας για τη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά δυστυχώς απορρίφθηκε από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της ΝΔ.
Αυτή η θεμελιώδης αφετηρία επιβάλλει την ακύρωση των σχεδίων για ιδιωτικοποίηση των υποδομών της ΕΥΔΑΠ. Είναι ένα κραυγαλέο παράδειγμα μαθητευόμενων μάγων του νεοφιλελευθερισμού που επιμένουν σε μια αποτυχημένη συνταγή: όπου ιδιωτικοποιήθηκαν οι υποδομές ύδρευσης το αποτέλεσμα ήταν ένας συνδυασμός αύξησης των τιμολογίων και κατάρρευσης των δικτύων. Αυτό δεν είναι λεπτομέρεια. Περιγράφει μία κοινωνική καταστροφή με ανυπολόγιστες διαστάσεις. Δεν θα αφήσουμε τη Νέα Δημοκρατία να υπονομεύσει το δικαίωμα των πολιτών για πρόσβαση στα δημόσια αγαθά. Θα υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα των υποδομών ύδρευσης με κάθε δυνατό τρόπο.
Στα εργασιακά βλέπουμε επαναφορά των πολιτικών της περιόδου Σαμαρά. Ποιες είναι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ενδυνάμωση της εργασίας και την αντιμετώπιση των σημερινών αδιεξόδων των ανέργων, των μισθωτών, των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων;
Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την κρίση ως ευκαιρία για να επαναφέρει τη χώρα στις εποχές της μνημονιακής επιτροπείας, της κοινωνικής ανασφάλειας και της οικονομικής λιτότητας. Ο κ. Μητσοτάκης έχει κάνει την επιλογή του: να γυρίσει το ρολόι του χρόνου προς τα πίσω και να ακυρώσει όσα καταφέραμε τα τελευταία χρόνια. Το πεδίο των εργασιακών είναι το κατεξοχήν πεδίο έκφρασης της αντιδραστικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας: καμία έγνοια για την κατάσταση του κόσμου της εργασίας, ανοχή στην εργοδοτική αυθαιρεσία, ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Το αποτέλεσμα ήδη το βλέπουμε στην αύξηση της ανεργίας και στην ανασφάλεια που διαποτίζει ξανά την ελληνική κοινωνία και κυρίως τη νεολαία.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εκκινεί από άλλη αφετηρία. Στο πρόγραμμα «Μένουμε Όρθιοι» ο ένας από τους τρεις κύριους πυλώνες είναι αφιερωμένος στα εργασιακά. Εκεί περιγράφουμε τη δυνατότητα ενός γενναίου και εμπροσθοβαρούς πακέτου στήριξης με διατήρηση των θέσεων εργασίας, προστασία των εργατικών δικαιωμάτων και διασφάλιση των μισθών. Για μας εκεί εδράζεται η κοινωνική ανασυγκρότηση: στην ενίσχυση της θέσης και της αυτοπεποίθησης των εργαζομένων με ιδιαίτερη μέριμνα για τους «αόρατους» και τις «αόρατες» της αγοράς εργασίας που βλέπουν ξανά το φάσμα της ανεργίας να επιστρέφει.
Η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης και της κρίσης ως ευκαιρία για βίαιη αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας δεν είναι μονόδρομος. Η πρόταση του «Μένουμε Όρθιοι» αποδεικνύει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος: η αντιμετώπιση της κρίσης με ενίσχυση της οικονομίας και θωράκιση της κοινωνίας.
