Εργασιακό νομοσχέδιο: Μια ακόμα ντροπή για την κυβέρνηση της ΝΔ, μια ακόμη αφορμή για ανυπακοή
Είναι αλήθεια πως όταν ένα νομοσχέδιο συζητείται στη Βουλή, η αντιπολίτευση συνήθως το χαρακτηρίζει εκτρωματικό, οδοστρωτήρα, τερατούργημα, καταστροφή, κλπ.
Συχνά, οι εν λόγω χαρακτηρισμοί είναι ίσως υπερβολικοί, και χρησιμοποιούνται για λόγους ρητορικούς. Τι γίνεται όμως όταν το συζητούμενο νομοσχέδιο είναι πραγματικά ένα ανοσιούργημα; Πώς να χαρακτηρίσεις ένα σχέδιο νόμου που καταργεί σχεδόν όλα τα δικαιώματα των εργαζόμενων; Δικαιώματα που κερδήθηκαν με αγώνες και αίμα δεκαετιών.
Πώς να αποκαλέσεις ένα σχέδιο νόμου που μετατρέπει τους εργαζόμενους σε εργασιακούς δούλους, που αυξάνει άκριτα τις ώρες υποχρεωτικής εργασίας , που ουσιαστικά καταργεί την αμειβόμενη υπερωρία; Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επινόησε ένα νομοσχέδιο που θάβει τον εργαζόμενο και που ωθεί τους νέους της χώρας μας να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους και να αναζητήσουν ανθρώπινες συνθήκες ζωής αλλού.
Οι προτάσεις του υπουργού εργασίας βέβαια περιλαμβάνουν και κάποια θετικά στοιχεία, όπως οι συμβάσεις για την αντιμετώπιση των έμφυλων διακρίσεων στην εργασία, που θεσμοθετούνται για πρώτη φορά. Είναι ένα ’καρότο’ που φέρνει ο κύριος Χατζηδάκης, για να μας αποσπάσει την προσοχή από τα «μαστίγια».
Διότι οι προτάσεις του υπουργού Εργασίας στην πραγματικότητα μαστιγώνουν τον κόσμο που εργάζεται για να ζήσει. Υπονομεύουν τα εργασιακά δικαιώματα και απομειώνουν την όποια ισχύ έχει ο υπάλληλος απέναντι στον εργοδότη του. ‘Ολοι όσοι έχουμε εργαστεί έστω και λίγο στον ιδιωτικό τομέα γνωρίζουμε πως σε καμία περίπτωση ο εργαζόμενος δεν είναι ισότιμος με το αφεντικό του. Δεν προσέρχονται επί ίσοις όροις σε μια διαπραγμάτευση, και εφόσον πλέον η κυβέρνηση – σε αγαστή συνεργασία με την εργοδοσία – καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις, ο εργαζόμενος γίνεται έρμαιο κάθε ιδιωτικής συμφωνίας. Η οποία προφανώς θα εξυπηρετεί πρωτίστως τον εργοδότη.
Κατά τη γνωστή εργοδοτική ρήση, « Αυτή είναι η συμφωνία, αν δεν σ`αρέσει, υπάρχουν άλλοι εκατό που περιμένουν να πάρουν τη θέση σου».
Ο εργαζόμενος και η εργαζόμενη, ο εργάτης και η εργάτρια είναι πλέον σιδηροδέσμιοι δούλοι κάτω από την μπότα των Μνημονίων-Για-Πάντα που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι σήμερα. Δεξιές και δήθεν αριστερές συντεχνίες που μας οδήγησαν στην χρεοδουλοπαροικία η Ελλάς.
Σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση δεν δικαιούται να εναντιώνεται στα μνημόνια εφόσον τα ψήφισε. Τα πετσοταϊσμένα ΜΜΕ κάνουν την πάπια, παραπληροφορούν και αποπροσανατολίζουν. Ετσι, ολόκληρο το βάρος του κριτικού ελέγχου της εξουσίας έχει πέσει στην ελάσσονα αντιπολίτευση. Το ΜέΡΑ25 αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις κόντρα στη συρρίκνωση των ατομικών, εργασιακών, δημοκρατικών δικαιωμάτων του πολίτη. Στην επέλαση της ολιγαρχίας εμείς είμαστε παρόντες, ενεργοί και ανυπάκουοι. Δεν εγκαταλείπουμε τα όπλα. Καλούμε σε συσπείρωση τον κόσμο της εργασίας, καλούμε σε ανυπακοή και αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο – ανοσιούργημα, που ξεπερνά αλαζονικά κάθε όριο αυθαιρεσίας και επιβολής.
Όσο για τους χαρακτηρισμούς που αποδίδονται στο σχέδιο νόμου του κ. Χατζηδάκη, δηλαδή «έκτρωμα, τερατούργημα, καταστροφή, αίσχος και όνειδος»…Και λίγα είναι!
